Eins og fjallað hefur verið um hér á heimasíðu félagsins þá lagði Verkalýðsfélag Akraness fram þrjár tillögur á þingi Alþýðusambands Íslands sem haldið var 19. til 21. október síðastliðinn. Auk þessara tillaga fór formaður yfir samræmdu launastefnuna sem gerð var í síðustu kjarasamningum og gagnrýndi hann forystu Alþýðusambands Íslands harðlega varðandi það hvernig staðið var að síðustu samningagerð. Þær tillögur sem VLFA lagði fram á áðurnefndu þingi voru eins og áður sagði þrjár. Ein þeirra var tillaga um breytingu á lögum um stjórnarkjör á forseta ASÍ eða með öðrum orðum að forsetinn yrði kosinn í allsherjar atkvæðagreiðslu á meðal allra félagsmanna ASÍ en ekki inni á lokuðu þingi sambandsins. Önnur tillagan laut að ályktun um afnám verðtryggingar og að þak yrði sett á húsnæðisvexti til einstaklinga. Og þriðja tillagan laut að lífeyrismálum eða með öðrum orðum að fyrirhuguð hækkun iðgjalds úr 12 í 15,5% renni frekar í séreign heldur en inn í samtryggingarkerfið. Rétt er að það komi skýrt fram að VLFA var eina aðildarfélagið af 52 aðildarfélögum sem lagði fram tillögur á þessu þingi. Eðli málsins samkvæmt þurfti formaður að gera ítarlega grein fyrir þessum tillögum og færa fyrir þeim góð og gild rök.

Nú hefur komið í ljós að þessi barátta Verkalýðsfélags Akraness á þinginu hefur fallið í grýttan jarðveg hjá miðstjórn Alþýðusambands Íslands því að á fyrsta fundi miðstjórnar sem haldinn var 24. október síðastliðinn kemur eftirfarandi fram í fundargerð:

„Gangrýnt var að ákveðinn aðili hefði nánast tekið þingið í gíslingu með endalausum og síendurteknum ræðuhöldum sem tekið hefðu upp mikinn tíma, tafið þingstörfin og haft áhrif á möguleika annarra til að tjá sig. Þá hefði framganga viðkomandi einkennst af hroka og ókurteisi í garð þingforseta og annarra þingfulltrúa. Í því sambandi varð nokkur umræða um lýðræði á samkomum eins og þingum ASÍ hversu langt ætti leyfa einum eða fáum einstaklingum að sýna þingstjórnendum og fulltrúum vanvirðingu með því að virða ekki tímamörk og almennar fundarreglur. Einnig kom fram að slík framganga væri ekki til þess fallin að auka virðingu þingfulltrúa eða stuðning við málflutning viðkomandi“.

Já, miðstjórn Alþýðusambands Íslands segir að formaður Verkalýðsfélags Akraness hafi tekið þing Alþýðusambandsins í gíslingu og hafi tafið þingstörfin og haft áhrif á möguleika annarra til að tjá sig. Málflutningur hans á að hafa einkennst af hroka og ókurteisi, meðal annars í garð þingforseta. Á þessari forsendu hafði formaður félagsins samband við Ásgerði Pálsdóttur sem að gegndi starfi þingforseta á áðurnefndu þingi og bar þessar ásakanir undir hana. Það er skemmst frá því að segja að hún kannast á engan hátt við það að formaður félagsins hafi sýnt henni hroka eða vanvirðingu á þessu þingi og sagði hún að hann hefði virt allar reglur og þau fundarsköp sem að í gildi eru fyrir ársfundi ASÍ. Hún vísaði því alfarið á bug sem fram kemur í þessari fundargerð miðstjórnar varðandi þetta mál og reyndar skildi hún ekki af hverju þetta kæmi fram í fundargerð miðstjórnar með þessum hætti því þetta ætti sér ekki stoð í raunveruleikanum.

