Töluvert hefur verið að gera hjá skrifstofu félagsins við varðveislu á réttindum félagsmanna að undanförnu og sem dæmi þá gekk félagið nýlega frá sátt vegna brota á hvíldarákvæði kjarasamninga, en sáttin var unnin í samvinnu við lögmenn Samtaka atvinnulífsins og fékk félagsmaðurinn sem brotið sneri að greiðslu sem nam kr. 400.000.

Félagið var einnig að innheimta launakröfu í gegnum Ábyrgðasjóð launa og nam heildarkrafan tæpri milljón sem skiptist á milli þriggja starfsmanna. Voru umræddir félagsmenn að vonum ánægðir þegar félagið hafði samband við þá og lét vita að þeir fjármunir sem loksins hafði tekist að innheimta væru komnir. Munu þessar innheimtugreiðslur klárlega koma félagsmönnunum í góða í þeim efnahagsþrengingum sem nú herja á okkur Íslendinga.

Félagið er líka með fleiri mál inni hjá Ábyrgðasjóði launa sem vonandi kemst niðurstaða í innan nokkurra vikna eða mánaða. Stærsta málið varðar BM Vallá og er þar um að ræða umtalsverðar fjárhæðir vegna vangoldinna launa.

Síðan er félagið ásamt lögmanni sínum að vinna að stefnu fyrir hönd félagsmanns vegna brota á hvíldarákvæðistímum, en þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir skrifstofu félagsins til að ná sátt við fyrirtækið þá hefur það ekki borið árangur. Á þeirri forsendu mun félagið að sjálfsögðu innheimta umrætt brot í gegnum dómsstóla. Hér er um tæplega 300.000 kr. kröfu að ræða.

Þessi mál sýna svo ekki verður um villst hversu mikilvægt það er að hafa sterkt og öflugt stéttarfélag sér að baki. Því leikurinn milli launþega og atvinnurekanda getur verið afar ójafn í deilumálum sem þessum og er þar vægt til orða tekið. Því er gott að geta leitað til félagsins til að fá aðstoð við lausn á slíkum deilumálum.

Verkalýðsfélag Akraness leitar nú allra leiða til að létta greiðslubyrði sinna félagsmanna með öllum tiltækum ráðum. Að undanförnu hafa starfsmenn félagsins staðið í viðræðum við fyrirtæki hér á Akranesi og leitast eftir afsláttarkjörum fyrir félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness.

Þessi vinna hefur nú þegar borið umtalsverðan árangur, en á föstudaginn skrifaði félagið undir viðskiptasamning við tryggingafélagið VÍS um afsláttarkjör til handa sínum félagsmönnum.

Eins og áður hefur komið fram hér á heimasíðunni þá var undirritaður samningur við N1 um afslátt.  Afsláttarkjörin hjá N1 eru mjög víðtæk og sem dæmi munu félagsmenn njóta 6 króna afsláttar af dæluverði eldsneytis ásamt hinum ýmsu afsláttum af öðrum vörum hjá N1.

Hægt er að sjá samninginn hér og þau afsláttarkjör sem í boði eru hér.

Félagsmenn eru hvattir til að hafa samband við skrifstofu félagsins til að fá nánari upplýsingar um hvernig þeir virkja afsláttinn á viðskiptakorti eða greiðslulykli sínum.

Að auki hefur félagið náð samkomulagi við fleiri fyrirtæki hér á Akranesi, en þeirri vinnu er ekki endanlega lokið. Þau fyrirtæki sem nú þegar hafa ákveðið að veita félagsmönnum afslátt gegn framvísun félagsskírteinis eru:

• Tryggingafélagið VÍS 5% óháð öðrum afsláttarkjörum sem félagsmenn kunna að hafa.
• N1 umtalsverður afsláttur á vörum og þjónustu sjá nánar hér að ofan.
• Apótek Vesturlands 10% afsláttur af vörum í búð (ekki lyfjum)
• Ozone 10% afsáttur.
• Omnis 15 % afsláttur af skólavörum, skrifstofuvörum og bleki, 5% afslátt af tölvum og öðrum vörum - 12 mánaða vaxtalaus lán á kreditkort (GSM símar undanskildir)
• Bifreiðaverkstæðið Brautin  7% afsláttur af vinnu.

Eins og áður hefur komið fram vonast félagið til þátttöku mun fleiri fyrirtækja og að þetta átak muni verða til þess að lækka greiðslubyrði félagsmanna.

