Nú hefur ríkisstjórn Íslands ákveðið í nýjum skattatillögum að standa ekki við það samkomulag (sjá hér) sem gert var við verkalýðshreyfinguna árið 2006 um að persónuafslátturinn skyldi verða verðtryggður. Stefán Ólafsson, prófessor, hefur ef að formaður félagsins man rétt, margoft bent á það að eitt mikilvægasta réttindamál lágtekjufólks sé að persónuafslátturinn sé verðtryggður.

Það er í raun og veru með ólíkindum að ríkisstjórn sem kennir sig við félagshyggju, jöfnuð og velferð skuli taka ákvörðun um að hverfa frá þessu samkomulagi sem fyrri ríkisstjórn gerði um verðtryggingu persónuafsláttar. Þetta hefur verið eitt aðalbaráttumál verkalýðshreyfingarinnar í fjöldamörg ár að tryggja að persónuafslátturinn sé verðtryggður.

Persónuafslátturinn er í dag 42.205 kr. Samkvæmt samkomulagi sem gert var við ríkisstjórn Íslands 17. febrúar 2008 (sjá hér) þá ætti persónuafslátturinn að hækka úr 42.205 kr. upp í 47.581 kr. sé gert ráð fyrir því að verðbólgan síðustu 12 mánuði hafi verið í kringum 8%. Hins vegar hefur ríkisstjórnin tilkynnt að persónuafslátturinn muni hækka um 2000 kr. eða upp í 44.205 kr. Á árinu 2011 átti síðan að koma þriggja þúsund króna hækkun á persónuafsláttinn og einnig breytingar á hækkun á vísitölunni á árinu 2010.

Það er mat formanns Verkalýðsfélags Akraness að hér sé ríkisstjórn Íslands að svíkja íslenskt verkafólk illilega enda mun afnám verðtryggingar á persónuafslætti koma illa niður á lágtekjuhópunum eins og Stefán Ólafsson hefur margoft bent á. Eins og skattatillögurnar eru núna uppsettar þá bendir margt til þess að skattar muni hækka á öll heimili þessa lands og það einnig á þá tekjulægstu. 

Formaður Verkalýðsfélags Akraness fundaði með starfsmönnum C og D vaktar Norðuráls í gærkvöldi vegna þeirrar alvarlegu stöðu sem komin er upp vegna kjarasamningsgerðar við Norðurál. Samningsaðilar hafa fundað 7 sinnum á undanförnum mánuði og hafa viðræðurnar sem slíkar gengið ágætlega.

En á samningafundi í gærmorgun í húsakynnum ríkissáttasemjara ákváðu fulltrúar stéttarfélaganna og forsvarsmenn Norðuráls að fresta kjaraviðræðum vegna þeirrar grafalvarlegu stöðu sem upp er komin vegna stefnu Félags vélstjóra og málmtæknimanna á hendur Norðuráli. Stefnan gengur út á það að VM gerir kröfu um að eiga aðild að þeim kjarasamningi sem gildir fyrir starfsmenn Norðuráls. Sjá yfirlýsingu stéttarfélaganna og forsvarsmanna Norðuráls hér.

Í dag eiga aðild að þessum sérkjarasamningi Verkalýðsfélag Akraness, Stéttarfélag Vesturlands, Félag iðn- og tæknigreina, VR og Rafiðnaðarsambandið. Þannig hefur það verið alveg frá stofnun fyrirtækisins 1998 en núna ber svo við að eitt stéttarfélag krefst aðkomu að kjarasamningnum í óþökk flestra stéttarfélaganna sem eiga aðild að þessum samningi.

Það hefur ríkt sátt innan verkalýðshreyfingarinnar um félagssvæði og sérkjarasamninga sem stéttarfélögin hafa gert og hafa stéttarfélögin ekki verið að slást um félagsmenn en með þessari stefnu VM er brotið blað hvað það varðar. Ljóst er að nái krafa VM fram að ganga fyrir félagsdómi sé búið að hrófla við grunnforsendum gildandi kjarasamnings, svo sem varðandi forgangsrétt til vinnu þeirra félagsmanna stéttarfélaganna sem eiga aðild að samningnum.

