Það er óhætt að segja að almennt verkafólk sé agndofa og jafnvel bálreitt yfir þeirri launahækkun sem bankaráð Seðlabankans ákvað til handa seðlabankastjóra fyrir fáeinum dögum.  Að hækka laun seðlabankastjóra um 200 þúsund á mánuði án þess að gefa viðhlítandi skýringu er til háborinnar skammar og er þessi hækkun eins og blaut vatnstuska framaní almennt verkafólk.  Eitt af hlutverkum bankans er að ná hér niður verðbólgunni og hefur bankinn verið óhræddur við að beita þeim tækjum sem hann hefur, þ.e.a.s að hækka stýrivextina sem eru nú í sögulegu hámarki og hafa bitnað illilega á því verkafólki sem er hvað skuldsettast.  Eitt er víst að þessi hækkun launa seðlabankans er ekki til þess fallin að ná hér tökum á verðbólgunni, svo mikið er víst. 

Það er orðið óþolandi að horfa uppá almennt verkfólk sitja alltaf eftir og nægir að nefna síðustu kjarasamninga sem gerðir voru 2004 en þá var samið uppá 15,8% hækkun á samningstímanum sem var fjögur ár.  Flest allir samningshópar sem sömdu á eftir Starfsgreinasambandinu sömdu um töluvert meira heldur en 15,8%.  Eitt er víst að slíkt mun ekki henda aftur ef formaður VLFA fær einhverju ráðið í þeim efnum.  Rétt er það komi fram að formaður VLFA skrifaði ekki undir kjarasamninginn  2004 vegna þess hversu rýr hann var.  Rétt er þó að geta þess að það komu launahækkanir 1. júlí 2006 vegna endurskoðunarákvæðis kjarasamningsins.

Hér á heimasíðunni hefur einnig verið fjallað um það hversu þingfarakaupið hefur hækkað langt um meira en lágmarkslaun frá árinu 1997 fram til ársins 2007.  Á þessu tímabili hefur þingfarakaupið hækkað um 145% á meðan lágmarkslaunin hafa hækkað um 104%. Munurinn nemur 41%. Með öðrum orðum: almennt verkafólk hefur ætíð borið skarðan hlut frá borði þegar kemur að launahækkunum samanborið við aðra þegna þessa lands.

Nú eru kjarasamningar lausir um áramótin og það mun ekki koma annað til greina en að almennt verkafólk fái leiðréttingu á sínum launum í komandi kjarasamningum.  Formaður VLFA hefur áður sagt það vera íslenskri verkalýðshreyfingu og reyndar öllu samfélaginu til skammar að lágmarkslaun skuli einungis vera 125.000, einfaldlega vegna þess að það er ekki hægt að lifa á slíkum sultarlaunum.  Hækkun á lágmarkstöxtunum verður að vera algert forgangsmál í komandi kjarasamningum, það mun ekki ganga í almennt verkafólk að gera hófstilltan kjarasamning til að koma hér á stöðugleika, nú er komið að öðrum en verkafólki í þeim efnum.  

Starfsmenn LaugafisksHeilbrigðiseftirlit Vesturlands telur að þeir sem stóðu fyrir undirskriftasöfnun gegn hausaþurrkun Laugafisks hafi haft fyrirtækið fyrir rangri sök.  Meint ólykt sem átti sér stað fyrir nokkrum vikum hafi átt rætur að rekja til bræðslu beina frá Fiskimjölsverksmiðju HB-Granda hér á Akranesi, en ekki frá Laugafiski.

Það fór svo sem ekkert á milli mála að það lagði töluverða ólykt yfir bæinn þegar fiskimjölsverksmiðjan var að bræða gömul bein og telur formaður félagsins að hér hafi einungis verið um mistök að ræða sem hæglega hefði verið hægt að koma í veg fyrir.  Þau kalla þó alls ekki á að starfsleyfi verksmiðjunnar verði afturkallað.  Vissulega verður að gera þá kröfu til allra fyrirtækja að þau framfylgi þeim starfsleyfum sem þeim eru sett.

Það gleður formann félagsins mjög mikið að Laugafiskur hafi verið hreinsaður af þessu máli núna, einfaldlega vegna þess að formanni er fullkunnugt um allar þær ráðstafanir sem forsvarsmenn Laugafisks hafa lagt útí til að sporna við þessu hvimleiða vandamáli sem fylgir lyktarmengun.  Formanni er einnig kunnugt um að forsvarsmönnum Laugafisks hafi svo sannarlega orðið ágengt í þeirri baráttu og hefur þeim nánast tekist að koma í veg fyrir alla lyktarmengun. Því miður er það einu sinni þannig að þegar um fiskvinnslu er að ræða þá er aldrei hægt að útiloka alla lytarmengun frá slíkri starfsemi.