Það er hins vegar með ólíkindum á hvaða vegferð miðstjórn ASÍ og æðsta forysta verkalýðshreyfingarinnar er því það er ekki bara talað um að formaður VLFA hafi tekið þingið í gíslingu heldur kemur einnig fram í fundargerðinni með hvaða hætti sé nánast hægt að koma í veg fyrir að menn geti tjáð sig á þessum þingum ef orðin í fundargerðinni eru rétt skilin. Var VLFA að taka þingið í gíslingu með því að spyrja hvort afnema ætti verðtryggingu á neytendalánum og setja þak á húsnæðisvexti til almennings? Var þingið tekið í gíslingu þegar félagið lagði fram tillögu um breytingar á lögum ASÍ um að forseti skuli kosinn í allsherjaratkvæðagreiðslu á meðal allra félagsmanna? Er það að taka þingið í gíslingu að spyrja þingfulltrúa hvort þeir vilji frekar setja aukið framlag í lífeyrissjóðina inn í séreignina en í samtrygginguna? Er það að taka þingið í gíslingu að fara yfir samræmdu launastefnuna og gagnrýna það sem að þar fór miður? Nei, að sjálfsögðu kallast þetta ekki að taka þingið í gíslingu. Þetta er hinn rétti vettvangur til að taka umræðu um þessi málefni, það er á þingi Alþýðusambands Íslands. Þessi fundargerð miðstjórnar sýnir svo ekki verður um villst á hvaða vegferð þessi hreyfing er. Já, það á að reyna að koma í veg fyrir að menn geti lagt fram tillögur og ályktanir og komið á framfæri málefnalegri gagnrýni á Alþýðusamband Íslands. Það sorglega í þessu öllu saman var að í staðinn fyrir að taka alvöru málefnalega umræðu af hálfu forystu ASÍ á þinginu þá koma menn frekar og gagnrýna það inni á miðstjórnarfundi sambandsins þar sem formaður VLFA var ekki til andsvara.

Málið er að allur ársfundur Alþýðusambands Íslands var tekinn upp á myndband. Á þeirri forsendu skorar formaður Verkalýðsfélags Akraness á forseta Alþýðusambands Íslands að birta fundinn í heild sinni inni á vef Alþýðusambandsins til að sýna hinum almenna félagsmanni þær umræður sem fram fóru á fundinum. Formaður þekkir allt sitt heimafólk og að sjálfsögðu eru ekki miklar líkur á því að við beiðni formannsins verði orðið. En formaður hefur sent forseta Alþýðusambands Íslands kröfu um það að fá allar ræður og andsvör sem formaðurinn flutti á þinginu afhent í formi upptöku þar svo hann geti sýnt hinum almenna félagsmanni innan ASÍ fyrir hvað hann var að berjast og afsannað að hann hafi tekið þingið í gíslingu eða sýnt meðal annars þingforseta einhvern hroka eða vanvirðingu. Þetta vill formaður VLFA gera þrátt fyrir að nú liggi fyrir frá þingforsetanum að slíkt eigi ekki stoð í raunveruleikanum. Það er dapurt að æðsta forysta ASÍ geti ekki tekið málefnalegri gagnrýni á þeim vettvangi sem hún á að fara fram eins og til dæmis á þingi ASÍ og skríði frekar ofan í holu sína og gagnrýni formann VLFA inni á lokuðum miðstjórnarfundi ASÍ. Slíkt er ekki stórmannlegt.  

Formaður félagsins ásamt bæjarstjóra og forseta bæjarstjórnar Akraness áttu fund með þingmönnum Norðvestur kjördæmis í gær. Tilefni fundarins var úthlutun á byggðarkvóta en á Vesturlandi komu rúm 800 tonn til úthlutunar en ekkert einasta kílógramm kom hins vegar til Akraneskaupstaðar.

Það eru fá ef nokkur sveitarfélög hér á landi sem geta fært jafn góð og gild rök fyrir því að þau eigi rétt á byggðakvóta eins og Akraneskaupstaður. Ástæðan er einföld, samdráttur í vinnslu og veiðum hér á Akranesi er hvergi eins mikill á landinu öllu. Ástæðan er sú að eftir sameiningu Haraldar Böðvarssonar við Granda árið 2004 hefur dregið stórkostlega úr allri starfsemi fyrirtækisins hér á Akranesi. Þessum rökum komu áðurnefndir fulltrúar á framfæri við þingmenn Norðvestur kjördæmis því það hafa tapast hundruð starfa í fiskvinnslu og afleiddum störfum vegna þess að HB Grandi hefur flutt töluverðan hluta af sinni starfsemi til annarra starfsstöðva fyrirtækisins, eins og til dæmis til Vopnafjarðar. En HB Grandi hefur ráðist í uppundir 4 milljarða króna framkvæmdir á Vopnafirði er tengjast uppsjávardeildinni og hefur vinna á Vopnafirði verið gríðarleg sökum þessarar uppbyggingar fyrirtækisins en samt sem áður fékk Vopnafjörður 300 tonnum úthlutað í byggðarkvóta en eins og áður kom fram fékk Akranes ekkert.

