Formanni félagsins var boðið að sitja fund um lífeyrissjóðina í grasrótamiðstöðinni í Reykjavík í gær en fundurinn var haldinn á vegum Hreyfingarinnar.  Þeir sem voru í pallborði voru Eygló Harðardóttir, þingmaður Framsóknarflokksins og Benedikt Sigurðsson frá Akureyri, sem hefur látið mikið til sín taka í málefnum lífeyrissjóðanna og verðtryggingarinnar. Einnig var Margrét Tryggvadóttir, þingmaður Hreyfingarinnar í pallborði sem og Ragnar Þór Ingólfsson, stjórnarmaður í VR.

Þetta var mjög skemmtilegur fundur og stóð hann í rúma tvo klukkutíma en auk framsagna hjá Eygló Harðardóttur og Benedikt Sigurðssyni voru fjölmargar fyrirspurnir úr sal um starfsemi lífeyrissjóðanna og nýútkomna skýrslu þar sem fram kemur að tap lífeyrissjóðanna nam tæpum 500 milljörðum króna. Eygló fór yfir frumvarp sem hún ásamt fleiri þingmönnum eru að leggja fram um rannsókn á lífeyrissjóðunum en rétt er að geta þess að þess konar rannsókn var frestað á sínum tíma vegna þess að lífeyrissjóðirnir sjálfir tóku ákvörðun um að hefja rannsókn á starfsemi lífeyrissjóðanna. Í máli Eyglóar kom fram að Alþingi hafi þá verið búið að samþykkja 63-0 að skipa rannsóknarnefnd um starfsemi lífeyrissjóðanna og hefði sú rannsókn átt að ná allt aftur til 1997. Það kom einnig fram í hennar máli að þessi rannsókn sem lífeyrissjóðirnir stóðu fyrir ætti ekki að verða þess valdandi að Alþingi ætti að hætta við að rannsaka sjóðina eins og búið var að samþykkja. Á þeirri forsendu ætlar hún að leggja áðurnefnt frumvarp fram á Alþingi. Benedikt hélt erindi um það að fækka og breyta lífeyrissjóðunum niður í einn og var þetta afar athyglisvert erindi hjá honum og ljóst að þessar hugmyndir hans er vert að skoða nánar.

Fram kom í máli formanns VLFA að mjög mikilvægt sé að þessi rannsókn verði samþykkt á Alþingi því það er fjölmargt sem enn á eftir að rannsaka til hlítar er lítur að fjárfestingum sjóðanna, boðsferðum og öðru slíku og það kom fram hjá formanni að hann hafi orðið fyrir miklum vonbrigðum í gær þegar hann fylgdist með Alþingi en þá var að heyra á nokkrum þingmönnum að þeir teldu litla ástæðu til þess að fara í slíka rannsókn. Það er mjög mikilvægt að klára þetta mál með afgerandi hætti þar sem kafað verður ofan í starfsemi lífeyrissjóðanna af fullum þunga því þeirri tortryggni og því vantrausti sem nú ríkir gagnvart lífeyrissjóðunum verður að eyða í eitt skipti fyrir öll og mikilvægt er að þessi nefnd sem til stendur að skipa komi með tillögur til úrlausnar á sjóðunum.

Það er undarlegt að sjá og heyra að lífeyrissjóðirnir kappkosta að segja almenningi að lífeyrissjóðirnir eigi 2000 milljarða í eignum en á sama tíma greina þeir ekki frá því að þá vantar samkvæmt ársreikningum 2010 uppundir 700 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar. Lífeyrissjóði innan ASÍ vantaði 195 milljarða árið 2009 til að geta staðið við sínar skuldbindingar en eftir að hafa verið búnir að skerða réttindaávinnslu og áunnin réttindi þá náðu þeir að laga tryggingafræðilega stöðu sína niður í tæpa 120 milljarða. Með öðrum orðum, það vantar 120 milljarða til að lífeyrissjóðir innan ASÍ geti staðið við sínar skuldbindingar.

Það er svo náttúrulega alveg kapítuli útaf fyrir sig varðandi opinberu sjóðina en þar vantar hjá LSR rúma 440 milljarða til að þeir geti staðið við sínar skuldbindingar en A deildinni vantar rúma 47 milljarða, B deildinni 351 milljarð og lífeyrissjóð hjúkrunarfræðinga 42 milljarða króna.

