Formaður VLFA hélt erindi hjá Kiwanis á Akranesi í gærÍ gær hélt formaður félagsins erindi fyrir Kiwanis félaga á Akranesi en þeir höfðu óskað eftir því að hann myndi halda erindi varðandi verðtrygginguna, skuldavanda heimilanna og lífeyrissjóðina. Það er óhætt að segja að erilsamt hafi verið hjá formanni varðandi það að flytja erindi á fundum sem þessum enda hefur hann meðal annars haldið fjölmörg slík erindi hjá stjórnmálaflokkum sem og hinum ýmsu félagasamtökum.

Sem dæmi hefur hann haldið fyrirlestur hjá Lions félögum í Hafnarfirði, hjá Rotary og Lionsmönnum á Akranesi og á fimmtudaginn í síðustu viku var hann á fjölmennum fundi í Reykjanesbæ þar sem fjallað var um þá stöðu sem þar er eins og greint hefur verið frá hér á heimasíðu félagsins. Það er óhætt að segja að dagskrá formanns hvað þetta varðar sé nokkuð þéttskipuð en fyrir liggur að hann mun halda tvö erindi fyrir Framsóknarflokkinn og einnig fyrir Dögun í aprílmánuði.

Fundurinn í gær var mjög góður og fjölmargar áhugaverðar og gagnlegar spurningar voru lagðar fyrir formanninn. Ekki var annað að heyra á fundarmönnum en að þeir væru sammála um að taka þyrfti á vanda verðtryggingarinnar og þeim skuldavanda sem heimilin standa frammi fyrir. Einnig bar lífeyrissjóðina töluvert á góma á þessum fundi enda þónokkuð margir fundarmenn sem eru byrjaðir að taka út lífeyri og voru ekki á eitt sáttir með hvernig það hefur verið að virka til þessa.  

Verksmiðja Elkem Ísland á GrundartangaEins og fram hefur komið hér á heimasíðunni hefur Verkalýðsfélag Akraness í hyggju að stefna Elkem Ísland vegna þess að verktaki sem er að vinna inni á athafnasvæði Elkem á Grundartanga hefur ekki getað sýnt fram á að starfsmenn hans séu að starfa eftir þeim kjarasamningum sem á svæðinu gilda. Verkalýðsfélag Akraness sendi forsvarsmönnum Elkem Ísland erindi þar sem þess var krafist að fyrirtækið upplýsti eftir hvaða kjarasamningi umræddur verktaki væri að vinna enda er himinn og haf á milli þeirra kjara sem kveðið er á um í kjarasamningnum á hinum almenna vinnumarkaði og kjara stóriðjusamninganna.

Félaginu barst svar frá forsvarsmönnum Elkem þar sem fram kom að umræddir starfsmenn verktakafyrirtækisins væru að taka laun eftir kjarasamningi á hinum almenna vinnumarkaði. Sá samningur er eins og áður sagði langtum lakari heldur en kjarasamningur Elkem Ísland við Verkalýðsfélag Akraness. Á þessari forsendu bauð Verkalýðsfélag Akraness Elkem Ísland að leysa málið með því að gengið yrði frá samkomulagi þar sem skýrt yrði kveðið á um að umræddir verktakar sem ynnu inni á athafnasvæði Elkem Ísland allt árið um kring myndu taka laun samkvæmt kjarasamningi Elkem Ísland. Félagið getur aldrei sætt sig við að verið sé að ógna starfskjörum starfsmanna Elkem með þeim hætti að hægt sé að taka inn verktaka á svæðið í dagleg störf sem kveða á um langtum lægri kjör og réttindi heldur en kveðið er á um í stóriðjusamningunum. Það tók forsvarsmenn Elkem viku að svara erindi félagsins og var því algjörlega hafnað. Þetta er grafalvarlegt mál vegna þess að ef fyrirtæki telur að hægt sé að fá verktaka inn á svæðið sem er að starfa allt árið um kring á miklu lakari kjörum heldur en kveðið er á um í stóriðjusamningunum þá er verið að stefna atvinnuöryggi og atvinnukjörum starfsmanna í stóriðjum í stórhættu.

