Laga verður kjör fiskvinnslufólks svo um munar!Í gær var samningafundur með forsvarsmönnum Samtaka atvinnulífsins og það er morgunljóst að himinn og haf er enn á milli samningsaðila.  Eins og staðan er í dag er fátt sem getur komið í veg fyrir að tveggja daga verkfallið sem á að hefjast 28 og standa til 29 verði að veruleika.

Það er hvellskýrt að Samtök atvinnulífsins verða að skipta um gír í þessum viðræðum og fara að hlusta á sanngjarnar kröfur verkfólks, kröfur sem byggjast á þeirri sanngjörnu kröfu að lágmarkslaun dugi fyrir þeim framfærsluviðmiðum sem hið opinbera hefur gefið út, en slíku er alls ekki til að dreifa í dag.

Íslenska þjóðin í heild sinni stendur með verkfólki og styður heilshugar kröfuna um að lágmarkslaun verði orðin 300.000 kr. innan þriggja ára.  En það er morgunljóst og hvellskýrt að frá samningsborðinu verður ekki hægt að standa upp fyrr en gengið hefur verið að þeirri sanngjörnu kröfu. 

Það er líka mikilvægt að atvinnurekendur átti sig á því að hugmyndir þeirra um breytingu á yfirvinnuálagi og lengingu á dagvinnutímabilinu verður ekki gerð í þessum samningum.  Málið er að við erum fallinn á tíma og það liggur fyrir að það er ekki nokkur tími til að fara í slíkar breytingar, enda krefjast þær gríðarlegs undirbúnings og greiningu á hvað það þýðir fyrir okkar fólk að taka upp slíkar breytingar.

Það er því fátt sem getur komið í veg fyrir að glerhörð verkfallsátök hefjist að nýju 28. maí og í byrjun júní mun landið nánast lamast vegna verkfallsaðgerða ef ekki næst að semja fyrir þann tíma.  En það er óhætt að segja að formaður Verkalýðsfélags Akraness sé ekki ýkja vongóður um lausn á þessari deilu í bráð.

Eins og komið hefur fram hér á heimasíðunni og allir sjómenn vita þá hófst ótímabundið verkfall hjá sjómönnum 14. desember síðastliðinn. Sjómannadeild Verkalýðsfélags Akraness boðar sjómenn til fundar á Gamla kaupfélaginu miðvikudaginn 21. desember og hefst fundurinn klukkan 14:00.

Dagskrá fundarins er að fara yfir þá grafalvarlegu stöðu sem upp er komin í kjaraviðræðum sjómanna við Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi eftir að kjarasamningur sjómanna hefur verið felldir í tvígang. Á fundinum mun formaður félagsins fara yfir stöðuna en rétt er að geta þess að fyrsti fundurinn með forsvarsmönnum Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi verður haldinn á morgun og mun formaður greina frá niðurstöðu þess fundar.

Það þarf ekkert að fara í grafgötur með það að það er himinn og haf sem skilur á milli deiluaðila í þessum kjaraviðræðum og því mikilvægt að sjómenn mæti á fundinn til að fara yfir stöðuna.

Rétt í þessu var að ljúka kynningar- og samstöðufundi félaga í Sjómannadeild Verkalýðsfélags Akraness, en eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni skall verkfall sjómanna á þann 14. desember sl.

Formaður fór ítarlega yfir þá grafalvarlegu stöðu sem upp er komin í kjaradeilu sjómanna við Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi (SFS) og niðurstöðu fundar deiluaðila hjá Ríkissáttasemjara í gær, en eins og fram hefur komið í fréttum er himinn og haf á milli deiluaðila í þessum kjarasamningaviðræðum og lýsti formaður yfir miklum áhyggjum af því að þetta verkfall gæti orðið langt og strangt.