Þau fyrirtæki sem eru tilbúin til að veita afslætti fyrir Verkalýðsfélag Akraness eru eindregið hvött til að hafa samband við skrifstofu félagsins. Rétt er að geta þess að um 3.000 félagsmenn eru í VLFA og mun félagið sjá um að auglýsa þessi afsláttarkjör vel og rækilega fyrir sínum félagsmönnum.

Norðurál á GrundartangaAð undanförnu hefur heimsmarkaðsverð á áli rokið upp og stendur nú í 2.315 dollurum fyrir tonnið miðað við þriggja mánaða framvirka samninga. Álverðið sveiflaðist dálítið til í fyrra og fór niður í 1.850 dollara um miðjan júnímánuð og hefur því núna hækkað um 25,1% síðan þá.

Þetta er afar jákvætt fyrir álverin hér á landi og styrkir til að mynda rekstrargrundvöll Norðuráls á Grundartanga verulega en framleiðslugeta Norðuráls á Grundartanga er í kringum 280 þúsund tonn á ári. Því þýðir þetta verð á ársgrundvelli um 75 milljarða í útflutningstekjur fyrir Norðurál á Grundartanga. Fyrir hvert áltonn í dag eru álverin því að fá 265 þúsund íslenskar krónur.

Það er engin launung að stóriðjan á Grundartanga skiptir okkur Akurnesinga sem og samfélagið allt gríðarlega miklu máli enda eru upp undir 3 þúsund manns sem vinna á svæðinu, þar með talin afleidd störf.

Kjarasamningar í stóriðjunum eru lausir um áramótin og eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá er það skoðun Verkalýðsfélags Akraness að sækja eigi á útflutningsfyrirtækin sem hafa verið að gera góða hluti sökum gengisbreytinga á krónunni. Hækkun álverðs mun einnig hjálpa til við kjarasamningsgerðina núna um áramótin en launaliður samnings starfsmanna Norðuráls verður laus þá.

Stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness sem jafnframt er aðalsamninganefnd félagsins fundaði í gær. Aðalmál fundarins var stefnumótun vegna komandi kjarasamninga og er óhætt að segja að þungt hljóð hafi verið í fundarmönnum. Aðalsamninganefndin samþykkti að leggja ofuráherslu á stórhækkun lágmarkslauna, enda var það mat nefndarinnar að lágmarkslaun á Íslandi dugi engan veginn til lágmarksframfærslu.

Samninganefndin var sammála því að við undirskrift kjarasamnings á hinum almenna vinnumarkaði verði tryggt að lágmarkslaun á íslandi verði alls ekki undir kr. 200.000. Samninganefndin var einnig sammála því að sótt verði af alefli á þær greinar sem vitað er að hafi borð fyrir báru til að hækka laun sinna starfsmanna. Nægir að nefna í því samhengi allar útflutningsgreinarnar eins og t.d. fiskvinnslufyrirtækin, stóriðjurnar, ferðaþjónustuna og önnur fyrirtæki sem selja sínar vörur á erlenda markaði.

Það var einnig mat samninganefndarinnar að þjóðarsátt eða stöðugleikasáttmáli sem byggðist á því að launþegar tækju enn og aftur allar byrðar á sig væri ekki til umræðu og nægir að nefna í því samhengi það ofbeldi sem launþegar og íslenskir neytendur hafa orðið fyrir frá bankahruninu. Kaupmáttur launa hefur hríðfallið frá hruni og því til viðbótar hafa skuldir heimilanna á þessu tímabili u.þ.b. tvöfaldast. Matarverð hefur hækkað um 40% frá janúar 2008, bensín um 45%, Orkuveita Reykjavíkur hækkar gjaldskrá sína um tæp 30%, ríki hefur stórhækkað skatta og svikið loforð um verðtryggingu persónuafsláttar, tryggingafélög hafa hækkað iðgjöld sín, sveitarfélögin komu með gjaldskrárhækkanir,  og svona mætti í raun og veru lengi telja. Að tala um þjóðarsátt með þessar bláköldu staðreyndir fyrir framan sig er grátbroslegt. Þessu til viðbótar voru launþegar þvingaðir til að fresta og afsala sér hluta af sínum kjarasamningsbundnu hækkunum sem um var samið 2008. 

