Starfsmenn Norðuráls sætta sig ekki við þennan gríðarlega launamunAlla síðustu viku hafa forsvarsmenn Norðuráls fundað með starfsmönnum fyrirtækisins þar sem hin ýmsu mál hafa verið til umræðu. Meðal annars hefur framtíðarstefna fyrirtækisins verið rædd, tryggingamál og síðast en ekki síst kjaramál. Fjölmargir starfsmenn Norðuráls hafa haft samband við formann félagsins eftir þessa fundi og lýst yfir gremju sinni vegna þess að verið sé að láta í veðri vaka að launamunur á milli Norðuráls og annarra stóriðjufyrirtækja sé oft á tíðum sáralítill.

Eins og margoft hefur komið fram hér á heimasíðunni þá hefur skrifstofa Verkalýðsfélags Akraness unnið samanburð á þeim stóriðjum sem eru starfræktar hér á landi en þær eru meðal annars Alcan, Elkem Ísland og Fjarðaál. Í þessum samanburði kemur hvellskýrt fram að launakjör í Norðuráli eru lökust af þessum verksmiðjum og í sumum tilfellum munar tugum prósenta. Launamunur á milli Alcan í Straumsvík og Norðuráls er í dag, án stóriðjuskóla, um 3% en báðar þessar verksmiðjur eiga eftir að ganga frá sínum kjarasamningum. Rétt er að geta þess að ef tekið er tillit til þess sem Alcan býður upp á, sem er svokallaður stóriðjuskóli, þá nemur launamunurinn um 13% en það eru um 200 starfsmenn Alcan af tæpum 300 sem hafa lokið þessu námi sem veitir starfsmönnum um 10,5% launahækkun. Launamunurinn milli Elkem Ísland og Norðuráls er einnig sláandi en þó er rétt að geta þess að Elkem Ísland hefur gengið frá sínum kjarasamningi. Í dag er launamunurinn á milli Elkem Ísland og þeirra starfsmanna sem starfa á vöktum í Norðuráli 12%. Hjá dagvinnumönnum er munurinn hins vegar töluvert meiri og nemur hann allt að 17%.

Eins og einnig hefur komið fram hér á heimasíðunni þá hefur Fjarðaál samið við starfsmenn sína nýverið og var sá samningur verulega góður fyrir hönd starfsmanna. Langflestir starfsmenn voru settir í launaflokk sem nefnist framleiðslumaður 3 en það eru um 84% verkamanna sem tilheyra þessum launaflokki. Að teknu tilliti til þessa launaflokks nemur launamunurinn á milli Fjarðaáls og Norðuráls frá tæpum 16% upp í tæp 22% eða frá 69.000 kr. upp í 83.500 kr. á mánuði. Hjá iðnaðarmönnum er launamunurinn ennþá meiri og fer í sumum tilfellum yfir 30%. Tæp 80% iðnaðarmanna var raðað inn í launaflokk sem nefnist iðnaðarmaður 4 sem gerir það að verkum að launabilið á milli iðnaðarmanna í Fjarðaáli og Norðuráli getur numið allt að 100 þúsund krónum á mánuði.

Á þessari forsendu ríkir gríðarleg gremja á meðal starfsmanna Norðuráls yfir að hlusta á forsvarsmenn fyrirtækisins gefa í skyn að sáralítill launamunur sé á milli Norðuráls og annarra stóriðjufyrirtækja. Það er morgunljóst að hvorki Verkalýðsfélag Akraness né starfsmenn munu sætta sig við þennan gríðarlega launamun öllu lengur og formaður vill koma skýrum skilaboðum til forsvarsmanna Norðuráls og eigenda að krafa félagsins og starfsmanna er sú að þessum launamun verði eytt alfarið í komandi kjarasamningum. Það getur ekki verið að forsvarsmönnum fyrirtækisins finnist það eðlilegt að starfsmenn Norðuráls séu þetta langt á eftir í launakjörum á við starfsbræður þeirra í öðrum stóriðjum.

