Leikritinu á milli Samtaka atvinnulífsins og Alþýðusambands Íslands virðist ekki ætla að ljúka á næstu dögum ef marka má fréttir síðasta sólarhring. ASÍ og SA hafa sagt að ekki sé hægt að ganga frá kjarasamningum til þriggja ára nema fyrir liggi aðkoma ríkisvaldsins að komandi kjarasamningum og í gær lagði ríkisstjórnin fram drög að aðgerðapakka til að koma til móts við óskir þessara aðila.

Formaður hefur kynnt sér þessi drög og er margt jákvætt í þeim þó vissulega þurfi meira að koma til.  Hins vegar liggur  það  fyrir að Samtök atvinnulífsins eru afar óhress með að ekki sé tekið á deilu þeirra vegna fiskveiðistjórnunarkerfisins. Það hefur komið fram hér á heimasíðunni áður að það er með hreinustu ólíkindum að þurfa að sitja undir þessu ofbeldi af hálfu SA að neitað sé að ganga frá kjarasamningum vegna áðurnefnds ágreinings um fiskveiðistjórnunarkerfið og um leið halda þessir menn kjarasamningum launafólks í herkví.

Það er í raun og veru ótrúlegt að verða vitni að því að ASÍ og SA skuli krefjast þess að ríkisvaldið opinberi aðgerðapakka sinn til lausnar á kjarasamningi til þriggja ára, en á sama tíma fá launþegar ekkert að vita hvað standi til að semja um er lýtur að launahækkunum í komandi kjarasamningum. Eitt liggur þó fyrir að ASÍ og SA stefna að því að lágmarkslaun verði orðin 200 þúsund í lok samningstímans sem er árið 2014. Þetta er í raun og veru alveg með hreinustu ólíkindum í ljósi þess að nýtt neysluviðmið velferðarráðherra gerir ráð fyrir að einstaklingur þurfi að lágmarki um 214 þúsund krónur í ráðstöfunartekjur eða sem nemur heildarlaunum í kringum 290 þúsund krónur á mánuði til að geta framfleytt sér. Það er ekki mikil reisn eða kraftur yfir slíkri kröfu að ætla sér að láta lágmarkslaun vera orðin 200 þúsund í lok samningstímans.

Það hefur algjörlega ræst sem formaður félagsins hefur margoft bent á, en forseti ASÍ hefur leynt og ljóst unnið að því að ná samningsumboðinu af stéttarfélögunu hér á landi og nú er það einungis 5-7 manna fámenn valdaklíka innan verkalýðshreyfingarinnar sem fer með allt samningsumboð fyrir íslenskt launafólk. Það er dapurlegt að verða vitni að því að draumar forsetans um að ná samningsumboðinu af stéttarfélögunum skuli hafa náð að rætast eins og raunin hefur orðið.

Í dag eru liðnir 4 mánuðir frá því kjarasamningar runnu út og hafa launþegar þar af leiðandi ekki fengið kjarabætur fyrir sama tíma en hafa samt sem áður þurft að taka við hverri hækkuninni á fætur annarri og nægir að nefna í þessu samhengi hækkun Orkuveitu Reykjavíkur á fráveitugjaldi upp á 45% og á heitu vatni upp á 8% og er þetta til viðbótar þeirri 30% hækkun sem varð ekki alls fyrir löngu frá OR. Og í gær hækkaði bensínverðið um 4 krónur og það heyrist hvorki hósti né stuna frá forystu ASÍ vegna þessara skefjalausu hækkana sem nú dynja á íslenskum launþegum. Þetta eru vinnubrögð sem formanni Verkalýðsfélags Akraness finnast vera til skammar.

Sjálftökuliðinu innan Samtaka atvinnulífsins sem skammtar sér sín laun nánast af eigin geðþótta og nægir að nefna í því samhengi Birnu Einarsdóttur, bankastjóra Íslandsbanka og Höskuld H. Ólafsson, bankastjóra Arion banka en þessir einstaklingar hafa fengið hækkun á sínum launum upp á milljónir króna á ársgrundvelli á sama tíma og launahækkanir til íslenskra launþega eru settar í algjört frost.  En þessir tveir einstaklingar sitja einnig í stjórnum og ráðum innan Samtaka atvinnulífsins og taka þannig þátt í að móta þá samræmdu láglaunastefnu sem unnið er eftir af hálfu SA.

