Verkalýðsfélag Akraness boðar til gríðarlega áríðandi neyðarfundar á morgun með starfsmönnum Akraneskaupstaðar vegna djúpstæðs ágreinings félagsins í kjarasamningsviðræðum við Samband íslenskra sveitarfélaga. Eins og flestir vita hefur Verkalýðsfélag Akraness gagnrýnt harðlega svokallað SALEK samkomulag eða rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins. Rammasamkomulag sem klárlega getur verið gróft brot á lögum um stéttarfélög og vinnudeilur enda gengur samkomulagið út á að skerða stórkostlega frjálsan samningsrétt íslenskra stéttarfélaga.

Það ótrúlega hefur verið að gerast í þessu máli að Samband íslenskra sveitarfélaga hefur verið að ganga frá kjarasamningum við ein 35 stéttarfélög þar sem búið er að hengja SALEK samkomulagið við kjarasamninginn og það þrátt fyrir að verulegar líkur séu á að slíkt sé gróft brot á frjálsum samningsrétti íslenskra stéttarfélaga. Það er reyndar með ólíkindum að íslensk stéttarfélög skuli yfir höfuð samþykkja að umrætt rammasamkomulag sé orðið hluti af kjarasamningi starfsmanna sem starfa hjá íslenskum sveitarfélögum en það er eitthvað sem þau verða að eiga við sína samvisku.

Nú hefur Samband íslenskra sveitarfélaga krafist þess að Verkalýðsfélag Akraness falli frá máli sem nú er rekið fyrir Félagsdómi og einnig að félagið skrifi undir nákvæmlega eins kjarasamning og hin félögin, með SALEK samkomulaginu, en að öðrum kosti fái félagið engan samning né hugsanlega afturvirkni samningsins frá 1. maí 2015. VLFA gerir ekki ýkja miklar athugasemdir við launabreytingar samningsins enda eru þær innan þeirra væntinga sem félagið hafði hvað launahækkanir til handa starfsmönnum Akraneskaupstaðar varðar. Hinsvegar kemur ekki til greina að skrifa undir samkomulag með svokölluðu SALEK samkomulagi því forsvarsmenn félagsins eru löghlýðið fólk og skrifar ekki undir samkomulag sem yfirgnæfandi líkur eru á að sé brot á íslenskum lögum.

Ef fulltrúar Sambands íslenskra sveitarfélaga og aðilar SALEK samkomulagsins halda í eina einustu mínútu að hægt sé að beita Verkalýðsfélag Akraness slíkri kúgun, þá vaða menn villu vegar. Það er hinsvegar fróðlegt að vita hvort þessi hótun Sambands íslenskra sveitarfélaga sé gerð með vitneskju bæjarstjóra og bæjaryfirvalda því annað eins ofbeldi gagnvart sínum félagsmönnum hefur formaður ekki orðið áskynja á 12 ára ferli sem formaður félagsins. Það er með ólíkindum að Samband íslenskra sveitarfélaga virðist ekki vilja fá efnislega niðurstöðu fyrir Félagsdómi í þessu veigamikla máli en ætlar hinsvegar að reyna að beita grófum þvingunaraðferðum á saklausa starfsmenn Akraneskaupstaðar. Slíku ofbeldi verður að sjálfsögðu mætt af fullum þunga af hálfu félagsins.

Rammasamkomulagið sem gerð er krafa um að fylgi með kjarasamningnum gengur út á að félagið sé skuldbundið til að ganga frá öllum þeim samningum sem félagið á eftir á sömu nótum og kveðið er á um þar, semsagt samningsrétturinn er tekinn af félaginu. Félagið er til dæmis með lausa samninga við Elkem Ísland á Grundartanga árið 2017 og því er með ólíkindum að leggja það á herðar starfsmanna Akraneskaupstaðar að sá samningsréttur sé skertur allverulega með samþykki rammasamkomulagsins. Þessu til viðbótar er kveðið á um í SALEK samkomulaginu að endurskoðunarákvæði sem eiga sér stað í febrúar falli úr gildi að uppfylltum vissum skilyrðum. Formaður spyr reyndar hvaða heimild þeir hafi og í hvaða umboði aðilar rammasamkomulagsins geri slíkt enda er kjarasamningur á hinum almenna vinnumarkaði sjálfstæður kjarasamningur og algjörlega óháður öðrum kjarasamningum.