Þessu til viðbótar er staða lífeyrissjóða sveitarfélaga og er þá ekki verið að tala um LSS heldur lífeyrissjóði sem voru lokaðir 1998 og virka eins og B deild LSR en þar vantar uppundir 50 milljarða til að þeir geti staðið við sínar skuldbindingar. Það er morgunljóst að þessi gríðarlegi halli á opinberu sjóðunum mun skella af fullum þunga á skattgreiðendum áður en langt um líður. Því verður að taka á þessu kerfi og endurstilla það í eitt skipti fyrir öll og þetta þarf að vera eitt af þeim verkefnum sem þessi rannsóknarnefnd þarf að skoða og koma með tillögur um.

Árni Múli Jónasson, bæjarstjóri AkranessÍ morgun komu þeir Árni Múli Jónasson bæjarstjóri og Guðjón Steinsdórsson, verkefnisstjóri nýsköpunar og atvinnumála hjá Akraneskaupstað, í heimsókn á skrifstofu félagsins.

Það er afar ánægjulegt hversu gott samstarf er á milli Verkalýðsfélags Akraness og bæjaryfirvalda í hinum ýmsu málum og þá sérstaklega í atvinnumálum. En í þessari heimsókn var farið yfir hina ýmsu þætti er lúta að atvinnumálum og sóknartækifærum okkar í hinum ýmsu atvinnugreinum. Það liggur fyrir að töluverð uppbygging er á Grundartanga um þessar mundir og væntanlega munu skapast störf þar innan tíðar. Það er afar ánægjulegt að sjá hversu vel bæjaryfirvöld fylgjast með þróun atvinnulífsins á okkar atvinnusvæði.

Formaður telur það mikilvægt að Verkalýðsfélag Akraness sé í góðum tengslum við bæjaryfirvöld enda liggja hagsmunir félagsmanna VLFA og bæjaryfirvalda æði oft saman.

Sameiginlegur aðalfundur allra deilda Verkalýðsfélags Akraness, nema sjómannadeildar, verður haldinn á Gamla Kaupfélaginu þriðjudaginn 21. febrúar kl. 18:00. Sjómannadeildin hélt sinn aðalfund þann 28. desember sl.

Á aðalfund eru boðaðir allir félagsmenn eftirtalinna deilda:

• Almennrar deildar
• Stóriðjudeildar
• Opinberrar deildar
• Iðnsveinadeildar
• Matvæladeildar

Dagskrá aðalfundar er svohljóðandi:

1.  Venjuleg aðalfundarstörf 
2. Formaður gerir grein fyrir helstu málum á líðandi ári
3. Önnur mál

Að afloknum fundi verður fundargestum boðið upp á súpu og brauð. Félagsmenn eru eindregið hvattir til að fjölmenna!

Um síðustu helgi var brotist inn í bústað félagsins í Hraunborgum og þaðan stolið sjónvarpi. Skrifstofu félagsins er einnig kunnugt um að óprúttnir aðilar hafi farið inn í annan bústað á svæðinu í sömu erindagjörðum.

Það er sorglegt til þess að vita að til sé fólk sem stundar slík skemmdarverk í friðsælum sumarhúsabyggðum, og fær það af sér að vinna svona tjón á eigum grandalauss fólks. Málið hefur að sjálfsögðu verið kært til lögreglunnar á Selfossi sem fer með rannsókn þess.

Formaður félagsins hefur verið að skoða tryggingafræðilega stöðu allra lífeyrissjóða á landinu samkvæmt rannsóknarskýrslunni sem gerð var á dögunum. Í þeirri samantekt kemur fram  að lífeyrissjóðina vantar tæpa 742 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar. Tryggingafræðileg úttekt á sjóðunum er framkvæmd á hverju ári og eru annars vegar reiknaðar út áfallnar skuldbindingar sjóðanna miðað við áunninn rétt sjóðsfélaga og hins vegar heildarskuldbindingar miðað við að virkir sjóðsfélagar greiði áfram iðgjöld til sjóðsins þar til þeir hefja töku lífeyrisins. Og í þessum tryggingafræðilegu úttektum er jafnan miðað við að ávöxtun sjóðanna á næstu áratugum verði 3,5% umfram hækkun vísitölu neysluverðs. Rétt er hins vegar að vekja sérstaka athygli á að meðalraunávöxtun lífeyrissjóða innan ASÍ síðustu 10 ára er 0,9%. Þannig að það vantar 2,6% upp á að 3,5% markmiðið náist. Það er ekki hægt að segja að þetta sé glæsilegur árangur hjá þessum snillingum. Það er líka rétt að geta þess að þessum 480 milljörðum sem lífeyrissjóðskerfið tapaði þá töpuðu lífeyrissjóðirnir innan ASÍ rúmum 273 milljörðum og margt bendir til þess að ekki nokkur maður ætli að axla ábyrgð á þessu miskunnarlausa tapi.