 Eins og áður hefur komið fram hér á heimasíðunni þá er það mat formanns VLFA að nú sé komið að algjörri ögurstundu og skorar enn og aftur á ASÍ að skipuleggja allsherjaverkfall og væri hægt að byrja á einum degi í slíku verkfalli.  Alla vega þarf forysta ASÍ að fara að sýna Samtökum atvinnulífsins tennurnar í þessum kjaraviðræðum, svo mikið er víst.

Það er óhætt að segja að kjaraviðræður Samtaka atvinnulífins og Alþýðusambands Íslands séu að verða einn allsherjar skrípaleikur sem launþegar þurfa núna að sjá til þess að ljúki í eitt skipti fyrir öll. Í fréttum í morgun kom fram að Samtök atvinnulífsins hafi greint ríkisstjórninni frá því í gærkvöldi að þau myndu ekki hefja svokallaða lokaatlögu að gerð nýs kjarasamnings á morgun eins og til stóð. Það er öllum ljóst að SA mun ekki ganga frá kjarasamningum fyrr en ágreiningur þeirra við stjórnvöld um sjávarútvegsmál verður til lykta leiddur. Þetta ofbeldi bitnar fyrst og fremst á íslenskum launþegum sem nú hafa beðið eftir kjarabótum í fjóra mánuði og á þessari stundu bendir ekkert til að breyting verði þar á.

Það er óhætt að segja að íslenskt launafólk hafi verið dregið á asnaeyrunum um alllanga hríð, bæði af hálfu ASÍ og Samtaka atvinnulífsins því ítrekað hafa þessir aðilar komið í fjölmiðla og haldið því fram að stutt sé í gerð nýs kjarasamnings. Nægir að nefna í því samhengi frétt inn á vef ASÍ 11. febrúar síðastliðinn undir fyrirsögninni Kyrrstaðan rofin - kjaraviðræður á fullt skrið eftir helgi. Formaður spyr sig hvort þessi frétt hafi verið sett fram í þeim eina tilgangi að eyðileggja fyrirhugað verkfall síldarbræðslumanna sem átti að hefjast 15. febrúar síðastliðinn. Allavega hafði þessi frétt þau áhrif að síldarbræðslumenn töldu að stutt væri þar til niðurstaða myndi nást um gerð nýs kjarasamnings. En frá því þessi frétt var skrifuð er liðinn einn og hálfur mánuður og það hefur enginn kyrrstaða verið rofin eins og fram kom í fréttinni. 

Vilhjálmur Egilsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins, hefur margoft komið fram í fjölmiðlum og ýjað að því að nú sé stutt þar til gengið verði frá samningum. Nægir að nefna í því samhengi frétt sem birtist 25. febrúar þar sem hann segir að kjaraviðræðum muni ljúka um miðjan mars. Launafólk spyr sig: Hvaða marsmánuð var framkvæmdastjórinn að tala um?

Formaður Verkalýðsfélags Akraness lýsir yfir fullkomnu vantrausti á forystu ASÍ við gerð nýs kjarasamnings en eins og fram hefur komið hér í fréttum þá dró Verkalýðsfélag Akraness umboð sitt til baka því félagið sætti sig ekki við það ofbeldi sem var fólgið í svokallaðri samræmdri launastefnu þar sem ekkert tillit átti að taka til sterkrar stöðu útflutningsfyrirtækja. Hins vegar er staðan þannig að Samtök atvinnulífsins neita alfarið að ganga frá neinum kjarasamningi við félagið fyrr en þeir verða búnir að ganga frá samningum við ASÍ fyrst. Því er staða 3000 manna stéttarfélags afar erfið til aðgerða en þolinmæði félagsins gagnvart Samtökum atvinnulífsins og Alþýðusambandi Íslands er gjörsamlega að þrotum komin.

Verðbólgan er komin á skrið aftur ef marka má fréttir frá því í morgun en vísitala neysluverðs miðað við verðlag í mars hækkaði um 0,95% frá fyrra mánuði. Undanfarna þrjá mánuði hefur vísitala neysluverðs hækkað um 1,2% sem jafngildir 5,1% verðbólgu á ári. Núna berast einnig fréttir af því að Orkuveita Reykjavíkur hafi hug á því að hækka gjaldskrá sína um allt að 8% eða með öðrum orðum enn og aftur á að höggva í sama knérunn og ekki heyrist hósti né stuna frá forystu Alþýðusambands Íslands vegna þessara þátta.