Hinsvegar er stóra málið sem fram kemur í SALEK samkomulaginu það að eftir árið 2018 verði tekið upp nýtt vinnumarkaðslíkan. Vinnumarkaðslíkan sem gengur út á að stofnað verði þjóðhagsráð sem hafi það markmið að meta hvert svigrúm til launabreytinga geti orðið. Ef þetta þjóðhagsráð mun komast að því að svigrúmið sé 2,5% þá verður stéttarfélögunum skylt að semja innan þess svigrúms enda er skýrt kveðið á um slíkt í rammasamkomulaginu. Semsagt, samningsréttur íslenskra stéttarfélaga verður fótum troðinn verði þetta að veruleika en Verkalýðsfélag Akraness mun berjast af alefli fyrir því að svo verði ekki.

Það er grátbroslegt til þess að vita að þegar Verkalýðsfélag Akraness hefur náð góðum kjarasamningum eins og til dæmis á Grundartanga og við HB Granda í síðustu samningum þá hafa forsvarsmenn bæjarins komið og klappað forsvarsmönnum Verkalýðsfélags Akraness á bakið og sagt glæsilegt hjá ykkur, það skiptir miklu máli að þið náið að bæta kjör ykkar félagsmanna því það skilar sér með afgerandi hætti í hækkun tekna bæjarsjóðs í formi útsvars. En núna er semsagt krafa Akraneskaupstaðar sú að eftir árið 2018 verði Verkalýðsfélagi Akraness og öðrum stéttarfélögum þetta ekki heimilt enda skýrt kveðið á um eins og áður sagði að stéttarfélögin verði að vera innan þess svigrúms sem þjóðhagsráð ákvarðar. Svigrúmið sem þjóðhagsráð mun komast að liggur nokkurn veginn fyrir enda hafa forsvarsmenn SA og ASÍ sagt á fundi hjá framkvæmdastjórn Samiðnar að þetta svigrúm sé á bilinu 2-3,5%. Það er ömurlegt til þess að vita að íslensku launafólki sé sagður hálfur sannleikurinn í þessu máli. Forsvarsmenn verkalýðshreyfingarinnar margir hverjir segja að ekkert sé búið að ákveða í þessum málum en slíkt eru hreinustu ósannindi enda er búið að móta svona nokkurn veginn hvernig þetta þjóðhagsráð mun verða.

Ég skora á íslenskt launafólk að fylgjast með því hvað hér er að gerast. Látum ekki traðka á okkur og taka af okkur samningsréttinn eða í það minnsta skerða hann stórlega. Og rétt er að minna á að þegar rannsóknarskýrsla Alþingis kom út vegna bankahrunsins þá bentu skýrsluhöfundar á að það sem leiddi okkur í þessar ógöngur voru meðvirkni, jámennska og gagnrýnilaus hugsun. Og það nákvæmlega sama er að gerast núna, menn horfa á þetta með meðvirkni, jámennsku og gagnrýnislausri hugsun. Að sjálfsögðu gæti Verkalýðsfélag Akraness hallað sér aftur og látið eins og þetta sé allt í góðu en forsvarsmenn félagsins hafa ekki samvisku til að taka þátt í slíkum gjörningi. Enda er hér um lífsviðurværi íslensks verkafólks og velferð þeirra að ræða.

Að lokum hvetur Verkalýðsfélag Akraness alla sem sem starfa hjá Akraneskaupstað til þess að mæta á þennan neyðarfund sem haldinn verður í hátíðarsal íþróttamiðstöðvarinnar að Jaðarsbökkum kl. 17 á morgun, föstudag. Félagar, látum ekki þetta ofbeldi yfir okkur ganga, stöndum saman öll sem eitt!  

Rétt í þessu lauk fundi starfsmanna Akraneskaupstaðar vegna þeirrar grafalvarlegu stöðu sem upp er komin í kjaradeilu félagsins við Samband íslenskra sveitarfélaga. Eins og flestir vita rann kjarasamningur Verkalýðsfélags Akraness við Samband íslenskra sveitarfélaga út 1. maí síðastliðinn og nú hefur Sambandið gert þá skýlausu kröfu á VLFA að svokallað rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins eða nánar tiltekið SALEK samkomulagið sé hluti af þeim kjarasamningi sem verður gerður.