Einnig bar lífeyrissjóðsmál á góma við þingmenn og fór formaður yfir stöðu lífeyrissjóðsmála en hann telur stöðu lífeyriskerfisins verulega slæma og benti sérstaklega á að búið er að skerða lífeyrisréttindi hjá verkafólki á hinum almenna vinnumarkaði um 130 milljarða frá hruni sem er 14 milljörðum meira heldur en heildar niðurskurður íslenska ríkisins á sama tímabili. Hann upplýsti þingmennina einnig um að lífeyrissjóðir innan ASÍ væru þrátt fyrir þessar miklu skerðingar á lífeyrisréttindum með neikvæða tryggingafræðilega stöðu upp á 100 milljarða króna. En lífeyrissjóðskerfið í heild sinni vantar um 700 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar sem er grafalvarlegt mál og með ólíkindum að heyra forsvarsmenn lífeyrissjóðskerfisins tala um að þetta sé besta lífeyrissjóðskerfi í heimi í ljósi þessara staðreynda. Formaður bað þingmenn um að skoða þessi mál vel og rækilega því þetta sé tifandi tímasprengja sem muni springa framan í skattgreiðendur á næstu árum og áratugum.

Stjórn stéttarfélagsins Framsýnar á Húsavík hefur ákveðið að styðja við málarekstur Verkalýðsfélags Akraness í verðtryggingarmálinu með fjárstuðningi að upphæð 120.000. Stjórn Framsýnar skorar einnig á önnur félög innan Starfsgreinasambandsins að gera slíkt hið sama.

Í frétt um málið á heimasíðu Framsýnar segir m.a.: "Fyrir liggur að verðtryggingin hefur leikið íslensk heimili skelfilega á liðnum árum og sem dæmi þá hafa verðtryggðar skuldir heimilanna hækkað uppundir 400 milljarða frá 1. janúar 2008 til dagsins í dag. Meðalverðtryggð skuld íslenskra heimila í dag er í kringum 22 milljónir króna. Að mati Framsýnar er það miskunnarlaust óréttlæti að varpa allri ábyrgð verðtryggingarinnar á skuldsett heimili í landinu, meðan lánveitendur eru tryggðir í bak og fyrir."

Stjórn VLFA þakkar félögum sínum fyrir norðan kærlega fyrir þennan stuðning, en gott vinasamband hefur verið á milli þessara tveggja stéttarfélaga um langa hríð. Það er rétt að geta þess að Verkalýðsfélag Akraness sendi miðstjórn Alþýðusambands Íslands bréf með ósk um fjárstuðning vegna málarekstur á ólögmæti verðtryggingarinnar enda liggja hagsmunir allra félagsmanna ASÍ undir í þessum málarekstri. Svarið frá miðstjórn ASÍ var: Nei við styðjum ykkur ekki. Það er því ómetanlegt að finna slíkan stuðning frá félögum Framsýnar á Húsavík.

Það er alltaf ánægjulegt þegar hagsmunagæslan skilar árangri, en nú í vikunni náðist niðurstaða í máli sem skrifstofa Verkalýðsfélags Akraness hefur verið að vinna í að undanförnu og varðar vetrarfrí vaktavinnufólks á vinnustað einum hér í bæ. Samkvæmt kjarasamningi vinna starfsmenn í vaktavinnu sér inn 12 vetrarfrídaga á ári m.v. fullt starf, vegna rauðra daga sem falla á mánudaga til föstudaga (Kafli 3.4. og bls. 66-67). Þessir dagar eru misjafnlega margir milli ára, en þegar þetta ákvæði var sett inn í kjarasamninginn var farið 400 ár aftur í tímann og þessir dagar taldir. Niðurstaðan var sú að rauðir dagar sem falla á mánudaga til föstudaga eru að meðaltali 12 á ári.

Sé vinnustaðnum lokað á rauðum degi fækkar vetrarfrídögum um einn hjá þeim starfsmönnum sem áttu vakt þann dag. Lokunin hefur ekki áhrif á fjölda vetrarfrídaga þeirra starfsmanna sem eiga inni áunnið vaktafrí, enda vinna þeir sér inn vetrarfrí við vinnu á rauðum dögum á sínum vaktatörnum.

