Jóla- trúnaðarráðsfundur Verkalýðsfélags Akraness var haldinn í gærkveldi.  Mjög góð mæting var á fundinum í gær.  Það gladdi fulltrúa trúnaðarráðs að sjá að heiðursfélagarnir  Bjarnfríður Leósdóttir fv. varaformaður félagsins og  Herdís Ólafsdóttir (fædd 1911)   fv. formaður og ritari kvennadeildarinnar skyldu sjá sér fært að mæta.   

Formaður félagsins fór yfir það helsta sem gerst hefur á liðnu starfsári.  

Sagði formaður félagsins að það væri afar sorglegt að sjá hvernig almennt verkafólk hefði farið útúr sínum kjarasamningi.  Enn og aftur sömdu flest allar starfsstéttir um mun meira heldur almenni markaðurinn.  Og alltaf er ætlast til að verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði taki hóflegar kauphækkanir og semji til langs tíma, með það að markamiði að stöðugleikanum sé viðhaldið.  Einnig sagði formaðurinn að það væri orðið löngu tímabært að fleiri en verkafólk axli  ábyrgðina við að viðhalda stöðugleikanum í þessu landi.

Bjarnfríður Leósdóttir fv varaformaður og baráttu kona með meiru kvaddi sér hljóðs á fundinum í gær.  Vildi hún þakka stjórn félagsins kærlega fyrir frábært starf á þeim tveimur árum sem hún hefur stjórnað félaginu.  Bað hún stjórn félagsins að halda áfram á þeirri braut sem hún hefur verið Verkalýðsfélagi Akraness til heilla.

Að lokum var boðið uppá veitingar í boði félagsins 

Formaður Verkalýðsfélag Akraness fagnar innilega að Halldór Ásgrímsson  forsætisráðherra skuli hafa óskað eftir því við  formann Kjaradóms, að dómurinn endurskoði fyrri ákvörðun sína um laun þjóðkjörinna einstaklinga.  Vonandi verður kjaradómurinn við þeirri ósk.

Það er ekki hægt að bjóða íslensku verkafólki það lengur að það eitt og sér sé látið viðhalda stöðugleikanum í þessu landi. 

Kjarasamningurinn sem gerður var  fyrir verkafólk á  hinum almenna vinnumarkaði og undirritaður var 7. mars 2004 gaf almennu verkafólki 11,5% í beinar launahækkanir á samningstímanum og heildarkostnaðaráhrif samningsins var 15,8%.  Samningstíminn var til fjögurra ára.

Ekki þótti ráðlegt á sínum tíma að semja nema um hóflegar kostnaðarhækkanir að mati forsvarsmanna SGS.  Var það gert með von um að stöðugleiki myndi ríkja á samningstímanum.  Vonuðust aðilar einnig eftir að hóflegur kjarasamningur myndi tryggja almennu verkafólki kaupmáttaraukningu í stað kaupmáttarskerðingar.

Það var Starfsgreinasamband Íslands sem ruddi brautina með undirritun kjarasamnings 7. mars 2004.  Eitt af forsenduákvæðum samnings var,að sú launastefna og þær kostnaðarhækkanir sem í samningum fólust væru almennt stefnumarkandi fyrir aðra samningagerð á vinnumarkaðnum.

En hvað gerðist eftir að SGS undirritaði kjarasamninginn 7. mars 2004.  Jú allar aðrar starfsstéttir sömdu um mun hærri launahækkanir eða frá 19% og uppundir  35%.   Eins og áður hefur komið fram þá gaf kjarasamningurinn á almenna markaðinum 15,8%

Það er því sorglegt að sjá hvernig almennt verkafólk þarf enn og aftur að horfa uppá allar aðrar starfsstéttir í þessu þjóðfélagi fá langtum meira heldur en það sjálft.

Svo tala ráðamenn og margir aðrir um að laga þurfi kjör þeirra lægst launuðu, þvílík hræsni !