Formaður félagsins gagnrýnir þessi vinnubrögð forystu VM harðlega í ljósi þess að verið sé að rjúfa þá sátt sem ríkt hefur innan verkalýðshreyfingarinnar um félagssvæðin og aðild stéttarfélaga að kjarasamningum og einnig er þetta að skapa starfsmönnum umtalsverð vandræði í ljósi þess að samningsgerðin mun dragast um einn til tvo mánuði í það minnsta.

Það er alveg nóg í huga formanns Verkalýðsfélags Akraness að þurfa að slást af alefli við forsvarsmenn Norðuráls fyrir bættum kjörum starfsmanna Norðuráls svo stéttarfélögin séu ekki að berjast innbyrðis því slíkt er klárlega ekki til hagsbóta fyrir okkar félagsmenn.  Þessi stefna VM manna á hendur Norðuráli er að ógna þeim vinnustaða samningi sem áðurnefnd stéttarfélög hafa staðið sameiginlega að. Þessi vinnubrögð af hálfu VM manna getur einnig orðið verkalýðshreyfingunni í heild sinni til mikils skaða.

Aðalmeðferð málsins verður hjá félagsdómi þann 11. janúar næstkomandi og er dóms að vænta einhverjum dögum eða vikum eftir þann tíma.

Í gær var formaður félagsins í viðtali í þættinum Reykjavík síðdegis þar sem fjallað var um hversu langan tíma það getur tekið að afgreiða umsóknir þeirra sem atvinnulausir eru orðnir. Þess eru dæmi að það geti tekið allt að 4-6 vikur fyrir einstaklinga sem misst hafa atvinnu að fá greiðslu úr atvinnuleysistryggingasjóði.

Það er með öllu óásættanlegt að þetta skuli taka svona langan tíma en ástæðan fyrir þessu er fyrst og fremst vegna undirmönnunar hjá Vinnumálastofnun vítt og breitt um landið. Sem dæmi eru í dag á Vinnumálastofnun hér á Akranesi starfandi jafnmargir starfsmenn og fyrir 3 árum síðan þegar það voru rúmlega 80 manns á atvinnuleysisskrá en í dag eru tæplega 600 manns skráðir atvinnulausir. Á þessu sést að álagið sem er á starfsfólki Vinnumálastofnunnar er gríðarlegt og það er skylda ríkisstjórnar Íslands að skapa Vinnumálastofnun það rekstrarumhverfi sem til þarf.

Það er einnig óþolandi og ólíðandi að fólk sem að missir atvinnu sína skuli þurfa að bíða jafnlengi eftir sínum rétti hjá atvinnuleysistryggingasjóði eins og raun ber vitni. Því er krafan sú að starfsfólki Vinnumálastofnunnar verði fjölgað án tafar þannig að atvinnuleitendur þurfi ekki að lenda í því að bíða eftir sínum greiðslum lengur en þörf er á.

Formanni er fullkunnugt um að starfsfólkið hér á Vinnumálastofnun á Akranesi er að sinna sínu starfi af eins mikilli kostgæfni og mögulegt er en sökum undirmönnunar komast þau ekki yfir þau verkefni sem fyrir þeim liggja sökum mikils álags.

Á morgun verður haldinn sjöundi fundur vegna endurnýjunar kjarasamnings starfsmanna Norðuráls og verður fundurinn haldinn eins og áður í húsakynnum ríkissáttasemjara.

Eins og áður hefur komið fram hér á heimasíðunni gerir viðræðuáætlun samningsaðila ráð fyrir því að búið verði að ganga frá nýjum kjarasamningi 15. desember og er morgunljóst að það mun ekki takast. Formaður ber verulegan kvíðboga fyrir því að þessar viðræður geti dregist framyfir áramót en ef að það gerist þarf að sjálfsögðu að tryggja það að þær launahækkanir sem taka eiga gildi 1. mars gildi frá þeim tíma þó svo að samningurinn dragist eitthvað framyfir áramót.