Starfsmenn Akraneskaupstaðar sem tilheyra Verkalýðsfélagi Akraness voru einróma sammála um að það væri algjörlega ómögulegt því slíkt væri í andstöðu við frjálsan samningsrétt stéttarfélaga og brot á lögum um stéttarfélög og vinnudeilur og frjálsan samningsrétt stéttarfélaganna samkvæmt stjórnarskránni. Samþykkt var ályktun á fundinum þar sem meðal annars kom fram að félagsfundur starfsmanna sem tilheyri Verkalýðsfélagi Akraness harmi það ofbeldi sem Samband íslenskra sveitarfélaga reynir að beita samninganefnd VLFA með því að gera skýlausa kröfu um að SALEK samkomulagið verði hluti af kjarasamningi starfsmanna, ellegar verði enginn kjarasamningur gerður.

Í þessari ályktun er líka kveðið á um að starfsmenn telja sig hvorki hafa lagalega heimild né umboð til að skerða samningsrétt annarra launamanna í sínum kjarasamningum með því að samþykkja umrætt rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins. En það var mat fundarmanna að fjölmörg atriði í rammasamkomulaginu frá 27. október muni klárlega leiða til takmarkana og skerðingar á samningsfrelsi launafólks til framtíðar. En orðrétt hljóðar ályktun fundarins með eftirfarandi hætti:

Ályktun

Félagsfundur  starfsmanna Akraneskaupstaðar sem tilheyra Verkalýðsfélagi Akraness, haldinn 27. nóvember 2015, harmar það ofbeldi sem Samband íslenskra sveitafélaga reynir að beita samninganefnd VLFA með því að gera skýlausa kröfu um að SALEK-samkomulagið verði hluti af kjarasamningi starfsmanna ellegar verði enginn kjarasamningur gerður.

Félagsfundur starfsmanna Akraneskaupstaðar telur sig hvorki hafa lagalega heimild né umboð til að skerða samningsrétt annarra launamanna í sínum kjarasamningum með því að samþykkja umrætt rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins.  Fjölmörg atriði í rammasamkomulaginu frá 27. október munu klárlega leiða til takmarkana og skerðingar á samningsfrelsi launafólks til framtíðar.

Einnig lýsir félagsfundurinn undrun sinni á þeirri skýlausu kröfu Sambands íslenskra sveitfélaga að Verkalýðsfélag Akraness dragi til baka stefnu félagsins gegn Sambandi íslenskra sveitafélaga þar sem látið er reyna á lögmæti SALEK- samkomulagsins.  Fundurinn undrast það að sambandið vilji ekki fá efnislega niðurstöðu frá félagsdómi um hvort aðilar SALEK- samkomulagsins séu að brjóta lög um stéttarfélög og vinnudeilur, enda er samningsfrelsi stéttarfélaganna hornsteinn stéttarfélagsbaráttunnar og einnig varinn í stjórnarskrá Íslands og í lögum um stéttarfélög og vinnudeilur.

Fundurinn lýsir fullum stuðningi við baráttu Verkalýðsfélags Akraness í kjaradeilu félagsins við Samband íslenskra sveitafélaga enda telur fundurinn að framtíð íslenskrar stéttarfélagsbaráttu sé í húfi.  Fundurinn skorar á allt íslenskt launafólk að kynna sér margumrætt SALEK-samkomulag vel og rækilega því frjálsum samningsrétti stéttarfélaga fyrir bættum kjörum launafólks verður ógnað illilega ef þetta rammasamkomulag verður endanlega að veruleika.  

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni vísaði Verkalýðsfélag Akraness kjaradeilu félagsins vegna samnings við Akraneskaupstað til ríkissáttasemjara fyrir skemmstu. Ríkissáttasemjari boðaði til fundar sem haldinn var í morgun og var farið yfir þá stöðu sem upp er komin en það er ljóst að lítið sem ekkert hefur þokast þrátt fyrir að kjarasamningur við sveitarfélögin hafi runnið út 1. maí síðastliðinn.

