Í fréttum í gær kom fram að Lilja Mósesdóttir, formaður viðskiptanefndar Alþingis, teldi að bankarnir væru ekki að fara að lögum og reglum hvað varðar afskriftir hjá fyrirtækjum. Ef þetta er rétt er þetta grafalvarlegt mál en það sem er enn alvarlegra er það að það er verið að afskrifa skuldir hjá fyrirtækjum og eignarhaldsfélögum svo milljörðum ef ekki tugum skiptir á meðan alþýða landsins er þvinguð til að greiða allar sínar skuldir upp í topp og helst meira til.

Nægir að nefna í því samhengi viðtal sem var við ung hjón á Bylgjunni í gær en á heimasíðu Bylgjunnar segir um efni viðtalsins: 

Samviskusamt, venjulegt fólk sem vildi gera allt til að greiða svimandi hækkandi skuldir sínar, þrátt fyrir að hafa ekki átt raunverulegan þátt í hækkun þeirra eftir hrun. Nýi Kaupþing banki (Arion banki) sýndi engan samstarfsvilja og kreisti allar eigur þeirra út úr þeim. Í dag standa þau eftir með engar eigur og að auki 16 milljón króna skuldabréf sem bankinn neyddi þau til að skrifa upp á. Hann íhugaði sjálfsmorð.  Hlusta hér

Það er þyngra en tárum taki að horfa upp á bankana afskrifa skuldir fyrirtækja og það jafnvel án þess að fara eftir lögum og reglum eins og formaður viðskiptanefndar Alþingis hefur haldið fram. Hvernig má það vera að ekki sé hægt að koma skuldsettum heimilum til hjálpar á sama tíma og slíkar afskriftir eiga sér stað?

Rétt er að rifja upp hver úrræði Ríkisstjórnarinnar eru gagnvart gengistryggðum bílalánum en þar stendur skuldaranum til boða að færa gengisvísitöluna aftur til 1. maí 2008 sem léttir á greiðslubyrðinni. Til boða stendur að lengja lánið um 3 ár og ef skuldin er ekki að fullu greidd þá á skuldarinn valmöguleika sem er fólginn í því að skila bifreiðinni og fá restina niðurfellda. Með öðrum orðum: Lánveitandinn fær allt sitt til baka og vel það. Þetta er svona í hnotskurn það sem er verið að bjóða almenningi upp á á meðan allt önnur lögmál gilda um skuldir fyrirtækja.

Hver skyldi hafa verið einn af þeim mönnum sem unnu að tillögum í félagsmálaráðuneytinu til hjálpar skuldsettum heimilum? Jú, það var Yngvi Örn Kristinsson, fyrrum forstöðumaður hagfræðisviðs Landsbanka Íslands, en hann hefur sett fram 229 milljóna kröfu í þrotabú Landsbankans.  Yngvi hefur látið hafa eftir sér að ekki sé grundvöllur til almennra leiðréttingar á skuldum heimilanna.  Þessi sami einstaklingur fer fram á 230 milljónir úr þrotabúi Landsbankans og þegar málið varð opinbert átti að reyna að klóra í bakkann með því að gefa út yfirlýsingu sem byggðist á því að ef krafan yrði viðurkennd myndi hún renna til góðgerðarmála.

Yngvi Örn var ráðinn af Árna Páli Árnasyni til ráðgjafarstarfa í félagsmálaráðuneytinu og verður sú ráðning að teljast stórundarleg í ljósi fyrri starfa viðkomandi einstaklings. Græðgin og siðleysið virðist einfaldlega engan enda ætla að taka og á sama tíma verður alþýða þessa lands að blæða illilega fyrir þá græðgi og siðleysi sem ríkt hefur í þessu samfélagi á liðnum árum og áratugum.  

Verkalýðsfélag Akraness gekk frá kjarasamningi fyrir starfsmenn Elkem Ísland í desember á síðasta ári og var sá samningur mjög hagstæður fyrir starfsmenn fyrirtækisins enda hækkuðu laun þeirra umtalsvert.

Eitt af þeim atriðum sem tekið var á í þessum nýja samningi var bónuskerfi starfsmanna en gamla bónuskerfið hafði því miður ekki virkað sem skyldi og á þeirri forsendu ákváðu samningsaðilar að taka inn ný viðmið í nýju bónuskerfi.

Nú hefur komið í ljós að þetta nýja bónuskerfi er að svínvirka. Í upphafi gerðu menn ráð fyrir að bónus starfsmanna myndi að meðaltali gefa í kringum 7% en nú hefur komið í ljós að á síðustu þremur mánuðum hefur bónusinn verið að meðaltali 8,5% sem er mjög jákvætt.

Það er meira jákvætt að frétta af Elkem Ísland en á síðasta ári gekk rekstur fyrirtækisins mjög vel en hagnaður þess nam rúmum 1,1 milljarði króna sem er um 8% af heildarveltu fyrirtækisins en heildarveltan var rúmir 13 milljarðar króna.