Þessu verður mætt af fullri hörku og meðal annars liggur fyrir að þetta mál mun fara fyrir félagsdóm. Það liggur einnig fyrir að Verkalýðsfélag Akraness mun ekki undir neinum kringumstæðum skrifa undir samning í komandi kjarasamningum þar sem ekki verður tryggt að þau kjör sem um hefur verið samið inni á athafnasvæði Elkem Ísland gildi fyrir alla sem þar starfa. Það er rétt að geta þess að VLFA er ekki að tala um eða krefjast þess að launakjör Elkem Ísland gildi fyrir verktaka sem koma tímabundið inn á svæðið í mjög skamman tíma heldur einungis verktaka sem eru að starfa allt árið inni á athafnasvæði fyrirtækisins og ganga í dagleg störf starfsmanna Elkem Ísland.

Hér er áratugalöng kjarabarátta í húfi því ef þetta verður látið átölulaust þá er verið að stefna atvinnuöryggi og kjörum þeirra sem starfa í stóriðjunum í stórhættu eins og áður sagði. Það er einnig mikilvægt fyrir forsvarsmenn Elkem Ísland að átta sig á því að það hefur verið gagnkvæmur skilningur á því að í stóriðjunum gilda betri kjör, bæði vegna þess að um mjög krefjandi störf getur verið að ræða sem og vegna þeirra ívilnana sem fyrirtækin hafa fengið i gegnum áratugina, meðal annars í formi jákvæðs raforkuverðs. Ef menn ætla að rjúfa þetta samkomulag þá getur það aldrei kallað á annað heldur en grjótharða afstöðu stéttarfélagana sem eiga aðild að þessum samningum. Eitt er víst, að VLFA er klárt í þann slag.  

Nú hefur félagið gert nýjan samning við Ferðaþjónustuna Þórisstöðum í Svínadal, en félagsmenn hafa undanfarin ár notið ýmissa sérkjara þar í gegnum slíka samninga.

Samkvæmt nýja samningnum er félagsmönnum VLFA, mökum þeirra og börnum upp að 18 ára aldri heimill aðgangur að tjaldsvæðum í landi Þórisstaða í Svínadal auk veiði í Þórisstaðavatni og Eyrarvatni. Undanskipið er svæði KFUM, sunnanvert Eyrarvatn auk árstubbanna milli vatnanna. 

Gestir á tjaldsvæði geta auk þess spilað á golfvellinum án endurgjalds (ath. aðeins fyrir gesti tjaldsvæðis). Félagsmenn sem gista í bústöðum félagsins í Svínadal og gestir þeirra fá aðgang að golfvelli Þórisstaða gegn framvísun á leigusamningi, þá daga sem þeir gista í Bláskógum eða Efstaási.

Er það von félagsins að félagsmenn njóti góðs af þessum samningi og hafi það í huga að til að fá að njóta þessara kjara þurfa þeir að geta sýnt fram á félagsaðild sína með félagsskírteini sínu.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni var verðtryggingarmál Verkalýðsfélags Akraness þingfest í lok janúar. Um er að ræða afar umfangsmikið mál, en stefnan ein og sér taldi 29 blaðsíður. Fjölmörg stéttarfélög og einstaklingar hafa stutt fjárhagslega við þennan málarekstur, en búast má við að málið verði æði kostnaðarsamt.

Í dag bárust góðar fréttan vestan af fjörðum, en stjórn Verkalýðsfélags Vestfirðinga hefur ákveðið að styrkja málareksturinn myndarlega, eða um 250.000 krónur. Í heild eru styrkir vegna málarekstursins þá komnir yfir 1,5 milljón. Stjórn Verkalýðsfélags Akraness vill senda kærar þakkir til félaga sinna á Vestfjörðum fyrir veittan stuðning.

Búið er að uppfæra kauptaxta hér á heimasíðunni eftir því sem við á. Nú er hægt að sjá nýja taxta fyrir:

• Almennan kjarasamning SGS við SA
• Samiðn við SA
• Sjómenn (SSÍ við LÍÚ)
• Norðurál
• ISS á Grundartanga
• Starfsfólk í beitningu
• Starfsfólk á bændabýlum
• Starfsfólk á veitinga- þjónustu og greiðasölustöðum

Einnig er búið að setja inn:

• Nýjan samning við NPA miðstöðina

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni hefur formaður félagsins verið beðinn um að halda erindi hjá fjölmörgum aðilum, jafnt stjórnmálaflokkum sem og félagasamtökum á undanförnum misserum og árum.