Formaður VLFA greindi frá því að félagsmenn sem taka laun eftir kjarasamningi við sveitarfélögin séu orðnir langþreyttir á hversu langan tíma tekur að ganga frá kjarasamningi. Á fundinum í morgun var hinsvegar gengið frá samkomulagi um að ef að samningurinn klárast í þessum mánuði muni hann gilda frá 1. maí. Af þessari ástæðu var ákveðið að hittast aftur miðvikudaginn 14. október og fara yfir stöðuna en væntanlega fer að sjást til lands hvað þetta varðar enda er kröfugerðin byggð á því að starfsfólk sveitarfélaganna fái sambærilegar hækkanir og verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði sem er að taka laun eftir taxtakerfum.

Hinsvegar eru ljón í veginum sem tengjast sérákvæðum sem félagið er með en þar eru nokkur atriði sem ágreiningur er um. Það er morgunljóst að ef ekki næst sátt við fulltrúa Akraneskaupstaðar hvað þau mál varðar mun félagið grípa til aðgerða til að knýja þau atriði fram. Enda eru þessi sérákvæði réttlætismál og skipta þá félagsmenn sem um ræðir umtalsverðu máli.

Það er alveg ljóst að félagið mun þurfa að funda með forsvarsmönnum Akraneskaupstaðar til að fara yfir og ganga frá þeim ágreiningi sem uppi er hvað sérákvæðin varðar.

Staðan er því þannig að ef ekkert verður búið að gerast á fundinum 14. október þá er allt eins líklegt að félagið muni slíta viðræðum og boða til fundar þar sem tekin yrði ákvörðun um til hvaða aðgerða yrði gripið. Á þessari stundu er ótímabært að segja til um hvort meiri eða minni líkur séu á að það gerist en við skulum vona það besta og að gengið verði frá kjarasamningi sem starfsmenn Akraneskaupstaðar verða sáttir með.

Að undanförnu og á liðnum misserum hafa þónokkuð margir skipverjar sem eru á ífisks- eða frystitogurum og tilheyra Verkalýðsfélagi Akraness haft samband við félagið og óskað eftir að kannað verði ítarlega hví í ósköpunum kostnaður vegna internetnotkunar um borð í skipunum er jafnmikill og raun ber vitni. Það er alþekkt að skipverji sé að greiða á mánuði yfir 10.-20.000 kr. þó vissulega séu dæmi um lægri upphæðir. Á ársgrundvelli eru því margir skipverjar að greiða yfir 100.000 kr. fyrir internetnotkun um borð í þessum skipum og hefur félagið því verið að leita eftir upplýsingum um í hverju þessi mikli kostnaður er fólginn.

Félagið sendi erindi til HB Granda sem er nú með málið til skoðunar hjá sér en væntanlega er fyrirtækið að kaupa þessa þjónustu af Radíómiðlun. Samkvæmt upplýsingum félagsins þá á þessi mikli kostnaður að vera vegna kaupa á þjónustu um gervihnött sem öll samskipti fara í gegnum. Heildarkostnaður á frystitogara fyrir internetnotkun virðist vera á bilinu 300-350 þúsund á mánuði eða sem samsvarar yfir 4 milljónum á ársgrundvelli. Á ísfiskstogurunum er þessi upphæð eitthvað lægri en skipverjarnir á þessum skipum greiða í kringum 70% af þessum kostnaði.

Það hlýtur að vera hægt að láta kanna ítarlega í hverju þessi mikli kostnaður er fólginn og jafnvel að kanna hvort hægt sé að láta bjóða þessa þjónustu út til að lækka kostnaðinn. Internettenging um borð í þessum skipum er mjög mikilvæg skipverjum til að vera tengdir við umheiminn ef þannig má að orði komast og var mikið framfaraskref þegar þetta varð að veruleika á sínum tíma. En það þýðir ekki að sjómenn séu tilbúnir að borga hvað sem er fyrir þessa þjónustu og því þarf að leita allra leiða til að sjá hvað veldur þessum mikla kostnaði og hvort hægt sé að ná honum niður án þess að skerða þjónustu.  

Í gær var undirritaður samningur milli Starfsgreinasambandsins og samninganefndar ríkisins vegna starfsfólks aðildarfélaga SGS hjá ríkisstofnunum. Innihald samningsins er svipað því sem samið var um á hinum almenna vinnumarkaði í vor og mun þessi samningur gilda afturvirkt frá 1. maí en þá rann eldri samningurinn einmitt út.