Launþegar hafa nú þegar fengið allar þessar kostnaðarhækkanir á sig og stökkbreytingu skulda að auki. Samt tala einstaka forystumenn í verkalýðshreyfingunni um þjóðarsátt! Þessi málflutningur er formanni VLFA algerlega óskiljanlegur. Sérstaklega í ljósi þess að núna er loksins tækifæri fyrir launþega að bæta hag sinn í gegnum þá kjarasamninga sem framundan eru. Ljóst er að íslenskir launþegar munu alls ekki sætta sig við að gerð verði þjóðarsátt í ljósi þess ofbeldis sem þeir hafa verið beittir frá hruni.

Það var einnig mat samninganefndar VLFA að mikilvægt sé að komið verði með almennar leiðréttingar til handa skuldsettum heimilum landsins. Það er ljóst að greiðsluþol og greiðsluvilji hjá íslenskum launþegum fer þverrandi frá degi til dags og á þeirri forsendu verði að koma til almennra leiðréttinga á skuldum íslenskra heimila.

Aðalsamninganefndin samþykkti að fara í samflot með SGS í komandi kjarasamningum, sérstaklega í ljósi þess að sífellt fleiri félög taka nú undir með málflutningi VLFA um að sækja skuli á útflutningsgreinarnar og nægir að nefna nýsamþykkta ályktun AFLs á Austurlandi. Því miður hefur komið fram hjá forseta ASÍ og formönnum einstakra félaga að þeir séu mótfallnir þeirri nálgun að sækja á útflutningsgreinarnar í komandi kjarasamningum. Það er formanni reyndar gjörsamlega óskiljanlegt. Ef árangur á að nást í að lagfæra kjör þeirra sem minnst mega sín í íslensku samfélagi er það grundvallaratriði að verkalýðshreyfingin standi þétt saman sem ein heild og er það skoðun samninganefndarinnar að vart eigi að hefja viðræður við Samtök atvinnulífsins fyrr en þau hafi samþykkt að lágmarkslaun á Íslandi verði alls ekki undir kr. 200.000 við undirritun kjarasamnings.

Svo mikið annríki hefur verið á skrifstofu félagsins í sumar að starfsfólk skrifstofu man ekki eftir öðru eins. Venjulega fækkar þeim málum sem þarf að sinna yfir sumartímann miðað við aðra árstíma en síðastliðin tvö sumur hefur málafjöldi hins vegar haldist nokkurn veginn óbreyttur þegar kemur fram á sumar.

Erindi félagsmanna eru fjölmörg og margvísleg, fyrirspurnir vegna orlofshúsa eru áberandi margar eins og eðlilegt er á þessum árstíma en einnig er mikið um að fólk leiti til skrifstofu til að fá skýringar á ýmsum kjara- og réttindamálum, aðstoð vegna vangoldinna launa og aðstoð í veikindum svo eitthvað sé nefnt.

Það er greinilega full þörf á því að veita fulla þjónustu allan ársins hring og á skrifstofu VLFA er þjónustan ekki skert á sumrin. Eins og venjulega er skrifstofan opin alla virka daga frá kl. 09:00 til 16:00.

Ingólfur Hjartarson hrl. sem var lögmaður Verkalýðsfélags Akraness frá árinu 2003 til seinni hluta árs 2009 lést síðastliðinn fimmtudaginn.

Eins og flestir félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness muna þá voru gríðarleg átök í félaginu frá árinu 2000 allt þar til ný stjórn tók við 19. nóvember 2003 og má segja að Ingólfur hafi komið mikið við sögu í þessum átökum. Núverandi formanni var á þessum tíma meinaður aðgangur að bókhaldsgögnum félagsins þegar hann var stjórnarmaður í félaginu af meirihluta fráfarandi stjórnar. En sterkar grunsemdir voru um mikla óráðsíu og vanrækslu fyrrverandi formanns félagsins og voru þær grunsemdir m.a. staðfestar í skýrslu sem Price Waterhouse Coopers gerði á sínum tíma.

Ingólfur stefndi Verkalýðsfélagi Akraness fyrir hönd núverandi formanns og fór málið fyrir Héraðsdóm og Hæstarétt. Málið vannst á báðum dómsstigum.