Það er með ólíkindum að menn skuli síðan tala um að þetta sé eitt af bestu lífeyriskerfum í heimi í ljósi þeirrar bláköldu staðreyndar að kerfið vantar eins og áður sagði uppundir 742 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar samkvæmt hinum áðurnefndu tryggingafræðilegu úttektum.

Þeir níu lífeyrissjóðir sem tilheyra Alþýðusambandi Íslands eru með neikvæða tryggingastöðu sem nemur tæpum 200 milljörðum króna og morgunljóst að ef staða sjóðanna mun ekki taka stökkbreytingum þá mun koma til umtalsverðra skerðinga á lífeyri launafólks.

Öðru máli gegnir um skelfilega stöðu lífeyrissjóðs opinberra starfsmanna, LSR, en sá sjóður er með bakábyrgð ríkisins á B deild sjóðsins og sjóð hjúkrunarfræðinga. En neikvæð staða LSR samkvæmt skýrslunni frá árinu 2009 er um 444 milljarðar. Það morgunljóst að það muni koma í hlut skattgreiðenda að sjá til þess að hægt verði að standa við þær skuldbindingar sem fram koma hjá lífeyrissjóði opinberra starfsmanna.  Rétt er að vekja athygli á því að Lífeyrissjóður LSR tapaði 100 milljörðum í hruninu, en þessir menn sem þar stjórna telja sig ekki bera neina ábyrgð á slíku ofurtapi enda verður þessu tapi væntanlega varpað miskunnarlaust yfir á íslenska skattgreiðendur.

Það sama gildir um lífeyrissjóði starfsmanna sveitarfélaga sem eru með bakábyrgð með sambærilegum hætti og B deild opinberra starfsmanna hjá ríkinu er með, en neikvæð tryggingafræðileg staða þessara sjóða nemur tæpum 50 milljörðum króna. Það eru ekkert ýkja mörg ár þar til fer að reyna á bakábyrgð sveitarfélaganna og meðal annars er neikvæð staða á lífeyrissjóði starfsmanna Akraneskaupstaðar tæpir 4,5 milljarðar og sagt er í skýrslunni að það muni reyna á bakábyrgðina á árinu 2026. Með öðrum orðum, þá mun það koma í hlut skattgreiðenda í þessum sveitarfélögum að standa við skuldbindingar þessara sjóða.

Mat formanns er einfalt. Þetta kerfi er nánast að hruni komið í ljósi þeirrar bláköldu staðreyndar að það vantar uppundir 750 milljarða inn í kerfið til að það geti staðið við sínar skuldbindingar og það er nöturlegt til þess að vita að umtalsverðar líkur eru á að til skerðinga komi hjá lífeyrisþegum á hinum almenna vinnumarkaði á sama tíma og skattgreiðendur munu þurfa að baktryggja þann 500 milljarða halla sem er hjá ríki og lífeyrissjóði starfsmanna sveitarfélaga. En rétt er að geta þess að þessum lífeyrissjóðum starfsmanna sveitarfélaga var lokað fyrir nýjum sjóðsfélögum árið 1998.

Það verður að endurskoða þetta kerfi algjörlega frá grunni í ljósi þessara staðreynda og það verður að vera hlutverk Alþingis Íslendinga að fara ofan í kerfið, rannsaka það ofan í kjölinn og koma með vitrænar úrbætur með hagsmuni allra lífeyrisþega að leiðarljósi en ekki fárra eins og kerfið er uppbyggt núna.  Einnig þarf að skoða og koma með úrbætur á því miskunnalausa óréttlæti sem ríkir varðandi tekjutengingar á milli Tryggingastofnunar og greiðslna út úr lífeyrissjóðunum en eins og staðan er núna er sáralítill ávinningur fyrir sjóðsfélaga að greiða inn í sjóðina. Enda skerðir Tryggingastofnun krónu á móti krónu greiðslu sem kemur út frá lífeyrissjóði upp að 70 þúsund krónum á mánuði. Á þessum forsendum verður Alþingi að standa við fyrri samþykkt sína sem samþykkt var 63-0 um að hefja rannsókn á lífeyrissjóðunum og koma með tillögur að úrlausn til hagsbóta fyrir alla landsmenn.