Næsti fundur í kjaradeilunni verður haldinn þann 22. ágúst í húsakynnum ríkissáttasemjara og bera starfsmenn og formaður félagsins þá von í brjósti að forsvarsmenn fyrirtækisins fari að vakna af þeim Þyrnirósarsvefni sem þeir hafa sofið þegar kemur að þessum mikla launamun. Enda eins og áður sagði munu og ætla starfsmenn Norðuráls og Verkalýðsfélag Akraness ekki að sætta sig við þessa mismunun stundinni lengur. Félagið gekk á sínum tíma frá bókun hjá ríkissáttasemjara sem tryggir að kjarasamningur starfsmanna gildi ávallt frá þeim tíma sem kjarasamningurinn rann út en hann rann út um síðustu áramót sem þýðir að starfsmenn eiga nú þegar orðið 8 mánuði í afturvirkni. Og það er ljóst að starfsmenn eru tilbúnir til að bíða enn lengur ef ekki verður hugarfarsbreyting hjá eigendum fyrirtækisins en þeir hafa hingað til einungis boðið það sama og um var samið í anda hinnar margfrægu samræmdu launastefnu sem er 11,5% í 3 ára samningi eða nánar tiltekið 4,25% á þessu ári, 3,5% árið 2012 og 3,23% árið 2013. Bara þannig að það sé algjörlega á hreinu, þá er ekki verið að fara að ganga frá samningi á þessum nótum enda eru engar forsendur fyrir slíku þar sem um útflutningsfyrirtæki er að ræða sem hefur hagnast gríðarlega vegna gengisfalls íslensku krónunnar og stórhækkaðs álverðs á liðnum misserum.

Verkalýðsfélag Akraness vill minna félagsmenn sína á hinum almenna vinnumarkaði á að samkvæmt nýgerðum kjarasamningi þá áttu starfsmenn að fá greidda eingreiðslu að upphæð 50.000 kr og ofan á þá upphæð leggst orlof. Eingreiðslan átti að koma til útborgunar með júnílaunum.  Einnig var samið um 10.000 kr álag ofan á orlofsuppbótina og hvetur stjórn Verkalýðsfélags Akraness félagsmenn sína til að kanna vel og rækilega hvort þessar greiðslur hafi ekki örugglega skilað sér eins og kveðið er á um í nýgerðum kjarasamningi.

ess 

Almennir starfsmenn Norðuráls vilja sanngirniEins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá á Verkalýðsfélag Akraness í kjaradeilu vegna launaliðar kjarasamnings starfsmanna Norðuráls en starfsmenn Norðuráls hafa verið án launahækkana frá 1. janúar 2011.  Það hefur einnig komið fram hér á heimasíðunni að gríðarlegur launamunur er nú orðinn á milli starfsmanna Fjarðaáls og Norðuráls eftir að gengið var fá kjarasamningi fyrir starfsmenn Fjarðaáls ekki alls fyrir löngu.  En launamunurinn nemur allt að 30% í sumum tilfellum og nemur hann í krónum talið frá tæpum 70.000 kr. uppí allt að 100.000 kr. fyrir sömu vinnu og sama vinnutíma á mánuði.  Þetta er launamunur sem Verkalýðsfélag Akraness og starfsmenn munu ekki og ætla ekki að sætta sig við, en forsvarsmenn Norðuráls hafa boðið sömu launahækkanir og um var samið á hinum almenna vinnumarkaði eða sem nemur 4,25% á þessu ári og 11,4% á samningstímanum.  Með öðrum orðum þá vilja forsvarsmenn Norðuráls ekki taka tillit til þeirra launahækkana sem um var samið við starfsmenn Fjarðaráls og þeirra góðu rekstrarskilyrða sem áliðnaðurinn býr við um þessar mundir en álverð stendur nú 2.600 dollurum sem er gríðarlega hátt verð.  Einnig er rétt að geta þess að launamunur er einnig á milli Alcan og Norðuráls og þá sér í lagi ef tekið er tillit til þeirrar launauppbótar sem stóriðjuskólinn gefur Alcanmönnum sem ekki stendur starfsmönnum Norðuráls til boða.

Að sjálfsögðu er það hlutverk Verkalýðsfélags Akraness að bera saman launakjör í öðrum álverksmiðjum og gera þá kröfu að félagsmenn VLFA njóti sömu launakjara og starfsbræður þeirra í öðrum álverksmiðjum, annað væri óeðlilegt enda eru engin haldbær rök fyrir að starfsmenn Norðuráls njóti lakari kjara en starfsmenn Alcan og Fjarðaáls.