Á þessum árum stefndi hann einnig Alþýðusambandi Íslands vegna brota sambandsins á reglugerð ASÍ um allsherjarkosningar, en fram hafði farið kosning til nýrrar stjórnar félagsins. Ingólfur gerði alvarlegar athugasemdir við framkvæmd kosninganna og kærði kosningar m.a. til miðstjórnar ASÍ sem hafnaði rökum hans. Í kjölfarið stefndi hann ASÍ fyrir áðurnefnd brot og þegar búið var að birta stefnuna óskaði ASÍ eftir því að sátt næðist í málinu og kosið yrði á milli tveggja lista. Með öðrum orðum, ASÍ vissi algerlega upp á sig skömmina í þessum efnum.

Ingólfi var verulega misboðið yfir öllu þessu máli, bæði með að núverandi formanni skyldi meinaður aðgangur að bókhaldsgögnum en ekki síður framferði og aðgerðaleysi Alþýðusambands Íslands í þessum málum.

Ingólfur hafði afar sterka réttlætis- og siðferðiskennd sem gerði það að verkum að hann var á þessum árum tilbúinn að gefa okkur sem stóðum í þessari baráttu allt sitt vinnuframlag.

Fyrsta verk nýrrar stjórnar sem tók við 19. nóvember 2003 var að hafa samband við Ingólf og óska eftir því að hann yrði lögmaður félagsins. Varð hann við þeirri ósk og starfaði samfleytt fyrir félagið í tæp 7 ár. Óhætt að fullyrða að það hafi verið til mikilla hagsbóta fyrir félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness en mörg mál vann hann fyrir félagið sem skiluðu félagsmönnum umtalsverðum ávinningi. Nægir að nefna fyrsta málið sem hann tók að sér eftir að hann var ráðinn sem lögmaður félagsins, en það laut að hlutdeild starfsmanna Elkem Íslands í hagnaði. Samkvæmt samkomulagi við fyrrverandi eigendur Elkem Ísland var kveðið á um að starfsmenn ættu hlutdeild í hagnaði fyrirtækisins. Þessu höfnuðu nýir eigendur Elkem Ísland og fór Ingólfur af fullum þunga í málið. Sú barátta skilaði hverjum einasta starfsmanni fyrirtækisins tugum þúsunda króna.

Stjórn félagsins mun seint geta þakkað Ingólfi fyrir alla þá vinnu sem hann lagði á sig fyrir félagið, svo ekki sé talað um hans þátt í þeirri baráttu sem sá hópur sem tók við félaginu 2003 stóð í. Án Ingólfs hefði sú barátta aldrei unnist. Stjórn félagsins vill votta aðstandendum Ingólfs innilegrar samúðar.

Verkalýðsfélag Akraness hvetur þá félagsmenn sem eru 60 ára eða eldri og hafa verið að fá atvinnuleysisbætur ásamt því að fá greiddan séreignarlífeyrissparnað til að kanna hvort bætur þeirra hafi verið skertar vegna þessa.

En breytingar voru gerðar á lögum um atvinnuleysistryggingar með lögum nr. 70/2010, sem tóku gildi í júní sl. Breytingar þessar fela meðal annars í sér að þeir sem eru 60 ára eða eldri og hafa fengið skertar greiðslur úr Atvinnuleysistryggingasjóði á tímabilinu 1. mars 2009 til dagsins í dag, vegna greiðslna úr séreignarlífeyrissjóði, geta átt rétt á endurgreiðslu úr Atvinnuleysis-tryggingasjóði sem nemur fjárhæð skerðingarinnar. Þetta á hins vegar ekki við um þá sem eru yngri en 60 ára þar sem greiðslur úr séreignarlífeyrissjóðum skerða ekki greiðslur til þeirra úr Atvinnuleysistryggingasjóði.

Félagsmönnum er bent á að til að fá þetta leiðrétt þá verða þeir sem telja að um skerðingu hafi verið að ræða að sækja um endurútreikning á greiðslum úr Atvinnuleysistryggingasjóði. Hægt er að nálgast umsóknareyðublað hér.  
Nauðsynlegt er að láta kvittun eða greiðsluyfirlit vegna greiðslna úr séreignarlífeyrissjóði fylgja með umsókn um endurútreikning.

Starfsmenn félagsins hafa einnig verið að aðstoða nokkara einstaklinga að sækja um umrædda leiðréttingu og þeim félagsmönnum sem telja sig eiga rétt á leiðréttingu er velkomið að fá aðstoð við að fylla út umsóknarblað.