Heildarkostnaðarhækkun samningsins á samningstímanum nemur rétt tæpum 30% sem er sambærilegt og um var samið fyrir verkafólk á hinum almenna vinnumarkaði fyrr á þessu ári enda má segja að grunnurinn að þessum samingi sé mjög sambærilegur þeim samningi sem þá var gerður. Hinsvegar er rétt að vekja sérstaka athygli á afturvirkni samningsins sem þýðir að starfsmaður í 100% starfi getur verið að fá um eða yfir 150.000 kr. vegna afturvirkninnar.

Sem dæmi um helstu atriði samningsins má nefna:

• Lágmarkslaun verða 300.000 kr. frá 1. júní 2018 fyrir starfsmenn 18 ára og eldri sem hafa starfað fjóra mánuði samfellt hjá sömu stofnun.
• Launataxtar hækka um 25.000 kr. strax í upphafi samningstímans eða að meðaltali um 9,78%.
• Þann 1. júní 2016 hækka launataxtar um 15.000 kr. en auk þess verða gerðar leiðréttingar á launatöflu sem jafngilda 5,9% hækkun.
• Orlofsuppbót hækkar um 21,5% á samningstímanum og verður 48.000 kr. í lok hans.
• Desemberuppbót hækkar um tæplega 21% á samningstímanum og verður 89.000 kr. í lok hans.

Samningurinn verður á næstunni lagður fyrir félagsmenn aðildarfélaga Starfsgreinasambands Íslands. Formaður Verkalýðsfélags Akraness fór í morgun á Heilbrigðisstofnun Vesturlands og kynnti helstu atriði samningins fyrir þeim starfsmönnum sem þar vinna og tilheyra þessum samningi. Í næstu viku mun formaður síðan vera með formlegan kynningarfund með öllum starfsmönnum HVE sem vinna eftir umræddum kjarasamningi og svara spurningum um innihald samningsins. Hér má sjá samninginn í heild sinni.  

Formaður Verkalýðsfélags Akraness gekk frá samkomulagi í gær við forstjóra HB Granda, Vilhjálm Vilhjálmsson, um hækkun á vaktabónusi til handa bræðslumönnum. Samkomulagið gengur út á að vaktabónusinn er hækkaður um 100% en fyrir samninginn voru greiddar 1.686 kr. fyrir hverja vakt fyrstu 50 vaktirnar sem staðnar eru á hverju ári en eftir samkomulagið er greitt fyrir þær 3.372 kr. á hverja vakt. Frá 51. vakt voru greiddar 1.003 kr. fyrir hverja vakt en eftir samkomulagið er þessi upphæð komin upp í 2.006 kr. Vaktafjöldi starfsmanna er í kringum 150-180 á ársgrundvelli og þessi hækkun þýðir því að árslaun starfsmanna eru að hækka um eða yfir 200.000 kr. á ári eða sem nemur á annan tug þúsunda á mánuði. Rétt er að geta þess að þetta samkomulag gildir afturvirkt frá 1. maí á þessu ári.  

Þetta samkomulag er gert þrátt fyrir að kjarasamningur bræðslumanna sé ekki laus og er þetta viðleitni fyrirtækisins til að gera vel við starfsmenn þegar vel gengur. Þetta er líka gert til að mæta því að bónus fiskvinnslufólks í HB Granda var hækkaður allverulega í síðustu samningum, eins og fram kom hér á heimasíðunni, þegar Verkalýðsfélag Akraness gekk frá sérstökum samningi vð forsvarsmenn fyrirtækisins. Það er alltaf ánægjulegt þegar forsvarsmenn fyrirtækja samþykkja að deila góðri afkomu til starfsmanna eins og nú er verið að gera og það þrátt fyrir að samningar séu ekki lausir.  