Um helgina hélt formaðurinn meðal annars erindi hjá Sjálfstæðismönnum í Kópavogi en ásamt formanni var Pétur Blöndal einnig með erindi. Erindi hans laut að kostum og göllum á verðtryggingu en erindi formanns fjallaði um skuldavanda heimilanna, afnám verðtryggingar og lífeyrissjóðina. Fram kom í máli Péturs að hann væri á móti verðtryggingu en eftir að hann hafði flutt erindið var nú ekki annað að skilja á honum en að hann teldi nauðsynlegt að viðhalda henni til að verja sparnaðinn hér á landi. Pétur sagði einnig að verðbólgan væri ekkert annað en sjúkdómseinkenni. Í ljósi þessara ummæla hans spurði formaður Pétur hvort það væri eðlilegt að ákveðnir aðilar, það er að segja lánveitendur, fjármálafyrirtækin og fjármagnseigendur séu bólusettir í bak og fyrir gegn þessum sjúkdómi og fái alla þá lyfjaGJÖF sem til þarf til að forðast þennan sjúkdóm en á sama tíma séu skuldararnir látnir kveljast eins og enginn sé morgundagurinn og fá ekki einu sinni líknandi meðferð við þessum sjúkdómi.

Formaður fór einnig yfir þá grafalvarlegu stöðu sem lífeyrissjóðskerfið okkar er í en eins og fram hefur komið í skýrslu frá Fjármálaeftirlitinu þá er búið að skerða réttindi á hinum almenna vinnumarkaði um 130 milljarða frá hruni og kerfið í heild sinni vantar 700 milljarða til að geta staðið við sínar framtíðarskuldbindingar gagnvart sínum sjóðsfélögum. Formaður spurði í ljósi þessara staðreynda hvort það væri eðlilegt að launafólk á hinum almenna vinnumarkaði sem mátt hefur þola áðurnefnda skerðingu þurfi einnig að taka á sig ábyrgð á lífeyrisréttindum opinberra starfsmanna en halli í lífeyrissjóðskerfi þeirra nemur um 600 milljörðum króna og er þessa mikla halla ekki einu sinni getið í ríkisreikningi.

Það kom skýrt fram í máli formanns að brýnasta hagsmunamál íslenskrar alþýðu í dag er afnám verðtryggingar og að sett verði vaxtaþak á óverðtryggða vexti vegna húsnæðiskaupa einstaklinga. Einnig er ekki hjá því komist að leiðrétta þann skelfilega forsendurbrest sem varð á skuldum heimilanna og kom fram í máli formanns að þar verði allir að koma að máli - fjármálastofnanir, lífeyrissjóðir, Seðlabankinn og ríkissjóður. Við megum ekki gera það sama og Japanir gerðu en þar var ekki tekið á skuldavandanum á sínum tíma sem hefur gert það að verkum að Japan hefur verið án hagvaxtar í ein 20 ár og þar hefur ríkt algjör stöðnun. Það er nefnilega mikilvægt að menn átti sig á því að það getur kostað íslenskt samfélag gríðarlega fjármuni að gera ekki neitt varðandi skuldavanda heimilanna og því er það dálítið undarlegt að menn spyrji aldrei út í þann kostnað.

Forsvarsmenn HB Granda boðuðu sjómenn sína ásamt fulltrúum þeirra stéttarfélaga sem eiga félagsmenn sem starfa hjá fyrirtækinu til fundar á Grand hóteli í gær. Því miður var tilefni fundarins ekki jákvætt hvað varðar sjómenn fyrirtækisins en forstjóri fyrirtækisins tilkynnti að fækka þyrfti um 34 sjómenn vegna þess að afkoma í landvinnslunni er mun betri en þegar aflinn er unninn og frystur um borð í skipunum. Einnig nefndi forstjóri HB Granda að þessar skipulagsbreytingar séu tilkomnar vegna skerðingar á aflaheimildum.

Það kom fram hjá forstjóranum að á næsta ári muni félagið gera út þrjá frystitogara í stað fimm en fjóra ísfiskstogara í stað þriggja. Venusi sem er elsti togari félagsins verður lagt og Helgu Maríu AK verður breytt úr frystitogara yfir í ísfiskstogara. En þessar breytingar munu hafa í för með sér að 34 sjómenn munu missa lífsviðurværi sitt. Það er alveg ljóst að þeir 320 sjómenn sem nú starfa hjá fyrirtækinu munu þurfa að búa við visst óöryggi allt til 27. mars því það mun ekki liggja fyrir niðurstaða fyrr en þá um það hverjir það verða sem munu missa sitt lífsviðurværi.