Ágreiningurinn snerist um það að fyrirtækið taldi fullnægjandi að greiða vaktarálag á rauðum dögum og höfðu starfsmenn aldrei fengið vetrarfrí. Eftir að skrifstofa VLFA gerði athugasemdir við þá framkvæmd hefur þetta nú verið leiðrétt aftur í tímann fyrir þá sjö starfsmenn sem leituðu til skrifstofu og nam leiðréttinging samtals rúmlega 700.000 kr. fyrir þessa starfsmenn. Eftir er að leiðrétta fyrir aðra starfsmenn fyrirtækisins, bæði hér á Akranesi og annars staðar, en fyrirtæki þetta starfar á landsvísu.

Í morgun fundaði formaður félagsins með starfsmönnum Heilbrigðisstofnunar Vesturlands hér á Akranesi og var fundarefnið ýmis mál er lúta að réttindum starfsmanna stofnunarinnar. Þetta var góður fundur þar sem margt bar á góma, t.d. fór formaður yfir þau réttindi sem starfsmenn eiga hjá stéttarfélaginu og einnig var farið yfir stöðu dómsmáls sem félagið rekur nú fyrir félagsdómi og varðar réttindi starfsmanna HVE á Akranesi. En fram kom í máli formanns að dómsniðurstöðu sé að vænta innan örfárra daga í því máli.

Heilbrigðisstofnun Vesturlands, eins og aðrar stofnanir hér á landi, hefur þurft að þola mikinn niðurskurð sem leitt hefur af sér umtalsverða fækkun á starfsfólki. Það hefur síðan haft þær afleiðingar að mun meira álag er á þá starfsmenn sem eftir eru og var ljóst í máli starfsmanna að komið sé að algjörum þolmörkum hvað varðar niðurskurð hjá stofnuninni.

Stjórnmálaaflið Samstaðan óskaði eftir því við formann Verkalýðsfélags Akraness fyrir nokkru síðan að hann kæmi á fund um verðtrygginguna sem haldinn var í gær og að sjálfsögðu varð formaður við þeirri beiðni og hélt hann erindi um það málefni. 

Það er óhætt að segja að hin ýmsu stjórnmálaöfl, góðgerðarsamtök og til dæmis Háskóli Íslands hafi leitað eftir því að formaður félagsins komi og ræði um margvísleg hagsmunamál er lúta að íslensku launafólki og málefnum verkalýðshreyfingarinnar. Formaður hefur meðal annars haldið erindi hjá Framsóknarflokknum, Vinstri Grænum, Samstöðu, Hreyfingunni, Bót sem eru félagasamtök um fátækt og í Háskóla Íslands og er hann ánægður með að fá þetta tækifæri til að koma áherslum félagsins og hagsmunum alþýðufólks á framfæri á þessum fundum.

Fundurinn í gær var mjög góður en fjölmargir voru mættir og fór formaður ítarlega yfir þann skaðvald sem verðtryggingin er og hvernig hún hefur leikið íslensk heimili skelfilega á liðnum árum og áratugum þar sem eignahlutur heimilanna hefur verið sogaður í burtu og færður yfir til fjármálakerfisins, erlendra vogunarsjóða og þeirra sem eiga fjármagnið hér á landi.  

Í fréttum hefur komið fram að Íslandsbanki hefur hafið endurútreikning á lánum einstaklinga og fyrirtækja sem bankinn telur að falli undir dóma Hæstaréttar frá 15. febrúar og 18. október sl. Um er að ræða ólögmæt gengistryggð lán sem lántakar hafa greitt af í samræmi við gildandi skilmála á hverjum tíma.

Það gildir hins vegar ekki um öll fjármögnunarfyrirtækin eins og t.d Lýsingu sem hefur sagt að  þar sé ekki talið að dómur Hæstaréttar á fimmtudag um gengistryggð lán eigi ekki við um lánasafn Lýsingar og þar verði því ekki ráðist í endurútreikninga.  Með öðrum orðum Lýsing neitar að skila þýfinu til baka þrátt fyrir dóm Hæstaréttar.

En hvar eru Seðlabankinn, Fjármálaeftirlitið, stjórnvöld og Alþingi þegar kemur að því að verja almenning gagnvart því ofbeldi sem Lýsing sýnir sínum viðskiptavinum? Það eru þessir aðilar sem bera ábyrgð á því að vextir Seðlabankans voru látnir gilda afturvirkt.  Eru menn búnir að gleyma að Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið sendu fjármálastofnunum leiðbeinandi tilmæli um að miða ætti við vexti Seðlabankans afturvirkt eftir að Hæstiréttur hafði dæmt gengistryggðu lánin ólögleg, en þessi tilmæli voru send út 30. júní 2010.