Rétt í þessu lauk þriggja daga þingi Starfsgreinasambands Íslands sem haldið var á Hotel Natura. Verkalýðsfélag Akraness átti 6 fulltrúa á þessu þingi en þeir voru auk formanns félagsins Hafsteinn Þórisson, Bjarni Ólafsson, Jóna Adolfsdóttir, Guðrún Linda Helgadóttir og Hafþór Pálsson. Það hefur verið viðtekin venja að fulltrúar Verkalýðsfélags Akraness hafa ætíð komið á þessi þing til þess að segja sitt álit og taka þátt í þeirri umræðu sem á þingunum fer fram. Á þessu þingi var engin untantekning þar á og flutti formaður meðal annars ræðu en þar fór hann víða um og sagði meðal annars að stigin hefðu verið nokkur jákvæð skref í síðustu kjarasamningum í þá átt að lagfæra laun þeirra sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi. Það kom einnig skýrt fram í hans máli að töluvert er enn í land með að launataxtar og lágmarkslaun séu þannig úr garði gerð að þau dugi fyrir þeim lágmarks framfærsluviðmiðum sem hið opinbera hefur gefið út.

Formaður fór einnig yfir þær hugmyndir sem hafa mikið verið í fréttum að undanförnu og lúta að vinnu svokallaðs SALEK hóps þar sem talað er um að taka upp nýtt vinnumarkaðslíkan hér á landi í anda þess sem gerist á hinum Norðurlöndunum. Það kom skýrt fram hjá formanni að þessar hugmyndir eru stórhættulegar fyrir íslenska verkalýðshreyfingu og geta að mati hans og reyndar miklu fleiri ógnað tilvist og tilverurétti stéttarfélaganna. Hugmyndirnar ganga meðal annars út á það að það verði fámennur hópur væntanlega hagfræðinga innan úr verkalýðshreyfingunni og launþegamegin sem ákveða hvert svigrúm til launahækkana getur verið. Þetta myndi til að mynda þýða að ef þessi hópur myndi komast að því að svigrúmið væri 3,5% þá yrði það svigrúmið sem stéttarfélögin myndu hafa til samningsgerðar. Það er klárt mál að þetta myndi rýra samningsrétt stéttarfélaganna stórkostlega og myndi meðal annars leiða til þess að stéttarfélög sem hafa sterk og öflug fyrirtæki innan síns félagssvæðis hefðu ekki tök á að sækja sérstaklega um launahækkanir vegna góðrar afkomu fyrirtækjanna. Semsagt, nýja vinnumarkaðslíkanið gengur út á að fest verði í sessi svokölluð samræmd láglaunastefna á íslenskum vinnumarkaði. Töluverð umræða varð á þinginu um þessa hugmynd um nýtt vinnumarkaðslíkan og það er morgunljóst ef marka má viðbrögð margra sem tóku til máls að mönnum hugnast ekki þessar hugmyndir þó vissulega megi finna aðila sem vilja láta skoða þetta nánar. Allavega er eitt ljóst, að Verkalýðsfélag Akraness mun aldrei taka þátt í því að samningsréttur stéttarfélaganna verði rýrður með þessum hætti og formaður fór yfir það á þinginu að ef Verkalýðsfélag Akraness hefði farið í einu og öllu eftir samræmdu launastefnunni sem um var samið 2011 og 2013 þá væru laun starfsmanna á Grundartanga 1 milljón króna lakari á ársgrundvelli en þau eru í dag. Á þessu sést hvílík vá getur verið fyrir dyrum ef þetta vinnumarkaðsfyrirkomulag verður fest hér í sessi.

Þingið var nokkuð gott og ríkti nokkuð góð samstaða á því en fjölmörg mál voru til umræðu er lutu til dæmis að atvinnumálum, húsnæðismálum og félagslegum undirboðum. Það kom skýrt fram á þinginu að félagslegum undirboðum verða stéttarfélögin að mæta af fullum þunga og koma algjörlega í veg fyrir að ringulreiðin sem ríkti á íslenskum vinnumarkaði vegna félagslegra undirboða á árunum 2005, 2006 og 2007 endurtaki sig. Eins og áður sagði var samstaðan nokkuð góð á þinginu enda bar það yfirskriftina "Sterkari saman." Framundan eru mörg aðkallandi verkefni og því mikilvægt að yfirskrift þingsins verði félögunum að leiðarljósi í þeirri vinnu.  

Á fundi sínum þann 22. september síðastliðinn lagði stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness fram framboðslista til stjórnar félagsins næstu tvö árin. Auglýst var eftir öðrum framboðum hér á heimasíðunni og í Póstinum. Þar sem ekki bárust aðrir listar til kjörstjórnar telst listi stjórnar og trúnaðarráðs vera sjálfkjörinn til næstu tveggja ára. 