Á fundi sjómanna í dag fór þó ekki á milli mála að mikil samstaða er í hópnum og var það afar ánægjulegt að finna. Fundurinn veitti formanni fullt umboð til að leiða þessar viðræður fyrir hönd þeirra sjómanna sem tilheyra Sjómannadeild VLFA og var formaður nestaður með nokkrum atriðum sem sjómenn telja að þurfi að koma til, svo hægt sé að ganga frá nýjum kjarasamningi sjómönnum til heilla.

Formaður þakkaði sjómönnum traustið og fór yfir mikilvægi þess að menn stæðu saman og lofaði því að halda sjómönnum vel upplýstum um gang viðræðna og greindi frá því að ef svo kynni að það sæist til lands með nýjan kjarasamning, þá myndi formaður koma með hann til kynningar áður en skrifað yrði undir slíkan samning. En eins og staðan er í dag er ljóst að fátt bendir til þess að deilan leysist á næstu vikum. Til þess þurfa útgerðarmenn að brjóta odd af oflæti sínu og hlusta á sanngjarnar kröfur sjómanna.

Stjórn og starfsfólk Verkalýðsfélags Akraness óskar félagsmönnum sínum og landsmönnum öllum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári.

Hefðbundinn opnunartími verður yfir hátíðarnar, nema hvað skrifstofa félagsins verður lokuð á morgun, Þorláksmessu. Opnum á ný þriðjudaginn 27. desember kl. 8.

Ef áríðandi mál koma upp er hægt að ná í formann félagsins í síma 8651294.

Umsóknareyðublöð vegna styrks úr vinnudeilusjóði vegna launataps í verkfalli eru nú aðgengileg á heimasíðu VLFA undir Eyðublöð. Hægt er að senda útfylltar umsóknir í tölvupósti á This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., í pósti á Sunnubraut 13, 300 Akranes, eða koma þeim á skrifstofu félagsins á annan hátt.

Með umsókninni þurfa að fylgja gögn sem staðfesta starfshlutfall og að starfsmaður hafi átt að vinna á verkfallsdegi en lagt niður störf. Þónokkur fyrirtæki hafa nú þegar sent slíka staðfestingu fyrir alla sína starfsmenn í einu lagi til skrifstofu félagsins og þegar um er að ræða vinnustaði þar sem margir hafa lagt niður störf, þá er það líklega þægilegast.

Styrkir vegna launataps í verkfalli verða greiddir út um mánaðarmótin og sem betur fer hefur slíkt ekki gerst í áraraðir. Verkfallssjóður Verkalýðsfélags Akraness er sterkur og mun vel geta staðið undir greiðslum til félagsmanna komi til langtímaverkfalls.

Í október leituðu ófaglærðir starfsmenn Heiðarskóla til Verkalýðsfélags Akraness vegna ágreinings um uppsögn á 6% umframkjörum sem 6 starfsmenn skólans höfðu haft frá 1. júní 2011.  En sveitastjórn Hvalfjarasveitar hafði tilkynnt umræddum starfsmönnum að þessum umframkjörum yrði sagt upp frá og með 1. desember síðastliðnum.

Ástæður fyrir uppsögn á umframkjörum þeirra starfsmanna sem um ræðir væru þær að hugmyndum um sveigjanleika í starfi hafi ekki komið til framkvæmda en einnig vildi sveitafélagið eyða launamisrétti á meðal almennra starfsmanna á grundvelli jafnræðis.

Formaður félagsins átti marga fundi með starfsmönnum Heiðarskóla til að finna lausn á málinu sem og fulltrúum sveitafélagsins.  Á þessum fundum kom fram að þessi uppsögn á þessum 6% umframkjörum væri alls ekki sparnaðaraðgerð heldur liður í að gæta jafnræðis á meðal almennra starfsmanna.  Formanni var tjáð af fulltrúum sveitafélagsins að Hvalfjarðasveit væri að greiða 16 þúsund krónur á mánuði til ófaglærðra í leik-og grunnskóla sveitafélagsins umfram kjarasamninga.