Það er ekki boðlegt að hlusta á þann málflutning forsvarsmanna lífeyrissjóðanna sem keppast nú við að segja að læra verði af því sem miður fór og í raun og veru sé kerfið mjög gott og hafi staðið þessi áföll af sér. Það liggur fyrir að það er umtalsverð froða ennþá í kerfinu og nægir að nefna í því samhengi að erlendar eignir lífeyrissjóðanna tvöfölduðust vegna falls íslensku krónunnar og á þeirri forsendu verða menn að búa sig undir það að þegar og ef krónan styrkist munu erlendu eignirnar rýrna umtalsvert. Það er einnig rétt að rifja upp að lífeyrissjóðirnir tóku þátt í skuldabréfaútboði á Símanum upp á 15 milljarða sem er bókfært núna í tæpum 24 milljörðum og kemur á gjalddaga á árinu 2014, en það eru ekki miklar líkur á að lífeyrissjóðirnir muni fá greiðslu miðað við stöðu Símans í dag. Einnig liggur fyrir að gjaldmiðlavarnarsamningarnir eru óuppgerðir, eins og fram kemur í skýrslunni, upp á tugi milljarða króna. Bara hjá Lífeyrissjóði Festu eru hér hagsmunir upp á rúman 2,1 milljarð að ræða sem ekki liggur fyrir hvort tapist eða ekki.

Það er óhætt að segja að félagsmönnum innan Verkalýðsfélags Akraness hafi verið verulega brugðið þegar rannsóknarskýrsla um lífeyrissjóðina  kom út í síðustu viku (Festa er í 10. kafla, bls. 81). En flestir félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness greiða í lífeyrissjóð Festu en þar nam heildartap sjóðsins tæpum 20 milljörðum og getur hins vegar aukist um tæpa 2,2 milljarða til viðbótar ef gjaldmiðlavarnarsamningar verða gerðir upp á þeim forsendum sem bankarnir vilja að gert verði. En þá fer tapið upp í tæpa 22 milljarða króna.

Samkvæmt rannsóknarskýrslunni þá voru eignir lífeyrissjóðs Festu rúmir 55 milljarðar í lok árs 2007 þannig að 20 milljarða tap samsvarar því að um 36% af eignum sjóðsins hafi tapast í kjölfar hrunsins. Þetta er að mati margra sjóðsfélaga algjörlega óásættanlegt og ríkir reiði á meðal margra sjóðsfélaga hvernig sjóðirnir hafa verið leiknir á undanförnum árum. 

Það er ótrúlegt til þess að vita að ávöxtun lífeyrissjóðanna almennt hefur verið skelfileg og sem dæmi þá liggur fyrir samkvæmt töflu sem er hér að neðan að meðalávöxtun lífeyrissjóðs Festu síðustu 5 ár er neikvæð sem nemur 1,1% en sé skoðað meðaltal síðustu 10 ára þá er ávöxtunin einungis 0,1%. Þetta er árangur sem er ekki undir nokkrum kringumstæðum hægt að sætta sig við. En það er rétt að geta þess að sambærileg staða er nánast í öllum lífeyrissjóðum á landinu. Á þeirri forsendu hefur formaður félagsins sagt á opinberum vettvangi að það sé full ástæða fyrir þá sem bera ábyrgð á þessu skefjalausa tapi að þeir sæti fullri ábyrgð og segi starfi sínu lausu.

Það liggur einnig fyrir samkvæmt rannsóknarskýrslunni að heildarskuldbindingar lífeyrissjóðs Festu eru neikvæðar sem nemur tæpum 13 milljörðum eða með öðrum orðum eignir umfram skuldbindingar eru neikvæðar um 9,9%. Formaður hefur verið að skoða alla sjóði sem tilheyra Alþýðusambandi Íslands á hinum almenna vinnumarkaði og lítur staðan þannig út að þessum 9 sjóðum sem tilheyra ASÍ vantar tæpa 200 milljarða til að geta staðið við sínar skuldbindingar. Sjá töflu varðandi Festu hér að neðan.