Formaður er ekki í neinum vafa um að ein af ástæðum þess að fyrirtækið tekur þá ákvörðun að auka við landvinnsluna á kostnað vinnslu í frystitogurum sé vegna mikils launamunar á þeim sem starfa á frystiskipunum og þeirra sem starfa í landvinnslu í frystihúsum. Formaður hefur sagt það áður að launakjör fiskvinnslufólks eru til skammar og þau þarf að lagfæra í komandi kjarasamningum. Því miður þá voru unnin skemmdarverk í síðustu kjarasamningum en stefna Verkalýðsfélags Akraness var sú að laun fiskvinnslufólks yrðu lagfærð með afgerandi hætti þá en vegna hinnar svokölluðu samræmdu launastefnu þá var komið í veg fyrir það. Á þessari forsendu er gríðarlega mikilvægt að slík skemmdarverk verði ekki ástunduð í komandi kjarasamningum.

Það er ekkert óeðlilegt við það að fyrirtæki skuli leita hagræðingar í rekstri sínum þegar það liggur fyrri að umtalsvert meiri eftirspurn er eftir ferskum fiskafurðum heldur en frosnum og einnig vegna þeirra staðreynda að landvinnslan er að skila meiru heldur en sjófrystingin. Hins vegar er það slæmt fyrir samfélagið í heild sinni að 34 hálaunastörf skuli tapast við þessar skipulagsbreytingar.  

Það er skemmtilegur bragur á bæjarlífinu í dag þegar alls konar fígúrur hlaupa á milli húsa og syngja fyrir bæjarbúa og fá nammi að launum. Hér á Sunnubrautinni hefur verið líf og fjör í allan morgun og eftir því tekið að atriðin í ár eru sérstaklega vönduð og vel æfð. Það fer ekki á milli mála að krakkarnir eru upp til hópa metnaðarfull þegar kemur að búningum og söng og að sjálfsögðu er vel tekið á móti þeim þegar þau koma.

Búið er að setja myndir og myndbönd inn á Facebook-síðu Verkalýðsfélags Akraness, meðal annars er hægt að sjá eitt sérstaklega skemmtilegt atriði með því að smella hér.

Á síðasta fundi stjórnar Verkalýðsfélags Akraness var ákveðið að félagið myndi fylgjast með verðlagi á matvöru og annarri vöru til heimilanna með reglubundum hætti. Vinna við þetta verðlagseftirlit VLFA er þegar hafið og fer þannig fram að félagið kaupir fyrirfram ákveðna vörukörfu og staðgreiðir hana á kassa. Enginn ágreiningur er um verð á vörunni því hann kemur skýrt fram á strimlinum og verðsamanburður milli tímabila ætti því að vera óumdeilanlegur.

Niðurstöður verðlagseftirlits VLFA verða birtar ársfjórðungslega hér á síðunni og eru fyrstu niðurstöður væntanlegar í maí. Vörurnar sem keyptar verða hverju sinni nýtast sumar á skrifstofu félagsins en megnið af vörukörfunni, t.d. hreinlætisvörur, kælivörur og frystivörur eru gefnar til góðgerðarmála og hefur Mæðrastyrksnefnd Vesturlands þegar notið góðs af því sem til féll úr fyrstu vörukörfunni.

Er það von stjórnar VLFA að vel verði tekið í þetta framlag félagsins til þess að fylgjast með verðlagi á svæðinu, en taka ber fram að ekki er verið að bera saman verð milli verslana á svæðinu heldur einungis verið að fylgjast með verðlagsþróuninni til lengri tíma litið.

Eins og fram kom í úttektarskýrslu um lífeyrissjóðina sem var gerð opinber í fyrra töpuðu lífeyrissjóðirnir uppundir 500 milljörðum króna af lífeyri launafólks. Af þessum 500 milljörðum voru 36,4 milljarðar bókfærðir sem tap hjá lífeyrissjóðunum vegna gjaldmiðlavarnarsamninga. Hinsvegar var skýrt kveðið á um það í úttektarskýrslunni að hugsanlega væri uppundir 70 milljarða tap til viðbótar vegna gjaldmiðlasamninganna. Ástæðan fyrir því var sú að lífeyrissjóðirnir vildu gera gjaldmiðlasamningana upp á gengisvísitölunni 175 en slitastjórnir Kaupþings og Glitnis vildu gera þessa samninga upp á því gengi sem var þegar samningarnir runnu út.