Verkalýðsfélag Akraness skrifaði sveitastjórn Hvalfjarðasveitar bréf 1. desember sl. þar sem lögð var fram tillaga að sátt í málinu sem laut að því að hækka þessar greiðslur úr 16 þúsundum í 22 þúsund krónur á mánuði til ófaglærðra starfsmanna í leik- og grunnskóla Hvalfjarðasveitar.  Rök VLFA laut að því að ekki yrði um kostnaðarauka fyrir Hvalfjarðasveit að ræða enda yrði sparnaðurinn sem hlytist af því að segja upp 6% umframkjörum hjá þessum 6 starfsmönnum notaður til að hækka þessar mánaðargreiðslur hjá öllum ófaglærðum starfsmönnum sveitafélagsins.  Þessa tillögu lagði VLFA fram á grundvelli þess að uppsögnin á umframkjörum var ekki sparnaðaraðgerð heldur gerð til eða eyða launamisrétti.

Það ánægjulega er að sveitastjórn Hvalfjarðasveitar féllst á þessa tillögu Verkalýðsfélags Akraness og munu því mánaðarlegar eingreiðslur sem ófaglærðs starfsfólks í leik-og grunnskóla Hvalfjarðasveitar hækka úr 16.000 krónum á mánuði í 22.000 krónur á mánuði frá og með 1. janúar 2017 og munu því 20 ófaglærðir starfsmenn hækka um 6.000 krónur á mánuði eða sem nemur 72.000 krónur á ársgrundvelli.

Það er ljóst að þessi ágreiningur var gríðarlega erfiður og tók mjög á þá starfsmenn sem áttu hlut að máli en miðað við aðstæður þá var þetta farsæl lausn í mjög svo erfiðu máli.

Samninganefnd Starfsgreinasambands Íslands hefur ákveðið að fresta áður boðuðu verkfalli sem átti að vera 19. og 20. maí um rétt rúma viku eða nánar tiltekið til 28. og 29. maí. Einnig ákvað samninganefndin að fresta allsherjar ótímabundnu verkfalli frá 26. maí til 6. júní. 

Þessi ákvörðun var tekin af meirihluta samninganefndar Starfsgreinasambands Íslands eftir ítarlegar umræður en með þessu vill samninganefnd SGS gera heiðarlega tilraun til að nota komandi viku til þess að reyna að klára kjarasamning til handa verkafólki. Til að til þess geti komið þurfa Samtök atvinnulífsins að mæta sanngjörnum, réttlátum og eðlilegum kröfum verkafólks. Kröfum sem byggjast á því að lágmarkslaun á Íslandi verði orðin 300.000 kr. innan þriggja ára. Það er morgunljóst að frá þessari kröfu verður ekki kvikað enda slær þjóðarpúlsinn algjörlega með íslensku verkafólki hvað þessa kröfu varðar. Það er mikilvægt að atvinnurekendur geri sér grein fyrir því að ef það á að vera hægt að ganga frá kjarasamningum þá þarf þessi krafa að verða að veruleika.

Formaður Stéttarfélags Vesturlands hefur ýjað að því að ekki sé eining og samstaða innan landsbyggðarfélaganna og hefur formaðurinn meðal annars gagnrýnt Verkalýðsfélag Akraness og fleiri aðildarfélög á landsbyggðinni fyrir að hafa gengið frá samningum við atvinnurekendur á grundvelli kröfugerðarinnar. Formaður Verkalýðsfélags Akraness vill upplýsa að hann er búinn að vera í verkalýðsbaráttu í 11 ár og aldrei hefur hann fundið fyrir jafn góðri samstöðu innan SGS eins og núna. Það er því grátlegt og dapurlegt hvernig formaður Stéttarfélags Vesturlands hefur hagað sér þar sem hún hefur meðal annars gagnrýnt Verkalýðsfélag Akraness harðlega fyrir að hafa gert samninga við einstök fyrirtæki í þessari kjaradeilu. Samninga sem byggjast á því að gengið hefur verið að öllu leyti að okkar kröfugerð. Hverslags kjarabarátta er það ef atvinnurekandi kemur til forsvarsmanns í stéttarfélagi, býður honum launahækkanir fyrir félagsmenn hans sem nema að fullu þeirri kröfugerð sem liggur fyrir og formaðurinn svarar neitandi? 