Skjaldborgin var um fjármálakerfið

Eftir að Hæstiréttur var búinn að dæma gengistryggðu lánin ólögleg í júní 2010 fóru stjórnvöld á fulla ferð að slá skjaldborg um fjármálastofnanir á kostnað almennings og milda áhrif dóms Hæstaréttar á fjármálastofnanir. Ríkisstjórnin ákvað að fótum troða loforðið um skjaldborg utan um heimilin og var það gert meðal annars með svokölluðum Árna Páls lögum nr. 151/2010. Í þeim lögum voru vextir Seðlabankans látnir gilda afturvirkt á þessi ólöglegu gengistryggðu lán en þeir vextir voru eins og allir vita mun óhagstæðari en þeir erlendu vextir sem voru á gengistryggðu samningunum.  Rétt er í þessu samhengi að rifja upp ummæli Gylfa Magnússonar fyrrverandi efnahags- og viðskiptaráðherra frá því í júní 2010 en í viðtali við vísir.is segir Gylfi það fráleita niðurstöðu að hinir erlendu vextir standi.  Fyrrverandi efnahags- og viðskiptaráðherra sagði einnig í þessu viðtali að ríkisstjórnin þurfi auðvitað að haga sér á ábyrgan hátt og koma í veg fyrir að slík niðurstaða ógni fjármálastöðugleika. „Það er kannski fyrst og fremst það sem við erum að reyna að ná fram," sagði Gylfi Magnússon í júní 2010. Þessi ummæli fyrrverandi efnahags- og viðskiptaráðherra sýna svo ekki verður um villst þann hug sem stjórnvöld bera til heimila, fyrirtækja og einstaklinga.

Já, íslensk stjórnvöld fengu kaldan hroll þegar dómur Hæstaréttar var kveðinn upp í júní 2010 um ólögmæti gengistryggðu lánanna, stjórnvöldum hugnaðist það alls ekki að fjármálafyrirtækjum væri gert að fara að lögum og skila almenningi þýfinu til baka. 

Hugsið ykkur þessi ummæli fyrrverandi  efnahags- og viðskiptaráðherra frá því í júní 2010 þar sem ráðherrann segir það fráleita niðurstöðu að hinir erlendu vextir standi og að ríkisstjórnin þurfi auðvitað að haga sér á ábyrgan hátt og koma í veg fyrir að slík niðurstaða ógni fjármálastöðugleika. 

Það er orðið morgunljóst að stjórnvöld hugsuðu bara um eitt, að slá skjaldborg um fjármálafyrirtækin og erlenda vogunarsjóði en skuldsettri alþýðu mátti fórna á altari ólaga sem sett voru á til að reyna að koma í veg fyrir fjárhagslegt tjón fjármálastofnanna og erlendra vogunarsjóða. Svo vilja þessi stjórnvöld kenna sig við félagshyggju, réttlæti og jöfnuð. Það er einnig morgunljóst að áðurnefnd ummæli ráðherrans sanna svo ekki verður um villst um hvílík öfugmæli það eru að kenna sig við félagshyggju, réttlæti og jöfnuð.

Það ofbeldi sem íslensk heimili hafa mátt þola af hálfu stjórnvalda á sér vart hliðstæðu því það liggur fyrir að fjölmargir lögspekingar og aðrir aðilar sem komu á fund Alþingis vöruðu í umsögnum sínum eindregið við því að umrædd lög Árna Páls stæðust alls ekki lög. Þrátt fyrir þessar aðvaranir voru Árna Páls lögin sett á. Það er bæði nöturlegt og dapurlegt til þess að vita að það hefur aldrei staðið til hjá stjórnvöldum að slá skjaldborg um heimilin eins og þessi upprifjun sýnir svo ekki verður um villst.  

Enginn ber ábyrgð

Formaður Verkalýðsfelags Akraness spyr sig, hvernig í ósköpunum stendur á því að Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið sem komu með leiðbeinandi tilmæli um að vextir Seðlabankans skyldu gilda afturvirkt skuli komast upp með að bera ekki nokkra einustu ábyrgð á þessum tilmælum sínum, tilmælum sem voru algjörlega byggð á sandi. Formaðurinn spyr sig einnig hvernig má það vera að stjórnvöld og Alþingi setji lög á þrátt fyrir að allir færustu lögspekingar landsins hafi bent á að Árna Páls lögin stæðust ekki nokkra skoðun og væru ólögleg eins og hæstiréttur hefur nú margsýnt fram á.