Þessum rökum hafa forsvarsmenn Norðuráls hafnað alfarið til þessa og telja sig alls ekki þurfa að horfa til annarra álfyrirtækja hvað launakjör varðar m.a. vegna þess að Fjarðaál sé á landsbyggðinni og Alcan á höfuðborgarsvæðinu.   

Það er fróðlegt að sjá að launamunurinn á milli Norðuráls, Alcan og Fjarðaáls snýst við þegar launakjör forstjóranna eru skoðuð.  En ef marka má tekjublöðin þá kemur í ljós að Ragnar Guðmundsson fostjóri Norðuráls er með hæstu launin á meðal þessara þriggja forstjóra með 4,431 milljón á mánuði næst kemur Rannveig Rist forstjóri Alcan í Straumsvík með 4,337 milljónir á mánuði og síðan kemur Tómas Már Sigurðusson forstjóri Fjarðaáls með 4,132 milljón.  Það vekur undrun formanns Verkalýðsfélags Akraness að þurfa að berjast fyrir því sjálfsagða réttlæti að launakjör hins almenna launamanns í Norðuráli verði jöfnuð við launakjör í Fjarðaáli um sem nemur eins og áður sagði allt að 30%, á sama tíma og launakjör forstjóra Norðuráls eru 7,2% hærri en launakjör forstjóra Fjarðaáls ef marka má tekjublöðin.

Kosningu um nýgerðan kjarasamning Verkalýðsfélags Akraness við Launanefnd sveitarfélaga lauk kl. 16:00 í gær og var samningurinn samþykktur með miklum meirihluta þeirra sem kusu.   En af þeim sem höfðu kosingarétt sögðu 90% já og 10% nei.

Nú hefur Verkalýðsfélag Akraness gengið frá nánast öllum sínum kjarasamningum. Félagið á einungis eftir að ganga frá launaliðnum fyrir starfsmenn Norðuráls en það er morgunljóst að þar verður við ramann reip að darga enda hafa forsvarsmenn Norðuráls hafnað öllum hugmyndum félagsins til lausnar á þeirri deilu.  Forsvarsmenn Norðuráls bjóða það sama og um var samið á hinum almenna vinnumarkaði eða sem nemur 4,2% á fyrsta ári og 11,4% á samningstímanum, þeir eru með öðrum orðum alls ekki til í það að skila þeim mikla ávinningi sem fyrirtækið hefur notið vegna gengisfalls íslensku krónunnar og stórhækkaðs álverðs.

Krafa félagsins er að starfsmenn Norðuráls fái sömu launahækkanir og starfsbræður þeirra í Fjarðaáli. En eins og sýnt hefur verið fram á hér á heimasíðunni þá er launamunur á milli starfsmanna áður nefndra fyrirtækja frá tæpum 70.000 kr uppí rúm 100.000 kr. á mánuði fyrir sömu vinnu og sama vinnutíma.  Við slíkan launamun verður ekki unað af hálfu Verkalýðsfélags Akraness og starfsmanna Norðuráls.  Næsti fundur í þessari deilu verður ekki fyrr en 22. ágúst.

Kynningarfundur um nýgerðan kjarasamning Verkalýðsfélags Akraness við Launanefnd sveitarfélaga var haldinn í Gamla Kaupfélaginu í gær.  Á fundum fór formaður félagsins yfir helstu atriði samningsins og svaraði hinum ýmsu spurningum sem vöknuðu hjá fundarmönnum um innihald samningsins.  Að lokinni kynningu gafst fundarmönnum kostur á að kjósa um samninginn en hægt verður að kjósa um samninginn á skrifstofu félagsins til kl. 16:00 fimmtudaginn 21. júlí.

Þeir félagar sem starfa eftir samningnum eru eindregið hvattir til að nýta sér kosningarétt sinn.

Kjarasamninginn í heild sinni má nálgast hér.

Starfsmenn Akraneskaupstaðar minnum á fundinn í kvöldVegna nýs kjarasamnings  við Samband íslenskra sveitarfélaga boðar Verkalýðsfélag Akraness þá félagsmenn sína sem starfa hjá sveitarfélögum til kynningafundar á Gamla Kaupfélaginu, Kirkjubraut 11 þriðjudaginn 19. júlí kl. 18:00.