Framangreind breyting var m.a. gerð eftir að Verkalýðsfélag Akraness gerði athugasemdir við þessa skerðingu af hálfu hins opinbera.  Halldór Grönvold hjá ASÍ fylgdi síðan málinu eftir með þessum jákvæða árangri. Þrátt fyrir óskir  ASÍ um að Greiðslustofa Vinnumálastofnunar myndi sjá um framkvæmdina, þannig að endurgreiðsla færi fram sjálfkrafa Þá var ekki fallist á það. Því þurfa einstaklingar að sækja sérstaklega um þessa endurgreiðslu.

Þarna getur verið um umtalsverða hagsmuni að ræða fyrir viðkomandi einstaklinga og er bent á að umsóknarfrestur er til 1. september nk.

Allar frekari upplýsingar um málið og framkvæmdina má fá á vef Vinnumálastofnunar: http://www.vinnumalastofnun.is/frettir/nr/2163/  

Skrifstofa Verkalýðsfélags Akraness vill minna félagsmenn á að nýta sér afsláttarkjör sem þeim bjóðast vegna ferða með Herjólfi til Vestmannaeyja. Afslátturinn nemur um 40% frá fullu verði. Hjón sem fara til Eyja með tvö börn á aldrinum 12-15 ára, bíl og tjaldvagn greiða fullt verð kr. 12.000 fyrir báðar leiðir. Með afsláttarkjörunum kostar þessi sama ferð kr. 7.200.

Til að njóta afsláttarins þarf að bóka og greiða fyrir ferðina á skrifstofu Verkalýðsfélags Akraness, Sunnubraut 13 eða í síma 4309900. Þegar bókun hefur verið frágengin fær félagsmaðurinn bókunarnúmer sem hann framvísar á afgreiðslustöðum Herjólfs í Vestmannaeyjum, Landeyjahöfn eða í Reykjavík til að fá miða.

Sjá heimasíðu Herjólfs fyrir nánari upplýsingar um siglingaáætlun og almenna skilmála.

Það er með hreinustu ólíkindum að ekki skuli vera til nein opinber viðmið um lágmarksframfærslu af hálfu hins opinbera. Það kom til dæmis fram í fyrirspurn á Alþingi í vetur til Árna Páls Árnasonar, félagsmálaráðherra, hvort ráðherrann telji að setja eigi opinber viðmið eða lög um lágmarksframfærslu. Í svari ráðherrans kom fram að miklar umræður hafi verið um hvort setja ætti slík viðmið en ekki hafi náðst samstaða um málið. Formaður spyr sig: Hverjir hafa verið að leggjast gegn því að svokölluð viðmið um lágmarksframfærslu verði fundin út hér á landi?

Það liggur fyrir að Ráðgjafastofa heimilanna hefur verið að reikna út hvað hinir ýmsu hópar þurfi til þess að framfleyta sér en inni í þeim viðmiðum er ekkert tekið tillit til kostnaðar vegna til dæmis síma, áskrifta, fasteignagjalda, húsaleigu eða lána vegna húsnæðiskaupa, trygginga, bifreiða, dagheimilisgjalda fleiri kostnaðarliða sem eru hjá hverri fjölskyldu. Það er einnig til svokallaður framfærslustuðull sveitarfélaganna og byggist hann á sama grunni, það er að segja einungis til þess að fólk geti dregið andann. Ekkert er tekið tillit til hinna ýmsu kostnaðarliða er lúta að því að reka heimili. Í framfærslustuðli sveitarfélaganna kemur fram að lágmarksframfærsla einstaklings sé 125.540 kr. á mánuði og tveggja manna fjölskylda þurfi 200.864 kr. á mánuði. Þessi framfærslustuðull byggist á því að viðkomandi aðilar búi nánast í tjaldi.

Það er gríðarlega mikilvægt að fundinn verði út nákvæmur framfærslustuðull með öllum hefðbundnum útgjaldaliðum venjulegs fólks en formaður tekur undir með Hörpu Njálsdóttur félagsfræðingi sem mikið hefur fjallað um fátækt á Íslandi. Hún hefur til dæmis sagt að stjórnvöld hafi alla tíð vitað að greiddur væri lífeyrir sem sé langt undir því að duga til framfærslu. Og hún segir einnig að á þeirri forsendu vilji stjórnvöld ekki fá upp á yfirborðið hver hin raunverulega lágmarks framfærsla er í þessu landi.