Listann má sjá með því að smella hér.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni hafa sjómenn gagnrýnt nokkuð harðlega þann mikla kostnað sem þeir þurfa að greiða vegna netnotkunar á sjó. Á þeirri forsendu átti formaður fund með forsvarsmönnum HB Granda og fulltrúa frá Radíómiðlun til að fara yfir þessi mál. Formaður viðurkennir fúslega að hann hefur ekki ýkja mikla þekkingu á þeirri tækni sem fólgin er í þeim tæknibúnaði sem til þarf til að ná netsambandi úti á sjó. Hinsvegar er alveg ljóst að miðað við upplýsingar frá sjómönnum þá er sá kostnaður sem þeir eru að greiða gríðarlega hár. Mjög algengt er að sjómenn séu að borga þetta frá nokkur þúsund krónum upp í jafnvel fleiri tugi þúsunda á mánuði.

Skýringin sem formaður fær er að kostnaður við gervihnattasamband geri þennan kostnað þetta háan en hinsvegar kemur fyrir að skipin geta oft notað 3G til að komast í samband. En einhverra hluta vegna greiða sjómennirnir sama gjald þó slík tenging sé til staðar. Sjómennirnir eru að greiða 10 krónur fyrir hvert Mb. en í landi er hægt að fá það fyrir rétt rúma 3 aura. Það er æði margt sem þarf að fara yfir í þessu máli og útskýra og á þeirri forsendu ætlar HB Grandi að skoða þessi mál betur og í framhaldinu stendur til að funda með öllum áhöfnum á skipum HB Granda og fara yfir og svara spurningum hvað þessi mál varðar. Formaður trúir ekki öðru en að hægt sé að ná verulegri hagræðingu og lækkun á þessari þjónustu til handa sjómönnum því eins og staðan er í dag er þessi kostnaður alltof alltof mikill. Hinsvegar ber öllum saman um að þessi þjónusta sé mikilvæg og skipti miklu máli fyrir sjómenn að geta verið í betra sambandi við umheiminn þegar þeir gegna sínu mikilvæga starfi sem sjómennskan er, fjarri heimahögum.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness átti fund með launanefnd sveitarfélaganna hjá ríkissáttasemjara í gær en eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni vísaði félagið kjaradeilunni til ríkissáttasemjara. Farið var yfir stöðuna en það er ljóst að töluverðrar óþreyju er farið að gæta hjá þeim starfsmönnum sem vinna eftir kjarasamningi VLFA við Akraneskaupstað og vonast menn til þess að hægt verði að ganga frá kjarasamningi eins fljótt og kostur er. Það er æði margt í stöðunni sem bendir til þess að kjarasamningur við sveitarfélögin verði með sambærilegu sniði og kauphækkunum og Starfsgreinasamband Íslands samdi um við ríkið fyrir rúmri viku síðan. Sá kjarasamningur gaf í heildina tæp 30% til handa ófaglærðu starfsfólki sem starfar hjá ríkinu.

Það eru fleiri mál sem tengjast þessum kjarasamningi. Þau mál tengjast sérmálum sem Verkalýðsfélag Akraness er með við Akraneskaupstað og hefur formaður átt þónokkuð marga fundi með bæjarstjóra, formanni bæjarráðs og starfsmönnum Akraneskaupstaðar þar sem reynt hefur verið að afgreiða þau sérmál þannig að þau muni ekki flækjast fyrir þegar kjarasamningurinn við launanefnd sveitarfélaga verður klár. Eitt af þeim málum sem um ræðir lýtur að starfsmönnum á leikskólum en þeir hafa verið með sérákvæði sem kveður á um 4% álag en samkvæmt núgildandi sérákvæði er þetta ákvæði dottið út en VLFA er að vinna ötullega að því að þetta ákvæði muni halda sér áfram. Hefur formaður meðal annars gert bæjaryfirvöldum grein fyrir því að félagið muni ekki ganga frá kjarasamningi ef þetta ákvæði verður ekki frágengið sem og nokkur önnur ákvæði. En formaður er nokkuð vongóður með að farsæl niðurstaða fáist ef marka má þá fundi sem hann hefur átt með forsvarsmönnum bæjaryfirvalda en það skýrist á næstu dögum.