Formaður VLFA veit að starfsmönnum Laugafisks er létt við þessar fréttir því að mikið hefur mætt á fyrirtækinu á undanförnum árum og oft verið farið framá að starfsleyfi verksmiðjunnar verði endurskoðað eða jafnvel afturkallað.  Formaður VLFA vill einnig að það komi fram að Laugafiskur hefur verið til mikillar fyrirmyndar í einu og öllu er lýtur að starfsmönnum fyrirtækisins og nægir að nefna í því samhengi að stjórn fyrirtækisins borgaði starfsmönnum eingreiðslu uppá 125.000 vegna góðrar afkomu á síðasta ári.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá funduðu nokkur sterk landsbyggðarfélög saman á föstudaginn sl.  Þau félög sem komu saman voru Verkalýðsfélag Akraness, Verkalýðsfélag Húsavíkur, Afl-Starfsgreinafélag Austurlands, Aldan stéttarfélag og Drífandi Vestmannaeyjum.

Það sem helst var til umræðu voru fyrirhugaðar breytingar á veikinda- og slysarétti samhliða því að stofna nýjan áfallatryggingarsjóð. 

Formenn áðurnefndra félaga leggjast alfarið gegn þessum hugmyndum sem ASÍ og SA hafa verið að vinna að og lúta að breytingum á veikinda- og slysarétti sem og stofnun á nýjum áfallatryggingasjóði.

Einnig ræddu formenn áðurnefndra félaga komandi kjarasamninga og hvort félögin ættu að fara saman í komandi kjarasamninga í ljósi þeirrar staðreyndar að Flóbandlags félögin ætla að semja sér eins og þau hafa reyndar gert áður. 

Formaður VLFA telur að þessi landsbyggðarfélög eigi klárlega að mynda bandalag og fara sameinuð í næstu kjarasamninga.  Vissulega væri ánægjulegt ef fleiri landsbyggðarfélög myndu vilja koma með í þessa hugsanlegu vegferð vegna komandi samninga.  Formaður er hins vegar nokkuð bjartsýnn á að umrædd stéttarfélög fari sameinuð til næstu kjarasamningagerðar og telur einnig töluverðar líkur á að fleiri stéttarfélög taki þátt í nýju bandalagi ef af verður. 

Fundurinn á Egilsstöðum einkenndist af einstakri samstöðu og góðum baráttuhug fyrir komandi kjarasamninga og var t.d. ákveðið að funda aftur 6. júlí á Sauðarkróki og er allt eins líklegt að fleiri stéttarfélög innan SGS verði á þeim fundi en voru á Egilsstöðum.

Í dag 8. júní komu fulltrúar frá nokkrum landsbyggðarfélögum Starfsgreinasambandsins saman til fundar á Egilsstöðum til að ræða framkomnar hugmyndir um breytingar á veikinda og slysarétti launafólks innan ASÍ og hugsanlegt samstarf í komandi kjarasamningum. Kjarasamningar eru lausir 31. desember n.k. Mikil samstaða, baráttuhugur og góður andi ríkti á fundinum.  Formaður Verkalýðsfélags Akraness var fulltrúi félagsins á umræddum fundi.Niðurstaða fundarins er að ekki komi til greina að blanda inn í gerð komandi kjarasamninga þeim hugmyndum sem komið hafa fram af hálfu nefndar Samtaka atvinnulífsins og Alþýðusambandsins er lúta að stofnun ,,Áfallatryggingasjóðs”. Fundarmenn tóku saman greinargerð um málið þar sem afstaða hópsins er skýrð. Greinagerðin fylgir hér á eftir.Eftir fundinn er kominn góður grundvöllur til áframhaldandi samstarfs og tillögugerðar fyrir komandi kjarasaminga. Næsti fundur félagana og þeirra félaga sem vilja vera með verður haldinn 6. júlí á Sauðárkróki.

Hægt er er að lesa sameignlega yfirlýsingu frá þeim aðilum sem sátu fundinn með því að smella á meira.

Yfirlýsing:

Föstudaginn 8. júní komum við neðangreind saman á Egilsstöðum til að ræða framkomnar hugmyndir að breytingum á veikinda og slysarétti launafólks innan ASÍ,  og hugsanlegt samstarf í komandi kjarasamningum.

Niðurstaða okkar er að ekki komi til greina að blanda saman þeim hugmyndum sem komið hafa fram af hálfu nefndar SA og ASÍ er lúta að stofnun ,,Áfallatryggingasjóðs” við gerð komandi kjarasamninga.

Ljóst er eftir fundinn í dag að kominn er góður grundvöllur til áframhaldandi samstarfs og tillögugerðar fyrir komandi kjarasaminga. Næsti fundur hópsins verður 6. júlí á Sauðárkróki

Vegna hugmynda um þróun áfallatrygginga eins og það er nefnt í minnisblaði sameiginlegrar nefndar ASÍ og SA viljum við taka eftirfarandi fram.