Hjá Ráðgjafastofu heimilanna kemur fram að hjón með tvö börn þurfi 155.600 kr. á mánuði til þess að framfleyta sér sem sundurliðast með eftirfarandi hætti. Matur 105.000, tómstundir 8.300, fatakaup 17.400, lækniskostnaður 6.600 og ýmislegt 8.300. Eins og sést á þessu er ekkert tekið á þessum hefðbundnu útgjaldaliðum sem vísitölufjölskyldan er með. Það er alls ekki óalgengt að heimilislína hjóna með tvö börn sé í kringum 150-200 þúsund krónur á mánuði þannig að ekkert er ólíklegt að lágmarksframfærsla hjóna með tvö börn sé í kringum 3-400 þúsund krónur á mánuði. Stjórnvöld verða að finna út þennan lágmarksframfærslustuðul því það er ekki hægt að bjóða upp á lágmarkslaun og lágmarksbætur sem duga ekki til að fólk geti séð sér farborða.

Viðtal var við formann Verkalýðsfélag Akraness um þetta mál í Reykjavík síðdegis á Bylgjunni síðastliðinn föstudag og má hlusta á það hér.

Geirmundur Kristinsson, fyrrv. sparisjóðsstjóri Sparisjóðsins í KeflavíkEins og fram hefur komið hér á heimasíðu félagsins þá tapaði lífeyrissjóðurinn Festa sem Verkalýðsfélag Akraness er aðili að 1,6 milljörðum vegna falls Sparisjóðs Keflavíkur.  Á þeirri forsendu hefur m.a þurft að skerða lífeyrisgreiðslur til handa sjóðsfélögum Verkalýðsfélags Akraness og öðrum sjóðsfélögum sem tilheyra lífeyrissjóðnum vítt og breitt um landið.  Á árinu 2009 voru áunninn réttindi sjóðsfélaga Festu lækkuð um 2,5 % og aftur um 5% 2010 og einnig var framtíðarávinnsla lækkuð um 2,5% 2009.

Á sama tíma og þessar skerðingar dynja á þeim sem síst skyldi þ.e.a.s öryrkjum og lífeyrisþegum Festu og einnig lífeyrisþegum annarra lífeyrissjóða, þá upplýsist samkvæmt tekjublaði Mannlífs að Geirmundur Kristinsson fyrrverandi sparisjóðsstjóri Keflavíkur var með rúma 21 milljón á mánuði á síðasta ári eða sem nemur 255 miljónum á ársgrundvelli.  Rétt er að geta þess að hluti af þessum launum hjá Geirmundi var úttekt úr séreignarsjóði.

Það er nöturlegt, dapurlegt og í raun ógeðfellt að verða vitni að slíkum ofurlaunum hjá einstaklingi sem stjórnaði banka sem fór jafn rækilega í þrot og raun bar vitni. Það er ekki bara að Sparisjóður Keflavíkur hafi verið rekinn með 17 milljarða tapi 2008 og 19 milljarða tapi 2009 heldur töpuðu lífeyrissjóðirnir gríðarlegum upphæðum við fall Sparisjóðsins. Eins og fram kom í fréttum þá kom ríkið inn með 12 milljarða króna í sjóðinn á grundvelli neyðarlaganna. Reikna má með að ríkið leggi á annan tug milljarða í yfirtöku sína á sjóðnum.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness spyr: Hvernig má það vera að fyrrverandi sparisjóðsstjóri Keflavíkur gangi út með 255 milljónir eftir að hafa lagt sparisjóðinn í rúst sem einnig hefur gert það að verkum að skerða þurfti lífeyrisgreiðslur til elli- og örorkuþega lífeyrissjóða þessa lands? Því til viðbótar þurftu íslenskir skattgreiðendur að leggja til um 20 milljarða vegna yfirtöku ríksins á sparisjóðnum eins og áður hefur komið fram.  Hver er ábyrgð þessara manna sem stjórnuðu bönkunum?  Er ábyrgðin fólgin í því að ganga út með 255 milljónir?

Þessir snillingar sem stjórnuðu bönkunum sögðu alltaf að ábyrgðin sem þeir bæru væri svo gríðarleg og okkur grálúsugum almúganum kæmi ekkert við hver laun þeir væru.  Nú hefur hins vegar komið í ljós að okkur kom þetta svo sannarlega við því reikingurinn vegna afglapa þessara manna í starfi er sendur á alþýðu þessa lands.