Verkalýðsfélag Akraness hefur gert 14 slíka samninga og í tveimur tilfellum eru þeir samningar langt fyrir ofan þá kröfugerð sem SGS er með. Í öðru tilfellinu hafa starfsmenn hækkað um frá 117.000 upp í 136.000 kr. á mánuði og í hinu tilfellinu voru einstaka starfsmenn að hækka um 70-80.000 kr. En það eru tveir aðilar í íslenskri verkalýðsbaráttu sem gagnrýna þetta harðlega. Annar er forseti ASÍ og hinn er fyrrverandi varaforseti ASÍ og formaður Stéttarfélags Vesturlands. Enda eru þessir aðilar talsmenn samræmdrar láglaunastefnu sem Verkalýðsfélag Akraness vill ekki og ætlar ekki að taka þátt í. Það að fá gagnrýni fyrir að gera góða samninga frá svokölluðum "samherjum" er eitthvað sem er formanni og reyndar verkafólki almennt óskiljanlegt því það hljóta allir að gleðjast yfir því ef árangur næst í kjarasamningsgerð. Formaður Stéttarfélags Vesturlands hefur meðal annars gagnrýnt formann VLFA fyrir að skilja jafnvel konur eftir í sinni kjarasamningsgerð en það er greinilegt að hún hefur ekki fylgst með þeim samningum sem VLFA hefur gert og nægir að nefna í því samhengi bónussamninginn sem félagið gerði við HB Granda á dögunum sem tryggði fiskvinnslukonum allt að 51.000 kr. launahækkun. Það eru svona samningar sem forsetarnir tveir virðast vera á móti og því spyr maður sig að því hverslags verkalýðsbarátta sé rekin á þeim vígstöðvum. 

Það er sorglegt til þess að vita og er svosem engin nýlunda fyrir Verkalýðsfélag Akraness að þurfa að standa í að svara þeim sem eiga að teljast samherjar manns í baráttunni fyrir bættum kjörum verkafólks. Því eðlilega er það skylda okkar að eyða kröftum okkar í að bæta kjör verkafólks en ekki að standa í innbyrðis deilum enda gerir slíkt ekkert annað en að skemmta atvinnurekendum eins og enginn sé morgundagurinn. Sumt er bara þannig að ekki verður hjá því komist að svara því og þá sérstaklega þegar fólk kemst upp með það dag eftir dag að halda því fram að ekki sé samstaða innan félaga SGS. En slíkt getur formaður staðfest, að samstaðan er þessa dagana órjúfanleg og mjög góð og vonandi verður hún það í komandi átökum því ekki veitir af.

Sjómenn athugið að aðalfundur sjómannadeildar VLFA verður haldinn á morgun á Gamla Kaupfélaginu kl. 14. Sjómenn eru eindregið hvattir til að fjölmenna!

Aðalfundur sjómannadeildar Verkalýðsfélags Akraness var haldinn í gær en auk venjubundinna aðalfundastarfa þá var verkfall og kjaradeila við Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi að sjálfsögðu aðalumræðuefnið.

Eins og allir vita liggur nú fyrir að sjómenn hafa fellt tvo kjarasamninga sem gerðir voru og því morgunljóst að innhald í nýjum kjarasamningi þarf að vera mun innihaldsríkara en síðasti samningur sem felldur var með 80% atkvæða.