1. Þær hugmyndir sem lagðar hafa verið fram fyrir aðildarfélögin eru lítt mótaðar og óljósar.
2. Í minnisblaðinu er tekið fram að aðeins sé lokið fyrsta áfanga af fimm eða fleirum, í undirbúningi þessara breytinga.
3. Samráð við aðildarfélög hefur verið af skornum skammti hingað til og nauðsynlegt er að forystufólki aðildarfélaga og sjúkrasjóða þeirra fái að kynna sér tillögurnar.
4. Þrátt fyrir ofangreint virðist af, m.a. ummælum framkvæmdastjóra SA í fjölmiðlum nú nýverið, sem uppi séu hugmyndir um að taka þessar breytingar upp í komandi kjarasamningum .
5. Í minnisblaði nefndarinnar er tekið fram að til undirbúnings næsta áfanga sé nauðsynlegt að fá ábendingar frá „baklandi nefndarinnar“ eins og það er orðað, þ.e. stéttarfélögum og fyrirtækjum. Okkur er ekki kunnugt um að óskað hafi verið slíkra ábendinga né að undirbúningur formlegrar vinnu við slíkt ferli sé hafinn.
6. Þær hugmyndir sem fyrir liggja, fela í sér veigamiklar breytingar á nánast öllum þáttum veikinda- og slysaréttar félagsmanna okkar og stöðu sjúkrasjóða félagsmannanna. Það er því eðlilegt að við viljum stíga varlega til jarðar í þessu máli.
7. Sumar af þeim hugmyndum sem felast í tillögunum eru jákvæðar við fyrstu sýn. Endurskoðun á rétti og málsmeðferð örorkubótaþega er brýn og ýmislegt jákvætt hefur verið unnið síðustu ár til að auka lífsgæði þessa fólks – s.s. Janus endurhæfing og Starfsendurhæfing Norðurlands.
8. Framkomnum hugmyndum má skipta í eftirfarandi þætti sem hvern um sig má framkvæma sjálfstætt.
9. Aukin réttindi og bætt lífskjör örorkuþega með nýjum úrræðum. Þennan þátt styðjum við en bendum á að mestu breytingarnar verða að vera hjá opinberum aðilum en ekki stéttarfélögum.
10. Flutningur veikindaréttar frá fyrirtækjunum til sjúkrasjóða stéttarfélaganna.Þetta er framkvæmanlegt með hækkun sjúkrasjóðsiðgjalda.
11. Miðstýrð stjórnun við endurhæfingarmeðferð. Hér sjáum við ekki rökin eða nauðsyn. Við teljum þessum verkþætti best komið í heimabyggð og bendum á góðan árangur m.a. Starfsendurhæfingar Norðurlands.
12. Flutningur sjúkrasjóðsiðgjalda í sameiginlegan sjóð þar sem forræði sjúkrasjóðs og þar með veikindaréttar félagsmanna er framseldur til sjóðs þar sem verkalýðshreyfingin hefði þegar best léti helming stjórnarmanna. Að svo stöddu sjáum við engann tilgang með þessari breytingu og sýnist að hér verði einungis búið til ný miðstýrð stofnun sem fjarlægist verkalýðshreyfinguna í hugum félagsmanna okkar og fái á sig hálfopinberan stimpil. Að auki höfum við verulegar efasemdir um að aðrir ,,aðilar” leggi þessu nýja „kerfi“ til fjármagn án þess að krefjast áhrifa í stjórn sjóðsins. Þannig yrðu fulltrúar verkalýðsfélaganna í minnihluta stjórnar innan skamms og forræði hreyfingarinnar á þessum mikilvæga þætti réttinda launafólks horfið.

9. Með tilliti til þróunar í nágrannalöndum okkar þar sem sífellt harðar er sótt að verkalýðsfélögum með þeim afleiðingum að félagsaðild fer minnkandi, teljum við sjúkrasjóði stéttarfélaganna eitt mikilvægasta tæki okkar til að tryggja framtíð verkalýðshreyfingarinnar. Þess vegna finnst okkur fráleitt að setja stærstan hluta veikindaréttar félagsmanna okkar í einn pott með stjórnaraðild SA og mögulega fleiri og sjáum verulegar líkur á því að innan fárra ára verði unnt að kaupa sér réttindi þar án félagsaðildar í verkalýðsfélagi.

Að teknu tilliti til ofangreindra atriða teljum við útilokað að breytingar á veikinda-og slysarétti félagsmanna okkar í anda þessara tillagna verði til umfjöllunar í komandi kjarasamningum.

AFL – Starfsgreinafélags                 VerkalýðsfélagHúsavíkur og nágrennis

Hjördís Þóra Sigurþórsdóttir        AðalsteinnBaldursson

Sigurður Hólm Freysson              Kristbjörg Sigurðardóttir

Sverrir Albertsson                      Olga Gísladóttir                                                                                                             

Aldan Stéttarfélag                                    Verkalýðsfélag  Akraness

Þórarinn Sverrisson                                     VilhjálmurBirgisson

Dífandi Stéttarfélag

Arnar Hjaltalín