Það er morgunljóst að það skiptir gríðarlega miklu máli hversu vel stóriðjunni á Grundartanga gengur enda byggjum við Skagamenn okkar afkomu að þónokkuð stórum hluta á rekstri þessara fyrirtækja.

En eins og áður hefur komið fram á heimasíðunni skilaði Norðurál rúmum 16 milljörðum í hagnað á síðasta ári og Elkem skilaði 1,1 milljarði í hagnað eins og fram kom hér að ofan. Þetta sýnir að okkar styrkustu stoðir sem eru stóriðjan, virðast standa á sterkum grunni um þessar mundir öllu samfélaginu til heilla.

Formaður félagsins ásamt Magnúsi Norðdahl, lögmanni ASÍ, funduðu í morgun með lögmanni Sambands íslenskra sveitarfélaga og Jóni Pálma Pálmasyni bæjarritara Akraneskaupstaðar.

Tilefni fundarins var það að bæjaryfirvöld á Akranesi höfðu í sparnaðarskyni stytt opnunartíma íþróttamannvirkja Akraneskaupstaðar umtalsvert með töluverðri tekjuskerðingu fyrir starfsmenn. Í framhaldi af þessari styttingu tóku yfirvöld ákvörðun um að heimila íþróttaiðkun í íþróttahúsinu á Vestugötu tvisvar sinnum í viku klukkutíma í senn án þess að starfsmenn bæjarins væru til staðar.

Bæjaryfirvöld ætluðu sér með öðrum orðum að láta sjálfboðaliða ganga í störf starfsmanna íþróttamannvirkja, störf sem þeir hafa sinnt undanfarin ár og áratugi.  Þessu mótmælti Verkalýðsfélag Akraness harðlega í bréfi til bæjaryfirvalda (sjá hér).

Niðurstaða fundarins var afar jákvæð, en bæjaryfirvöld hafa ákveðið að frá og með miðjum desember verði horfið frá þessari opnun þar sem starfsmenn bæjarins eru ekki til staðar. Hér var um gríðarlega mikla hagsmuni að ræða fyrir starfsmenn Akraneskaupstaðar. Það var ekki hægt að láta það átölulaust að sjálfboðaliðar gengju í störf starfsmanna enda hefði málið klárlega getað orðið fordæmisgefandi. Því ákvað Verkalýðsfélag Akraness að fara í málið af fullri hörku með hagsmuni félagsmanna sinna að leiðarljósi.

Formaður Rafiðnaðarsambandsins, Guðmundur Gunnarsson sá ástæðu til að gagnrýna formenn Verkalýðsfélags Akraness og Framsýn Húsavík vegna afskipta þeirra af verkalýðsmálum yfir höfuð á ráðstefnu trúnaðarmanna Rafiðnaðarsambandsins sem haldin var um miðjan nóvember.

Frétt um þetta birtist á mbl.is í gærkvöldi. Það fer afskaplega í taugarnar á formanni Rafiðnaðarsambandsins að áðurnefndir formenn hafa gagnrýnt samninganefnd Alþýðusambands Íslands harðlega fyrir þá linkind sem sýnd var við endurskoðun kjarasamninganna 25. febrúar og 25. júní sl.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness hefur ætíð sagt að það hafi verið stórkostlega mistök að fresta áður umsömdum launahækkunum sem hefur valdið því að verkafólk hefur verið þvingað til að afsala sér á annað hundrað þúsunda króna, og það með samþykki samninganefndar Alþýðusambands Íslands.

Formaður félagsins benti á, á formannafundum ASÍ sem haldnir voru t.a.m 25. febrúar að það væru klárlega til fyrirtæki sem hefðu fjárhagslega burði til að standa við gerða samninga og benti formaður á öll þau fyrirtæki sem standa í útflutningi í því samhengi, og einnig olíufyrirtækin og önnur fyrirtæki sem hafa varpað sínum vanda viðstöðulaust út í verðlagið.

Flestir muna eftir málum tengdum arðgreiðslum HB Granda, sem Verkalýðsfélag Akraness vakti athygli á, en það mál endaði á farsælan hátt með því að stjórn HB Granda ákvað að greiða öllum starfsmönnum fyrirtækisins áður umsamdar hækkanir sem taka áttu gildi 1. mars.

Rétt er að rifja upp hver ályktun miðstjórnar ASÍ var í því máli, en þar situr m.a. Guðmundur Gunnarsson. En í þeirri ályktun kom fram áskorun frá miðstjórn um að HB Grandi dragi arðgreiðslurnar til baka ELLA greiði starfsfólki áður umsamdar launahækkanir.

Það var eins gott að stjórnendur HB Granda fóru ekki eftir miðstjórn, því ef farið hefði verið eftir ályktun miðstjórnar og HB Grandi dregið arðgreiðslurnar til baka þá hefði fyrirtækið ekki þurft að greiða fiskvinnslufólkinu áður umsamdar hækkanir að mati miðstjórnar ASÍ, þó svo fyrirtækið hafi skilað umtalsverðum hagnaði á síðasta ári.