Sjómenn í sjómannadeild Verkalýðsfélagi Akraness hafa samþykkt að leggja áherslu á 5 atriði til að hægt verði að ná í gegn nýjum kjarasamningi en þau atriði sem um ræðir eru:

°              Sjómannaafslátturinn komi aftur inn

°              Olíuviðmiði verði breytt

°              Fæði sjómanna verði frítt

°              Hlífðarfatnaður verði sjómönnum að kostnaðarlausu

°              Netkostnaður verði lækkaður verulega

Þetta eru þau atriði sem sjómenn telja mikilvægt að náist fram til að hægt verði að ganga frá nýjum samningi og er það mat formanns að útgerðarmenn eigi alveg að geta komið til móts við þessar kröfur sjómanna.

Það er ríkir mikil samstaða á meðal sjómanna um að ná viðunandi kjarasamningi en það er hins vegar mikilvægt að almenningur átti sig á því mikilvæga og fórnfúsa starfi sem sjómenn þessa lands vinna og það oft á tíðum við mjög erfiðar aðstæður.

Það kom t.d. fram á fundinum í gær að sjómenn þurfi jafnvel að greiða allt að 100.000 kr. á mánuði fyrir það eitt að vera um borð í fiskiskipi.  Þessar 100.000 krónur liggja í fæðiskostnaði, hlífðarfatnaði og netkostnaði en það eru ekki margar starfsstéttir sem þurfa að greiða slíkar upphæðir fyrir það eitt að mæta í vinnuna!

Það má heldur ekki gleyma því að árið 2009 voru kjör sjómanna rýrð um 30 þúsund krónur eða yfir 300 þúsund á ári þegar sjómannaafslátturinn var afnumin í þrepum.  Um það ríkir mikil óánægja á meðal sjómanna og benda þeir t.d. á að þegar eftirlitsmenn frá Fiskistofu koma með þeim í túra þá fá þeir greidda skattfrjálsa dagpeninga.

Það liggur fyrir að djúpstæður ágreiningur er á milli sjómanna og útgerðamanna í þessari kjaradeilu og allt eins líklegt að þetta verkfall geti orðið nokkuð langvinnt en næsti fundur hefur verið boðaður af ríkissáttasemjara þann 5. janúar næstkomandi.     

Það er óhætt að segja að það gangi mikið á í þeirri kjaradeilu sem íslenskt verkafólk á í um þessar mundir. Valdaelítan sprettur nú fram eins og ætíð þegar kemur að kjarasamningum verkafólks á hinum almenna vinnumarkaði og dregur upp dökka mynd af því hvað gerist ef verkafólk fær einhverjar kjarabætur sem orð er hafandi á. 

Svona hefur þetta ætíð verið og ef maður rifjar upp til dæmis kjarasamningana sem undirritaðir voru 17. febrúar 2008 þá spruttu fram greiningarstjórar bankanna og vöruðu við kröfugerð verkafólks og sögðu mjög ábyrgðarfullir að stöðugleiki í íslensku samfélagi byggðist á því hvernig samið yrði á hinum almenna vinnumarkaði. Þeir sögðu einnig að ef kröfur verkafólks myndu ná fram að ganga þá myndi verðbólgan rjúka upp og gengið falla og svo framvegis. Takið eftir, þetta var árið 2008, sama ár og var verið að ræna bankana innanfrá, beint fyrir framan nefið á greiningarstjórum bankanna. Þeir höfðu ekki áhyggjur af því en þeir höfðu meiri áhyggjur af því að verkafólk fengi leiðréttingu sinna kjara. Öll munum við hvernig fór í október 2008 en þá hrundi íslenskt efnahagslíf til grunna vegna þeirrar sjálftöku og glæpamennsku sem ástunduð var í íslensku bankakerfi. Þessi reikningur var allur sendur á íslenska alþýðu og því er vert að rifja upp áhyggjur greiningarstjóra bankanna sem þeir höfðu af kjarasamningum verkafólks í janúar 2008. 