Að lokum telur formaður að almenningur þurfi að rísa upp núna og berjast með kjafti og klóm gegn því ofbeldi sem Lýsing er nú að sýna sínum viðskiptavinum því það virðist vera orðið fullreynt að stjórnvöld ætla sér að láta þetta mál átölulaust þrátt fyrir að bera alla ábyrgð á því hvernig það hefur þróast. Því segir formaður, hingað og ekki lengra og með samstöðu getum við brotið þetta ofbeldi Lýsingar á bak aftur.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness hafði samband við forstjórann Gylfa Jónasson sem stýrir Festa lífeyrissjóði sem Verkalýðsfélag Akraness er aðili að. Formaðurinn tjáði honum með afgerandi hætti að ef lífeyrissjóðurinn Festa muni taka þátt í kaupréttarútboði á fyrirtækinu Eimskip þá mun félagið grípa til róttækra aðgerða sem gætu verið fólgnar í því að félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness sem eru aðilar að Festu lífeyrissjóði gangi í annan lífeyrissjóð.

Forstjórinn tjáði formanni að hann hefði sent skilaboð út til stjórnarmanna sjóðsins í gær varðandi þetta útboð og mun niðurstaða liggja fyrir klukkan 14 í dag um hvað sjóðurinn muni gera varðandi þetta útboð. Það er alveg morgunljóst að Verkalýðsfélag Akraness mun og ætlar sér ekki að sætta sig við að verið sé að fjárfesta í fyrirtæki sem ætlar að rétta lykilstjórnendum Eimskips kaupréttarsamninga á silfurfati á sama tíma og sjóðurinn hefur tapað 500 milljónum króna vegna gjaldþrots Eimskips á sínum tíma. En lífeyrissjóðirnir töpuðu á gjaldþroti Eimskips hátt í 15 milljörðum króna samtals og á þeirri forsendu meðal annars er það skylda lífeyrissjóðskerfisins að senda skýr skilaboð út til fyrirtækja um að sjóðsfélagar í lífeyrissjóðum muni ekki sætta sig við að græðgisvæðingin skjóti aftur rótum inni í þessum fyrirtækjum.

Ef það verður niðurstaðan eins og áður sagði að Festa lílfeyrissjóður muni fjárfesta í þessu fyrirtæki þá mun Verkalýðsfélag Akraness boða til áríðandi fundar með sínum sjóðsfélögum þar sem því verður beint til félagsmanna að greiða inn í annan lífeyrissjóð. Hins vegar er tilfinning formanns sú að stjórn Festu muni verða við þessari beiðni VLFA og taka ekki þátt í þessu útboði en rétt er að minna á að formaður gerði þessa kröfu á sjóðinn í júlí síðastliðnum þegar það lá fyrir að þessir kaupréttarsamningar yrðu að veruleika. En eins og áður sagði þá mun formaður fá svar klukkan 14 í dag um hvort Festa lífeyrissjóður muni taka þátt í þessu útboði eður ei.

Þingi Alþýðusambands Íslands lauk á föstudaginn en það hafði staðið yfir frá miðvikudegi. Það er skemmst frá því að segja að þetta var átakaþing enda lagði Verkalýðsfélag Akraness fram þrjár tillögur og ályktanir fyrir þingið og það er einnig skemmst frá því að segja að engin þeirra hlaut brautargengi. Fyrsta tillagan laut að lagabreytingum ASÍ sem var fólgin í því að forseti sambandsins yrði kjörinn í allsherjar atkvæðagreiðslu á meðal allra félagsmanna ASÍ en ekki inni á þingum sambandsins eins og nú væri. Formaður VLFA gerði grein fyrir þessari tillögu og benti meðal annars á þá miklu lýðræðisvakningu sem væri að eiga sér stað í íslensku samfélagi þar sem krafan væri skýr um að auka beint lýðræði á öllum sviðum. En því miður þá voru þónokkrir forystumenn innan Alþýðusambandsins sem töluðu þessa tillögu niður sem varð þess valdandi að hún fékk ekki hljómgrunn eins og áður hefur komið fram. Það er með ólíkindum að þessi tillaga hafi verið felld í ljósi þeirrar staðreyndar að Capacent Gallup gerði könnun fyrir VLFA fyrir rúmri viku síðan þar sem vilji fólks var afgerandi en 88% þeirra sem tóku afstöðu til spurningarinnar vildu að forseti sambandsins yrði kjörinn í allsherjar atkvæðagreiðslu. Enn og aftur sést með afgerandi hætti sú djúpa gjá sem er á milli hins almenna félagsmanns innan ASÍ og forystu sambandsins.

Stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness lagði einnig fram tillögu er laut að lífeyrismálum og gekk sú tillaga út á það að fyrirhuguð hækkun á iðgjöldum í lífeyrissjóð úr 12 í 15,5% renni frekar í séreign starfsmanna heldur en í samtrygginguna en formaður færði gríðarlega sterk rök fyrir því að slíkt væri heppilegra fyrir hinn almenna launamann. Formaður rakti þá grafalvarlegu stöðu sem er í lífeyrissjóðskerfinu og einnig sýndi hann fram á það með afgerandi hætti að það loforð sem forysta ASÍ hefur haldið á lofti um að verið sé að jafna réttiindi við opinbera starfsmenn með því að hækka iðgjaldið um 3,5% standist ekki eina einustu skoðun og sé algjör blekkingarleikur gagnvart íslensku launafólki. Enda gekk formaður hart að forseta Alþýðusambandsins hvað þetta varðar og kom í ljós í nefndarstarfinu að forsetinn viðurkenndi að með því að hækka framlagið upp í 15,5% væri ekki verið að jafna lífeyrisréttindi. Formaður fór yfir það með þingfulltrúum að samkvæmt skýrslu fjármálaeftirlitsins væri búið að skerða réttindi sjóðsfélaga innan ASÍ um 130 milljarða frá hruni sem er 14 milljörðum meira heldur en heildar niðurskurður íslenska ríkisins frá sama tímabili. Já takið eftir, íslenska ríkið er búið að skera niður í heilbrigðiskerfinu, menntakerfinu, löggæslunni og víðar um 116 milljarða en réttindi sjóðsfélaga innan ASÍ eru búin að skerðast um 130 milljarða. Formaður benti líka á það að tryggingafræðileg staða lífeyrissjóða innan ASÍ væri neikvæð um 119 milljarða og á þeirri forsendu væri það lágmark að stjórnendur sjóðanna sýndu fram á sjálfbærni kerfisins áður en þeir færu að krefjast þess að launafólk setti meira inn í þessa hít. Því miður fékk þessi tillaga ekki heldur brautargengi enda lögðust áhrifamenn innan verkalýðshreyfingarinnar hart gegn henni.

Þriðja tillagan sem stjórn og trúnaðarráð VLFA lagði fram var um afnám verðtryggingarinnar en eins og fram hefur komið í fjölmiðlum þá sýna allar skoðanakannanir að almenningur hér á landi vill að verðtryggingin verði afnumin í eitt skipti fyrir öll og hafa þær skoðanakannanir sýnt allt að 80% séu því fylgjandi. Formaður rakti hvernig verðtryggingin hefur leikið skuldsett heimili en frá 1. janúar 2008 hafa verðtryggðar skuldir heimilanna hækkað um 400 milljarða bara vegna verðtryggingarinnar þar sem hún hefur farið eins og skýstrókur um íslensk heimili, sogað allan eignarhlut í burtu og fært hann yfir til bankanna, erlendra vogunarsjóða og þeirra sem eiga fjármagnið í þessu landi. En varðmenn verðtryggingarinar, forseti Alþýðusambands Íslands og hans helstu bandamenn leggjast alfarið gegn því að verðtryggingin verði afnumin og tekin verði staða með almenningi og á þeirri forsendu var þessi tillaga felld, reyndar naumlega, sem er miður.

Þetta þing sýnir svo ekki verður um villst það sem fram kom í rannsóknarskýrslu Alþingis að eitt af aðalvandamálum íslensks samfélags væri hjarðhegðun og foringjaræði enda er það óskiljanlegt að afgreiðslur inni á þessu þingi séu ekki í neinu samræmi við það sem er að gerast á meðal hins almenna félagsmanns innan ASÍ, svokallaðrar grasrótar. Það er mat formanns að hafi gjáin á milli hins almenna félagsmanns innan ASÍ og forystunnar verið djúp fyrir þetta þing þá er hún orðin að hyldýpi eftir þingið.  