Það verður innan skamms fundur þar sem forstjóri lífeyrissjóðs Festu mun gera stjórn og trúnaðarráði félagsins grein fyrir þessari skelfilegu stöðu sem upp er komin í sjóði sem félagsmenn Verkalýðsfélags Akraness tilheyra. En eins og áður sagði þá er þetta eitthvað sem hinn almenni sjóðsfélagi getur ekki undir nokkrum kringumstæðum sætt sig við enda hefur félagið margoft gagnrýnt ýmislegt er lítur að lífeyrissjóðunum, meðal annars stjórnarkjör í sjóðunum en félagið hefur lagt fram tillögu á ársfundi ASÍ 2009 um algjöra uppstokkun við stjórnarval þar sem sjóðsfélagarnir sjálfir myndu kjósa alla stjórnarmenn í sjóðina. En á óskiljanlegan hátt var þessi tillaga felld á ársfundinum með 80% atkvæða. Það þarf algjöra uppstokkun á þessu kerfi og því er mikilvægt að Alþingi Íslendinga fari í óháða rannsókn á sjóðunum, skoði meðal annars fjárfestingar og tengsl atvinnulífsins og verkalýðshreyfingarinnar við hinar ýmsu fjárfestingar og komi með tillögur að úrbótum með hagsmuni sjóðsfélaga að leiðarljósi. Það liggur fyrir núna að ávinningur sjóðsfélaga af því að greiða í lífeyrissjóð er sáralítill sökum tekjutengingar við Tryggingastofnun og þetta er eitt af því sem klárlega þarf að skoða og koma með úrbætur á enda var það ekki hlutverk lífeyrissjóðanna að þurrka út greiðslur frá Tryggingastofnun.

Verkalýðsfélag Akraness vill minna félagsmenn sína sem starfa hjá Akraneskaupstað á réttindi sín er lúta að vinnu-, hlífðar- og einkennisfötum. Samkvæmt kjarasamningi eiga hinir ýmsu aðilar sem starfa hjá bæjarfélaginu rétt á fatnaði þeim að kostnaðarlausu. Sem dæmi þá eiga starfsmenn sem starfa á leikskólum rétt á buxum, skyrtu eða íþróttagalla ásamt bol og einnig ef um útivinnu er að ræða, kulda- og regngalla. Einnig eiga starfsmenn í íþróttamannvirkjum og sundlaugum Akraneskaupstaðar rétt á fríum fatnaði, buxum, skyrtu eða íþróttagalla ásamt bol sem og að klossar og stígvél séu til staðar fyrir óþrifaleg störf og kulda- og regngalla ef um útivinnu er að ræða.

Einnig er rétt að vekja athygli á réttindum þeirra sem starfa við heimilishjálp. Þeir eiga rétt á vinnusloppi, buxum, skyrtu eða bol og svona mætti í raun og veru lengi telja varðandi hina ýmsu hópa sem starfa á vegum sveitarfélagsins. Á þeirri forsendu er gríðarlega mikilvægt fyrir starfsmenn eins og áður sagði að kynna sér vel og rækilega þau réttindi sem í boði eru samkvæmt kjarasamningi en umræddar greinar varðandi fatnað eru í grein 8.2. í kjarasamningi Verkalýðsfélags Akraness við launanefnd sveitarfélaga. Réttindi til fatakaupa endurnýjast einu sinni á ári.

Eins og fram hefur komið í fjölmiðlum þá breytti ríkisstjórn Íslands tímabundið gildandi lögum um séreignarsjóði. Breytingin tók gildi 1. janúar 2012 og gildir til 31. desember 2014.

Samkvæmt nýjum lögum er framlag starfsmanns í séreignarsjóð er nú einungis skattfrjálst upp að 2%, en framlag umfram það er nú skattað. Þar er einnig kveðið á um að launagreiðendur eigi að setja alla launþega niður í 2ja% framlag og starfsmaðurinn sjálfur verði að óska sérstaklega eftir því, vilji hann greiða meira en 2%.

Vegna þessara laga ákvað Norðurál að senda starfsmönnum bréf þann 23. janúar sl. og tilkynnti að samhliða lækkun framlags starfsmanns í 2% myndi mótframlag fyrirtækisins lækka um 1% eða úr 6,5% niður í 5,5%.