Það eru ekki bara greiningarstjórar bankanna sem hafa sýnt af sér hræsni í garð verkafólks heldur er seðlabankastjórinn Már Guðmundsson þar mjög framarlega í flokki. Hann hefur ætíð varað stórlega við því að ef kjör verkafólks verði leiðrétt þá muni það hafa skelfilegar efnahagslegar afleiðingar. Þessi varnaðarorð seðlabankastjóra eiga ekki bara við um gerð þess samnings sem nú er undir heldur varaði hann einnig við því í kjarasamningunum 2011 að það yrði að semja um hófstilltar launahækkanir á hinum almenna vinnumarkaði. Þessi tiltekni seðlabankastjóri fór, eftir að hann hafði látið þessi orð falla um mikilvægi þess að stöðugleikinn væri á ábyrgð verkafólks, sjálfur og stefndi sínum banka og krafðist 300.000 kr. launaleiðréttingar á sínum launum. Þessi launahækkun átti að koma á einu bretti og það er kaldhæðnislegt að nú þegar verkafólk er að berjast fyrir því að dagvinnulaun nái 300.000 kr. innan 3 ára þá sé það sama upphæð og Már Guðmundsson fór fram á að laun sín skyldu hækka um árið 2012. 

Formaður veltir því fyrir sér að betri bandamann geti Samtök atvinnulífsins ekki fengið en seðlabankastjóra sem ætíð stendur á öllum torgum og öskrar hátt og skýrt að ef ekki verði samið um hófstilltar hækkanir handa verkafólki þá muni það leiða til efnahagslegra hamfara. Verðbólgan muni rjúka upp, gengið falla og atvinnuleysi stóraukast. Hvernig væri að seðlabankastjórinn og seðlabankinn í heild sinni myndu beita sér fyrir því að lækka þá okurvexti sem íslenskum almenningi og fyrirtækjum standa til boða. Skuldir íslenskra heimila nema í heildina um 2000 milljörðum eða sem nemur 90,5% af vergri landsframleiðslu og íslensk fyrirtæki skulda 122% af vergri landsframleiðslu eða sem nemur um 2.400 milljörðum. Að lækka vexti á slíkar ofurskuldir myndi klárlega koma heimilunum og fyrirtækjum svo sannarlega til góða og má áætla að ef vextir yrðu lækkaðir um 1% þá myndi það spara heimilum og fyrirtækjum um 50 milljarða á ári. Nei, seðlabankastjóri segir að ef kröfur verkafólks verði að veruleika þá þurfi að hækka vextina enn frekar. 

Eins og sjá má á þessu er hræsnin allsráðandi hjá þessum aðilum sem virðast fyrst og fremst horfa í eigin nafla en ekki á hagsmuni alþýðunnar enda heyrist hvorki hósti né stuna frá þessum aðilum þegar ofurlaunaelítan skammtar sér sínar hækkanir eins og enginn sé morgundagurinn. Nægir að nefna í því samhengi launahækkun forstjóra Orkuveitu Reykjavíkur en laun hans hækkuðu um 90% á síðustu 4 árum og það á sama tíma og gjaldskrár hafa hækkað um 50-60%. En þessar gjaldskrárhækkanir fóru beint inn í visitöluna og hækkuðu lán íslenskra heimila umtalsvert. Eða nýjustu fréttirnir að framkvæmdastjóri Lífeyrissjóðs verslunarmanna hafi hækkað í launum í fyrra um 172.000 kr. á mánuði og sé kominn með laun sem nema tæpum 3 milljónum. Ekki hósti né stuna vegna slíkra gjörninga, bara ef laun verkafólks verða orðin 300.000 kr. innan þriggja ára, það á að ríða íslensku samfélagi að fullu. Við slíkum málflutningi er ekki nema tvennt að segja - rugl og sveiattan!