Í kjölfarið á því að HB Grandi ákvað að hækka laun sinna starfsmanna fylgdi fjöldi fyrirtækja í sjávarútvegi og tilkynntu að þau ætluðu að standa við áður umsamdar hækkanir þó svo samninganefnd sem Guðmundur Gunnarsson situr í, hafi verið búin að þvinga launafólk til að fresta áður umsömdum hækkunum.

Þessu til viðbótar var því hafnað að launafólk sem ynni eftir kjarasamningum á hinum almenna vinnumarkaði fengi að kjósa um það í allsherjaratkvæðagreiðslu hvort það væri tilbúið að fresta áður umsömdum launahækkunum eins og samninganefnd ákvað.

Guðmundur Gunnarsson heldur því fram að formenn Verkalýðsfélags Akraness og Framsýnar "taki lítinn þátt í umræðu og stefnumótandi starfi í heildarsamtökum launamanna, þó svo þeir séu kjörnir til þess".

Þessi fullyrðing er í hæsta máta hlægileg og nægir að nefna að formaður Verkalýðsfélags Akraness gagnrýndi harðlega á formannafundum ASÍ 25. febrúar og 25. júní frestun kjarasamninga  og verða áður nefndir formenn seint sakaðir um það að koma ekki sjónarmiðum sínum á framfæri innan Starfsgreinasambandsins og Alþýðusambandsins.

Nægir að nefna í því samhengi síðasta ársfund, en þar lagði VLFA t.a.m. fram tillögu um stóraukið lýðræði við stjórnarval í lífeyrissjóðunum og formaður kom hinum ýmsu málum á framfæri. Hægt er að horfa á ræður formanns hér.

Það var stórmerkilegt á ársfundinum að Guðmundur Gunnarsson fann tillögunni um stóraukið lýðræði við stjórnarval allt til foráttu. Samt sem áður hefur Rafiðnaðarsambandið ályktað um lífeyrismál og í ályktun frá þeim frá 27. mars segir m.a. orðrétt: "Á fundum rafiðnaðarmanna undanfarin ár hafa ítrekað verið samþykktar ályktanir þess eðlis að sjóðsfélagar kjósi alla stjórnarmenn lífeyrissjóða, ekki einungis helming þeirra. "

Einnig hefur birst á mbl.is viðtal við Guðmund Gunnarsson um að kjósa þurfi stjórnarmenn beinni kosningu.

Þess vegna var óskiljanlegt að sjá formann Rafiðnaðarsambandsins berjast af alefli gegn tillögu VLFA á ársfundi ASÍ 22. og 23. október. Tillögu sem gekk út á nákvæmlega það sama og hann hefur verið að berjast fyrir. Þetta er formanni félagsins óskiljanlegt. Ekki nema menn meini ekkert með því sem eru að berjast fyrir og láta hafa eftir sér?

Málið er einfalt: Guðmundur Gunnarsson þolir það einfaldlega ekki að áðurnefndir formenn hafa gagnrýnt harðlega þá linkind sem ríkir í forystusveit Alþýðusambands Íslands og það er hlægilegt að sjá og heyra að hann leggur ofuráherslu á að fjölmiðlar ræði ekki við þá einstaklinga sem hér um ræðir. Það birtist vart pistill frá Guðmundi þar sem hann er ekki að gagnrýna spjallþáttastjórnendur og fjölmiðla yfir höfuð fyrir að ræða við þá aðila sem hafa aðra skoðun heldur en valdaklíkan sem stjórnar Alþýðusambandi Íslands.

Formanni VLFA var t.a.m. boðið í Kastljósþátt og var forsvarsmönnum Alþýðusambands Íslands, m.a. Guðmundi Gunnarssyni líka boðið. Á einhvern óskiljanlegan hátt sáu þessir menn sér ekki fært að mæta og ræða þá gagnrýni sem t.a.m. formenn Verkalýðsfélags Akraness og Framsýnar hafa haldið á lofti. Rétt er að benda á yfirlýsingu frá Helga Seljan í þessu samhengi:

Yfirlýsing Helga Seljan  

Eitt að lokum: Guðmundur Gunnarsson formaður RSÍ talar um að áðurnefndir formenn séu einangraðir í verkalýðshreyfingunni. Það má vel vera að áðurnefndir formenn séu einangraðir hvað varðar valdaklíkuna sem öllu vill ráða, en hinn almenni félagsmaður stendur þétt að baki þeim, ef marka má skoðanakannanir sem Capacent Gallup gerði þar sem tvö stéttarfélög innan Starfsgreinasambandsins báru af og viti menn, það var Verkalýðsfélag Akraness með yfir 90% ánægða með starfsemi félagsins og Framsýn á Húsavík með 96% félagsmenn ánægða.

Það er þetta traust sem áðurnefndir formenn vilja njóta: traust félagsmannanna sjálfra. En það skiptir formenn VLFA og Framsýnar litlu máli hvort þeir njóti trausts valdaklíkunnar í Alþýðusambandi Íslands sem að mati formanns VLFA hefur misst öll tengsl við grasrótina og könnun leiddi í ljós að nýtur einungis trausts 25% landsmanna.