Fram kom í fréttum fyrir nokkrum vikum síðan að lífeyrissjóðirnir væru búnir að ná samningum við slitastjórn Kaupþings vegna þessara samninga en það kom einnig fram í fréttum að innihald samninganna væri leyndarmál á milli lífeyrissjóðanna og slitastjórnar Kaupþings. Hinsvegar kom fram hjá Arnari Sigmundssyni sem var í forsvari fyrir lífeyrissjóðina við gerð þessara samninga að „þeir“ væru nokkuð sáttir með innihaldið. Það er með ólíkindum að sjóðsfélagarnir sem eiga þessa fjármuni skuli ekki vera upplýstir um gerð þessara samninga og hvert hugsanlegt viðbótartap lífeyrissjóðanna er vegna þeirra. Sérstaklega í ljósi þess að þessir samningar voru harðlega gagnrýndir, bæði í rannsóknarskýrslu Alþingis sem og í úttektarskýrslunni og ýjað var sterklega að því að þeir stæðust vart lög.

Á þessum forsendum er gríðarlega mikilvægt að forsvarsmenn lífeyrissjóðanna upplýsi sjóðsfélagana um þessa samninga því það er óþolandi með öllu að verða vitni að því hvernig forsvarsmenn lífeyrissjóðanna haga sér og neita að upplýsa eigendur fjármunanna um þá samninga sem gerðir hafa verið, meðal annars vegna gjaldmiðlasamninganna, og hvert tapið er. Enda er mikilvægt fyrir forsvarsmenn lífeyrissjóðina að muna að það eru sjóðsfélagarnir sem eiga þessa fjármuni og hafa fullan rétt á að fá upplýsingar um hvernig þeim er varið.

Nú hefur komið fram að forsvarsmenn lífeyrissjóðanna hafa verið í miklu stríði við slitastjórn Glitnis vegna ofurlauna og ofurkjara sem slitastjórnin hafði en það skal tekið skýrt fram að formaður VLFA er algjörlega sammála forsvarsmönnum lífeyrissjóðanna hvað þetta varðar því þarna er græðgivæðingin algjör.

Hinsvegar vekur það furðu að einungis sé krafist upplýsinga hvað varðar ofurlaun slitastjórnar Glitnis en ekki slitastjórna Landsbankans eða Kaupþings. Getur það verið að ástæðan fyrir því sé að búið sé að ná samningum við slitastjórnir Kaupþings og Landsbankans en ekki Glitni? Einfaldlega vegna þess að nú liggur fyrir að slitastjórn Glitnis er t.d búin að stefna Lífeyrissjóði Verslunarmanna vegna þessara gjaldmiðlasamninga og hefur krafið lífeyrissjóðinn um 19 milljarða vegna þeirra. Eru forsvarsmenn lífeyrissjóðsins að hlífa hinum slitastjórnunum á grundvelli áðurnefndra samninga en ætla að ganga fram af fullri hörku gagnvart slitastjórn Glitnis vegna þess að þeir hafa ekki náð samningum við þá, spyr sá sem ekki veit.

Á grundvelli alls þessa og þeirrar leyndarhyggju sem ríkt hefur yfir viðbótartapi lífeyrissjóðanna vegna þessara glórulausu gjaldmiðlasamninga hefur formaður VLFA lagt fram spurningar til framkvæmdastjóra Landssambands lífeyrisssjóðanna, Þóreyjar Þórðardóttur, þar sem þess er krafist að fá upplýsingar um hvert tap sjóðanna er vegna þessara gjaldmiðlasamninga til viðbótar því sem fram kemur í úttektarskýrslunni og einnig hvað samningurinn við slitastjórn Kaupþings hljóðaði upp á. Einnig óskaði formaður eftir skýringum á því við framkvæmdastjóra Landssambands lífeyrissjóðanna , af hverju forsvarsmenn lífeyrissjóðanna hafa ekki krafið slitastjórnir Kaupþings og Landsbankans um upplýsingar um gjaldskrár og launakjör eins og gert var við slitastjórn Glitnis. Það vekur alla vega upp furðu hjá formanni VLFA af hverju hinar slitastjórnirnar eru ekki einnig krafðar um sambærilegar upplýsingar  um launakjör og kostnað eins og slitastjórn Glitnis.

Þess vegna skal ítrekað að það er mikilvægt fyrir forsvarsmenn lífeyrissjóðanna að átta sig á því að þetta eru peningar launafólks og því ber þeim skylda til að upplýsa sjóðsfélaga um hvert heildartap lífeyrissjóðanna var vegna þessara glórulausu gjaldmiðlasamninga því það er nöturlegt til þess að vita að forsvarsmenn lífeyrissjóðanna beri fyrir sig leyndarhyggju þegar um lífeyri launafólks er að ræða.