Á morgun hefst þing Alþýðusambands Íslands og mun standa yfir í þrjá daga, en Verkalýðsfélag Akraness á 6 fulltrúa á þessu þingi. Stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness mun leggja fram þrjár tillögur á þessu þingi, tvær ályktanir og eina lagabreytingu. 

Tillagan að lagabreytingu er fólgin í því að lögum ASÍ verði breytt þannig að forseti ASÍ verði kjörinn í allsherjaratkvæðagreiðslu á meðal allra félagsmanna ASÍ en ekki aðeins á meðal fulltrúa á þingi sambandsins eins og nú er. Ástæða þessarar tillögu VLFA er einfaldlega sú að mjög mikilvægt er að forseti ASÍ á hverjum tíma fyrir sig sé kjörinn á meðal allra félagsmanna ASÍ, enda þarf forsetinn að hafa gríðarlega sterkt félagslegt umboð á bak við sig. Með allsherjarkosningu er óhætt að segja að forsetinn myndi njóta slíks umboðs. Það var hins vegar dapurlegt að miðstjórn Alþýðusambands Íslands hafnar þessari tillögu um aukið lýðræði við kjör á forseta ASÍ og kemur það formanni verulega á óvart að miðstjórn ASÍ skuli ekki vera tilbúin að taka þátt í lýðræðisvakningu almennings í þessu landi.

Einnig leggur félagið fram ályktun um afnám verðtryggingar, en allar skoðanakannanir hafa sýnt að yfirgnæfandi meirihluti vill að þetta óréttlæti í neytendalánum til einstaklinga verði afnumið, enda hefur verðtryggingin leikið skuldsett heimili skelfilega á undanförnum árum og áratugum og farið eins og skýstrókur um íslensk heimili, sogað allan eignarhluta frá heimilunum og fært hann til fjármálafyrirtækja, erlendra vogunarsjóða og þeirra sem eiga fjármagnið hér á landi.

Þriðja tillagan sem félagið leggur fram lýtur að lífeyrismálum, en það er mat stjórnar og trúnaðarráðs VLFA að lífeyriskerfið þurfi að skoða í heild sinni, enda er kerfið ekki sjálfbært eins og það er í dag en lífeyrissjóðskerfið vantar um 700 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar og þar af vantar lífeyrissjóði innan ASÍ 119 milljarða. Frá hruni hafa lífeyrissjóðir innan ASÍ skert réttindi sinna félagsmanna um 130 milljarða króna vegna þess gríðarlegs taps sem varð á eignarsafni sjóðanna á hrunárunum og er þessi niðurskurður gerður til að laga tryggingafræðilegan halla sjóðanna. Eins og áður sagði þá vantar 119 milljarða til viðbótar til að kerfið standi undir sér. Á þeirri forsendu þarf svo sannarlega að endurskoða þetta kerfi algjörlega frá grunni. Bara til að fólk átti sig á þeirri gríðarlegu skerðingu sem orðið hefur á lífeyrisréttindum félagsmanna innan ASÍ frá hruni þá nemur þessi skerðing 14 milljörðum meira en allur niðurskurður íslenska ríkisins frá hruni, en sá niðurskurður nemur 116 milljörðum. En hér er verið að tala um niðurskurð í heilbrigðiskerfinu, menntakerfinu, löggæslunni o.s.frv. Á þessu sést að sjálfbærni lífeyrissjóðakerfisins er ekki til staðar eins og það er í dag enda vantar eins og áður hefur komið fram 700 milljarða til að kerfið geti staðið við skuldbindingar sínar gagnvart sjóðsfélögum.

Það vekur hins vegar umtalsverða furðu hjá formanni félagsins að af 50 aðildarfélögum ASÍ virðist einungis eitt stéttarfélag hafa skilað tillögum að lagabreytingum og ályktunum inn á þetta þing, en það er Verkalýðsfélag Akraness sem það gerði og á allar þrjár tillögurnar sem verða til umfjöllunar á þessu þingi. Formaður spyr sig, hví koma engar tillögur og ályktanir frá öðrum félögum ASÍ, er það einfaldlega vegna þess að reynslan sýnir að ef tillögurnar þóknast ekki forystu ASÍ, þá fá þær ekkert brautargengi? Alla vega er það mjög undarlegt að aðildarfélögin skuli ekki sjá sig knúin til að leggja fram ályktanir á þriggja daga þingi ASÍ eins og t.d. um skuldavanda heimilanna, lágmarkslaun, þær skefjalausu verðhækkanir sem almenningur hefur mátt þola o.s.frv.