Verkalýðsfélag Akraness vill undirstrika enn og aftur hvert markmið félagsins er í þessum viðræðum en það er að jafna launakjörin við stóriðjur í sambærilegum iðnaði.

Í lok árs 2005 gerði stjórn Verkalýðsfélags Akraness mjög góðan samning við Landsbankann á Akranesi um öll bankaviðskipti félagsins. Í einu ákvæði samningsins er kveðið á um að Landsbankinn greiði í sérstakan styrktarsjóð Verkalýðsfélags Akraness sem nota á til að styrkja góðgerðarmál á félagssvæði VLFA.

Á grundvelli þessa samnings við Landsbankann ákvað stjórn félagsins á fundi að styrkja Mæðrastyrksnefnd Akraness um 150.000 kr.  Einnig ákvað stjórn félagsins að styrkja styrktarsjóð Akraneskirkju um 150.000 kr. og mun séra Eðvarð Ingólfsson sóknarprestur okkar skagamanna sjá um að útdeila þeim fjármunum til fjölskyldna sem eiga í fjárhagsvandræðum

Stjórn félagsins er afar ánægð með að geta komið þessum góðgerðarsamtökum til hjálpar með þessu framlagi. 

Það er alveg ljóst að gríðarlegur fjöldi fólks eiga um sárt að binda fjárhagslega um þessar  mundir sökum þess ástands sem nú ríkir í íslensku efnahagslífi.  Á þeirri forsendu er jákvætt að geta aðstoðað einhverja sem eiga í tímabundnum erfiðleikum fjárhagslega við að halda gleðilega jólahátíð.

Samninganefndir stéttarfélaganna áttu í morgun fund með forsvarsmönnum Norðuráls í húsakynnum ríkissáttasemjara. Fundurinn stóð stutt yfir þar sem samningsaðilar voru sammála um að lausn þyrfti að finnast á ágreiningi sem uppi er í einu máli og var því fundi frestað fram á miðvikudag í næstu viku.

Það er ljóst eins og staðan er í dag að ekki eru miklar líkur á að náist að vinna eftir þeirri viðræðuáætlun sem gerð var en í henni var kveðið á um að aðilar stefndu að því að nýr samningur yrði klár til undirritunar 15. desember. Formaður félagsins er því miður svartsýnn á að komin verði nýr samningur fyrir áramót en að sjálfsögðu munu samningsaðilar leita allra leiða til að svo geti orðið.  

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni er kjarasamningur starfsmanna Norðuráls laus nú um áramótin og hefur samninganefnd trúnaðarmanna og stéttarfélaganna átt nokkra fundi með forsvarsmönnum Norðuráls. Eins og einnig hefur komið fram á síðunni hefur sú vinna aðallega snúist um breytingar á textavinnu í kjarasamningnum.

Næsti fundur verður á morgun í húsakynnum ríkissáttasemjara og verður haldið áfram að vinna í textavinnunni en henni miðar sæmilega áfram þó svo að nokkur ágreiningsatriði séu að tefja fyrir. Samkvæmt viðræðuáætlun á milli samningsaðila var stefnt að því að kjarasamningsgerðinni yrði lokið 15. desember en eins og staðan er í dag verður að teljast afar ólíklegt að búið verði að undirbúa nýjan kjarasamning fyrir þann tíma.

Reyndar telur formaður félagsins að framundan séu nokkuð erfiðar viðræður en ber þá von í brjósti sér að samningsaðilar nái saman fyrir áramót þótt eins og áður hefur komið fram séu ekki miklar líkur á því eins og staðan er í dag. Markmið Verkalýðsfélags Akraness í þessum viðræðum er alveg hvellskýrt, það er að kjör starfsmanna Norðuráls verði með sambærilegum hætti og gerist í öðrum sambærilegum iðnfyrirtækjum.