Það er mat formanns Verkalýðsfélags Akraness að nú verði verkalýðshreyfingin í heild sinni að girða sig í brók og stöðva þetta ofbeldi sem SA sýnir íslenskum launþegum og leggur formaður til að Alþýðusamband Íslands skipuleggi allsherjarverkfall í einn dag til að byrja með til að mótmæla þessu ofbeldi Samtaka atvinnulífsins. Ef ekkert gerist af hálfu forystu Alþýðusambands Íslands þá er einsýnt að íslenskir launþegar þurfa að grípa sjálfir til róttækra aðgerða því þetta aðgerðaleysi forystu ASÍ og ofbeldi af hálfu SA er alls ekki hægt að líða lengur.

Aðalstjórn, orlofs- og sjúkrasjóðsstjórn Verkalýðsfélags Akraness funduðu á fimmtudaginn var þar sem gengið var frá ársreikningum félagsins með endurskoðendum.

Afkoma Verkalýðsfélags Akraness á síðasta ári var mjög góð en rekstrarafgangur af allri samstæðunni nam 83 milljónum sem verður að teljast mjög gott miðað við það efnahagsástand sem nú ríkir á íslenskum vinnumarkaði. Félagstekjur jukust um tæp 17% á milli ára sem að skýrist af fjölgun félagsmanna og einnig þeim styrku stoðum í atvinnulífi á félagssvæði Verkalýðsfélags Akraness. Nægir að nefna í því samhengi stóriðjusvæðið á Grundartanga og þau fjölmörgu fiskvinnslufyrirtæki sem starfa hér á Akranesi.

Stjórn sjúkrasjóðs ákvað í ljósi góðrar stöðu félagsins að hækka heilsueflingarstyrk sem félagið býður upp á úr 15 þúsund krónum upp í 20 þúsund krónur og einnig verður tekinn upp nýr styrkur sem ber nafnið styrkur vegna heilsufarsskoðunar en hann mun nema 15 þúsund krónum. Báðir þessir styrkir munu taka gildi frá og með næstu mánaðarmótum.

Að venju er margt í boði í tengslum við orlofssjóð félagsins og nú er tekið á móti umsóknum vegna sumarleigu orlofshúsa. Umsóknarfrestur er til 11. apríl næstkomandi en auk húsa félagsins í Húsafelli, Svínadal, Hraunborgum, Ölfusborgum og á Akureyri hefur félagið fengið leigð fjögur hús til viðbótar. Þar af eru tvö hús í Biskupstungum, eitt hús í Úthlíð og eitt á Flateyri. Þess utan býðst félagsmönnum að kaupa Veiðikortið og Útilegukortið á afslætti sem og gistimiða á Hótel Eddu og Fosshótel.  

Það verður að segjast alveg eins og er að viðsnúningur Verkalýðsfélags Akraness á þessum 7 árum síðan ný stjórn tók við er gríðarlegur. Félagið hefur verið byggt upp bæði félagslega sem og fjárhagslega og hefur félagið til að mynda bætt við 8 nýjum styrkjum úr sjúkrasjóði auk fjölmargra möguleika úr orlofssjóði eins og áður hefur komið fram. Það er stefna stjórnar Verkalýðsfélags Akraness að láta félagsmenn sína ávallt njóta góðs fjárhagslegs ávinnings félagsins.

Lögmaður Verkalýðsfélags Akraness, Jón Haukur Hauksson, vann mál fyrir félagsmann gegn Vinnumálastofnun en úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða kvað upp úrskurð þar sem Vinnumálastofnun er gert að leiðrétta greiðslur til félagsmanns á atvinnuleysisbótum um 18% af heildar atvinnuleysisbótum frá tímabilinu 21. júlí 2009 til 30. nóvember 2009 annars vegar og hins vegar fyrir tímabilið 1. janúar 2010 til 19. maí 2010.

Málsatvik voru þau að vinnuveitandi skilaði inn röngu vinnuveitendavottorði til Vinnumálastofnunar sem gerði það að verkum að viðkomandi félagsmaður fékk ekki 100% atvinnuleysisbætur heldur einungis 82%. Vinnumálastofnun neitaði að leiðrétta þessa villu sem félagsmaðurinn gat á engan hátt borið ábyrgð á en með aðstoð lögmanns félagsins tókst að hnekkja þessum úrskurði Vinnumálastofnunar eins og áður hefur komið fram. Hér má sjá úrskurð atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Það er gríðarlega mikilvægt fyrir félagsmenn að kynna sér sína réttarstöðu í hvívetna og leita til félagsins ef að þeir hafa grun um að verið sé að brjóta á þeim eins og þetta dæmi klárlega sýnir.