Eftir kynninguna hefst kosning um samninginn og geta fundarmenn kosið á staðnum. Einnig verður hægt að kjósa á skrifstofu félagsins til kl. 16:00 fimmtudaginn 21. júlí.

Þeir félagar sem starfa eftir samningnum eru eindregið hvattir til að mæta.

Kjarasamninginn í heild sinni má nálgast hér.

Um síðustu mánaðarmót hóf Elín Reynisdóttir störf sem starfsendurhæfingarráðgjafi allra stéttarfélaganna á Akranesi í samstarfi við VIRK starfsendurhæfingarsjóð. Elín tók við starfinu af Björgu Bjarnadóttur sem hefur sinnt því frá upphafi, en Björg tekur nú við öðrum verkefnum á skrifstofu Verkalýðsfélags Akraness.

Elín útskrifaðist með BA-próf í félagsráðgjöf með starfsréttindum frá Háskóla Íslands vorið 2006 og hefur starfað sem félagsráðgjafi bæði í Snæfellsbæ og í Reykjavík við góðan orðstír síðan þá. 

Elín mun áfram aðstoða þá félagsmenn sem glíma við heilsubrest og styðja þá í því að efla færni sína og vinnugetu og komast aftur til vinnu. Starfshlutfall ráðgjafans hefur nú verið aukið úr 75% í 100% og var sú aukning löngu tímabær enda hefur algjör sprenging orðið í aðsókn þessarar þjónustu hér á Akranesi undanfarna mánuði.

Nánari upplýsingar um þessa þjónustu er að finna undir tenglinum Starfsendurhæfing hér á heimasíðu Starfsendurhæfingarsjóðs, www.virk.is.

Vegna nýs kjarasamnings  við Samband íslenskra sveitarfélaga boðar Verkalýðsfélag Akraness þá félagsmenn sína sem starfa hjá sveitarfélögum til kynningafundar á Gamla Kaupfélaginu, Kirkjubraut 11 þriðjudaginn 19. júlí kl. 18:00.

Eftir kynninguna hefst kosning um samninginn og geta fundarmenn kosið á staðnum. Einnig verður hægt að kjósa á skrifstofu félagsins til kl. 16:00 fimmtudaginn 21. júlí.

Þeir félagar sem starfa eftir samningnum eru eindregið hvattir til að mæta.

Kjarasamninginn í heild sinni má nálgast hér.

Fjórtán félagsmenn úr nokkrum stéttarfélögum hafa sent formönnum stéttarfélaga sem tilheyra Starfsgreinasamband Íslands bréf þar sem fram kemur að þau sé verulega ósátt við afgreiðslu á málefnum fyrrverandi framkvæmdastjóra SGS.

Þau gagnrýna harðlega að málefni framkvæmdastjórans hafi ekki verið kærð til lögreglu í ljósi þeirra alvarlegu athugasemda sem fram komu í skýrslu Deloitte á fjárreiðum sambandsins en fram kemur í skýrslunni að gerðar voru athugasemdir á kostnaðarliðum uppá tæpa milljón króna sem tilheyrðu framkvæmdastjóranum.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness tekur undir hvert orð í þessu bréfi en hann situr í framkvæmdastjórn SGS. Enda liggur fyrir að formaður VLFA  ásamt þremur öðrum framkvæmdastjórnarmönnum lögðu til við framkvæmdastjórn að málið yrði kært til lögreglu.  Því miður komst meirihluti framkvæmdastjórnar að annarri niðurstöðu en sú niðurstaða byggðist á því að segja framkvæmdastjóranum upp störfum og endurkrefja hann um rúmar fimmhundruð þúsund krónur.  Meirihlutinn samþykkti einnig að greiða framkvæmdastjóranum uppsagnarfrest þrátt fyrir þessar alvarlegu ásakanir sem fram komu í skýrslu Deloitte og nemur sá starfslokasamningur í það minnsta 6 milljónum króna. 

Formaður félagsins hefur lýst yfir vanþóknun sinni á þessari afgreiðslu framkvæmdastjórnar og skilur því vel að hinum almenna félagsmanni innan Starfsgreinasambandsins sé verulega misboðið með þessa afgreiðslu á málefnum framkvæmdastjórans. 