Í kjarasamningum Norðuráls er kveðið á um að starfsmaður sem greiðir 1% fái 4,5% mótframlag frá fyrirtækinu og starfsmaður sem greiðir 2% fái 5,5%. Þeir starfsmenn sem kjósa að greiða 3% eða meira eiga að fá 6,5%. En eins og áður sagði þá kveða lögin á um að allir skuli settir niður í 2% og á þeirri forsendu ætlaði fyrirtækið að lækka starfsmenn um 1% eins og áður sagði.

Þessu mótmælti Verkalýðsfélag Akraness harðlega, sem og önnur stéttarfélög sem eiga aðild að kjarasamningi við Norðurál, á grundvelli þess að það var ekki skilningur laganna að þetta myndi skaða launafólk að óþörfu. Á þessi rök féllust forsvarsmenn Norðuráls í gær og þeir starfsmenn sem voru að greiða 3-4% fyrir gildistöku laganna munu áfram fá 6,5% mótframlag þótt þeirra eigin framlag hafi verið lækkað niður í 2%.

Þetta er mjög ánægjuleg niðurstaða, því hér getur verið um umtalsverða hagsmuni að ræða fyrir hvern starfsmann. 1% mótframlag atvinnurekenda í séreignasjóð þýðir um 60.000 kr. á ársgrundvelli. Á því sést að hér er um mikla hagsmuni að ræða fyrir þá starfsmenn sem um ræðir.

Það er hins vegar ámælisvert af hálfu ríkisstjórnarinnar að hafa ráðist á séreignarsparnað launafólks jafnillilega og gert var í þessum lögum því starfsmaður sem kýs að vera með framlag sitt umfram 2% mun lenda í tvískattlagningu og eðli málsins samkvæmt er ekki mikill hagur af slíkum sparnaði fyrir þann sem slíka ákvörðun tekur. Á þeirri forsendu er ekki annað hægt en að fordæma þessi vinnubrögð hjá ríkisstjórn sem kennir sig við félagshyggju.

Dagana 21. til 23. mars mun Verkalýðsfélag Akraness bjóða upp á trúnaðarmannanámskeið fyrir trúnaðarmenn sína. Það er Félagsmálaskóli Alþýðu sem skipuleggur námskeiðið.

Á námskeiðinu verður m.a. farið yfir hlutverk stéttarfélaga, sambanda og heildarsamtaka á vinnumarkaði, hlutverk trúnaðarmanns á vinnustað, hlutverk trúnaðarmanna samkvæmt lögum og kjarasamningum og íslenskur vinnuréttur skv. lögum og reglugerðum kynntur fyrir nemendum.

Starf trúnaðarmanna er afar mikilvægt fyrir starfsemi félagsins og þurfa þeir að taka á ýmsum erfiðum málum í sínu starfi. Námskeiðinu er ætlað að gera trúnaðarmönnunum betur kleift að takast á við starf sitt. Samkvæmt kjarasamningum er trúnaðarmanni heimilt að sækja slík námskeið í allt að eina viku á ári án skerðingar á dagvinnulaunum.

Skráning er hafin á skrifstofu VLFA í síma 4309900.

Eins og áður hefur verið greint frá var trésmiðjan TH úrskurðuð gjaldþrota í desember síðastliðnum. TH starfsrækti tvö trésmíðaverkstæði, annað á Akranesi (áður Trésmiðja Þráins) og hitt á Ísafirði (áður Trésmiðjan Hnífsdal). Samtals unnu um 30 manns hjá fyrirtækinu.

Í lögum um gjaldþrotaskipti eru launakröfur skilgreindar sem forgangskröfur í þrotabúið og kemur það í hlut Ábyrgðasjóðs launa að ábyrgjast greiðslur þeirra.

Skrifstofa VLFA er nú að ljúka vinnu við kröfulýsingu í þrotabúið vegna vangreiddra launa þeirra félagsmanna sinna sem störfuðu hjá fyrirtækinu, en frestur til að skila henni inn rennur út í lok mánaðarins. Áætlað er að þessi krafa vegna vangreiddra launa, launa í uppsagnarfresti, orlofs og desember- og orlofsuppbóta nemi ríflega 11 milljónum króna.