Undanfarna daga hafa iðnaðarmenn verið að störfum í sumarbústað félagsins í Húsafelli. Unnið hefur verið að því að skipta um eldhúsinnréttingu og endurnýja tæki auk ýmiss viðhalds. Endurbættur bústaður verður klár til útleigu í lok vikunnar.

Það er Trésmiðjan Akur sem tók að sér verkið, en þar er um að ræða rótgróið fyrirtæki hér á Akranesi þar sem starfa á þriðja tug félagsmanna VLFA.

Viðhald orlofshúsa er eitt af hlutverkum Orlofssjóðs Verkalýðsfélags Akraness sem á og rekur fjóra sumarbústaði svo og þrjár íbúðir á Akureyri.

Þær voru ekki glæsilegar fréttirnar sem sjómönnum bárust í dag því samkvæmt nýju skattafrumvarpi fjármálaráðherra verður sjómannaafslátturinn lagður af í þrepum á næstu fjórum árum.

Tugir sjómanna eru í sjómannadeild Verkalýðsfélags Akraness og á þeirri forsendu mótmælir Verkalýðsfélag Akraness þessari aðför ríkisstjórnarinnar að einni mikilvægustu stétt okkar landsmanna sem eru jú sjómenn þessa lands. En það verða einmitt þeir sem munu koma til með að leggja hvað mest af mörkum við að vinna íslenskt efnahagslíf úr þeim hremmingum sem það er nú í.

Sjómannaafslátturinn á sér áratuga langa sögu og er klárlega hluti af launakjörum sjómanna og það má ekki gleyma því að sjómenn vinna við afar erfiðar aðstæður á degi hverjum og eru fjarri sínum fjölskyldum svo vikum skiptir í mörgum tilfellum. Það er líka rétt að minna á að almennir launþegar njóta dagpeninga ef þeir þurfa að vera fjarri sínum heimilum um lengri eða skemmri tíma. Og að sjálfsögðu á slíkt að gilda um sjómenn einnig.

Sjómenn hafa þurft að taka á sig umtalsverða kjaraskerðingu á undanförnum árum sökum samdráttar í aflaheimildum þó vissulega sé gengisfall krónunnar að hjálpa þeim þessa stundina. Það er einnig rétt að minna fólk á að sjómenn þurfa að taka þátt í svokölluðu olíugjaldi og eru þeir ein af fáum stéttum þessa lands sem þurfa að borga sérstaklega fyrir að stunda sína vinnu. Það mætti líkja þessu við að strætóbílstjórar þyrftu að borga sérstakt olíugjald fyrir að aka strætó eða þá að starfsmenn í stóriðjum þyrftu að greiða með stóriðjufyrirtækjunum í raforkugjaldi. Með öðrum orðum þá er ekki allt sem sýnist varðandi launakjör sjómanna.

Það kom í fréttum í dag að Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra, segi að sjómannsstarfið hafi breyst mikið á undanförnum árum. Vissulega er það rétt að starfið hefur breyst mikið og öryggi sjómanna hefur stóraukist á liðnum árum en Steingrímur hefði gott af því að fara og kynna sér störf sjómanna og þau vinnuskilyrði sem þeir þurfa oft á tíðum að vinna við í aftakaveðrum. Honum myndi þá væntanlega snúast hugur um afnám sjómannaafsláttar þegar hann sæi við hvaða aðstæður sjómenn þurfa oft að glíma við.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness skorar á ríkisstjórn Íslands að hlífa sjómönnum og hverfa frá þessum áformum án tafar því án íslenskra sjómanna er íslenskt þjóðfélag afskaplega illa statt.

Það er spurning hvort sjómenn íhugi ekki alvarlega að grípa til róttækra aðgerða vegna þessara aðgerða ríkisstjórnar og það ríkisstjórnar sem vill kenna sig við félagshyggju og jafnaðarstjórn.