Hægt er að lesa bréfið sem formönnum barst með því að smella á meira.

Ágæti formaður

Eftirfarandi bréf hefur verið sent til formanns Starfsgreinasambandsins og til Morgunblaðsins.

Ástæðan er að við erum nokkur hópur félagsmanna víða af landinu sem er mjög ósáttur við afgreiðslu framkvæmdarstjórnar Starfsgreinasambandsins í kjölfarið á skoðun sem framkvæmd var á fjárreiðum sambandsins. Erfiðlega hefur gengið að fá haldbær svör og því er þessi leið farin. Formaður sambandsins lagði fram þá tillögu sem samþykkt var og því er þessum spurningum beint til hans. Ekki var einhugur um þessa afgreiðslu innan stjórnarinnar og vildi hluti stjórnar fara aðra leið sem hefði verið eðlilegri að okkar mati.

Við teljum að meirihluti framkvæmdastjórnar hafi tekið ranga ákvörðun um starfslok framkvæmdarstjóra og erum ósátt við þá ákvörðun að skoða ekki fjármálin lengra aftur í tímann fyrst á annað borð er grunur um misferli. Það er krafa að það verði síðar skoðað.

Eins og þetta tiltekna mál lítur út fyrir okkur þá er ekkert sem segir okkur að hagsmunir hins almenna félagsmanns hafi verið hafðir að leiðarljósi. Frekar hafa menn tilfinningu fyrir því að þarna sé verið að halda hlífiskildi yfir ákveðnum aðilum til að tryggja að þeir þurfi ekki að taka afleiðingum gerða sinna frekar en nokkur annar í þessu samfélagi sem á annað borð hefur komist í einhverja ábyrðarstöðu. Við teljum þetta bera vott um hugarfar sem á ekki heima í verkalýðsbaráttu þar sem hver króna í umslag launamannsins kostar blóð, svita og tár og baráttan fyrir að halda því sem náðst hefur er hörð og óvægin.

Málið snýst um gagnrýni okkar er á vinnubrögð og hugarfar forystunnar. Við teljum að verkalýðshreyfingin eigi að ganga í fararbroddi með bætt vinnubrögð og gegnsæi í ákvörðunum sínum og gerðum

 Forystumenn okkar eru leiðtogar þess hóps í þessu samfélagi sem hvað minnst ber úr býtum á vinnumarkaðnum og teljum að öll vinnubrögð eigi að vera hafinn yfir allan vafa um að eitthvað annað ráði en hagsmunir félagsmanna.

Við teljum ennfremur að á tímum sem þessum þar sem launamenn eiga í vök að verjast þá eigi það að vera forgangsmál okkar að endurvekja traust á verkalýðshreyfingunni og safna félagsmönnum á bak við forystuna svo viðsemjendur okkar fari ekki í neinar grafgötur með það afl sem sameinuð verkalýðshreyfing er.

Við teljum almennt að vinnubrögðum innan verkalýðshreyfingarinnar sé í mörgu áfátt þrátt fyrir að þar séu innanborðs hið mætasta fólk sem ekki má vamm sitt vita. Við teljum nauðsynlegt að málefni okkar séu rædd opinskátt og séu teknar ákvarðanir sem klárlega vekja upp spurningar hjá félagsmönnum þá þurfi skýringar að fylgja svo ekki skapist andrúmsloft tortryggni og sundrungar. Það er það síðasta sem við þurfum á að halda núna. Mál af þessu tagi býður upp á spurningar sem félagsmenn eiga fullan rétt á að fá svör við frá sínum forystumönnum.

Bak við ykkur forystumenn stendur stór hópur fólks sem er tilbúinn til að styðja ykkur til allra góðra verka. Til  að vekja áhuga og kraft þessa fólks þá þarf öll umræða að vera uppi á borðinu og öll vinnubrögð hafin yfir allan vafa.

Við munum halda áfram þessari baráttu okkar áfram þar til menn eru tilbúnir til að setjast niður og ræða stöðuna og hvernig hægt er að bæta hlutina. Þessi umræða þarf að fara fram sem víðast, ekki bara í hópi forystumanna heldur innan félaganna, á síðum blaðanna, í netheimum og ekki síst í hjarta hvers þess sem gefur sig út fyrir að starfa til heilla launamönnum.

Að endingu óskum við eftir að þetta verði birt á heimasíðu félags yðar, félögum til upplýsingar.

Til formanns Starfsgreinasambands Íslands, Björns Snæbjörnssonar

Á fundi SGS 26 maí síðastliðinn  var samþykkt tillaga Björns Snæbjörnssonar um starfslok Skúla Thoroddsen vegna trúnaðarbrests.  Í afgreiðslunni fellst að gerður verði stafslokasamningur sem tryggir Skúla laun á uppsagnafresti  ásamt orlofi og áunnum réttindum og að hann verði einungis endurkrafinn um hluta þess fjár sem hann er grunaður um að hafa dregið sér.                                                                          Spyrja verður hvort þessi viðbrögð framkvæmdastjórnarinnar séu viðtekin venja komi sambærileg mál upp innan raða forystumanna hreyfingarinnar og hvort þeir formenn félaga sem stóðu að umræddri samþykkt séu með henni að víkja hreyfingunni undan ábyrgð á spillingu innan eigin raða.                                                   Þá viljum við undirritaðir félagsmenn stéttarfélaga í Starfsgreinasambandi Íslands, fá svör formanns  SGS við eftirfarandi spurningum og óskum eftir að þau svör verði birt sem fyrst á opinberum vettvangi, almennum félagsmönnum til glöggvunar.

1.       Hvers vegna er grun um refsivert misferli í starfi ekki fylgt eftir með ákæru?

2.      Voru hagsmunir félagsmanna í SGS hafðir að leiðarljósi þegar þú lagðir fram þá tillögu sem samþykkt var af meirihluta framkvæmdarstjórnar?

3.      Hvað kostar þessi starfslokasamningur?

4.      Telur þú sem forystumaður í verkalýðshreyfingunni að þessi viðbrögð við skýrslu Deloitt séu til þess fallin að auka traust á verkalýðshreyfingunni?

5.      Telur þú sem formaður stærstu samtaka launþega innan Alþýðusambands Íslands ekki eðlilegt að birta frétt á heimasíðu sambandsins um gagngera breytingu í starfmannahaldi SGS með útskýringum?     

Þessum spurningum er beint til Björns Snæbjörnssonar formanns SGS sem lagði fram tillögu fyrir framkvæmdarstjórn Starfsgreinasambands Íslands um að semja við Skúla Thoroddsen um starfslok þrátt fyrir að rökstuddur grunur sé um umboðssvik og fjárdrátt. Við teljum að Björn verði að útskýra fyrir okkur sauðsvörtum almúganum hvers vegna sumir eru jafnari fyrir lögunum en aðrir, svo við getum tekið mið af því í okkar störfum sem við kunnum að takast á hendur fyrir verkalýðshreyfinguna.

Loftur Guðmundsson, Bárunni stéttarfélagi

Ragnhildur Eiríksdóttir, Bárunni stéttarfélagi

Hjalti Tómasson Bárunni stéttarfélagi

Agnes Einarsdóttir, Framsýn stéttarfélagi

Olga Gísladóttir, Framsýn stéttarfélagi

Svava Árnadóttir, Framsýn stéttarfélagi

Valdimar Gunnarsson, Einingu – Iðju

Tryggvi Jóhannesson, Einingu – Iðju

Ólafur P. Agnarsson, Einingu – Iðju

Óskar Guðjón Kjartansson, Drífanda stéttarfélagi

Albert Sævarsson, Drífanda stéttarfélagi

Gunnhildur Elíasdóttir, Verkalýðsfélagi Vestfirðinga

Eygló Jónsdóttir, Verkalýðsfélagi Vestfirðinga

Sigurjón Skæringsson, Eflingu, stéttarfélagi

Afrit sent á:

 mbl.is

     Formann Starfsgreinasambandsins

Á skrifstofu félagsins fást ennþá Veiðikort og gistimiðar á Edduhótel og Fosshótel. Útilegukortin eru hins vegar uppseld en verða aftur í boði að ári.

Athygli er vakin á því að gistimiðar á Fosshótel verða áfram í boði í haust og um að gera að nýta sér þá.