Stjórn Verkalýðsfélags Akraness sendi Starfsgreinasambandi Íslands bréf 2. maí sl. og óskaði eftir því að haldinn yrði formannafundur.  Það er mat stjórnar félagsins að mjög veigamikil mál hafi verið afgreidd á liðnum mánuðum sem hafi gengið þvert á hagsmuni félagsmanna VLFA.  Þetta eru mál eins og frumvarp um starfsmannaleigur, frjálsa för launafólks frá hinum nýju ríkum EES og síðast en ekki síst endurskoðun kjarasamninga sem fór fram í desember. 

Stjórn félagsins hefur gagnrýnt það harðlega að ekki var mótuð sameiginleg stefna í þessum málum af hálfu formanna Starfsgreinsambandsins og sum þeirra hafa vart verið rædd t.d endurskoðun kjarasamninga. 

Svar hefur borist til Verkalýðsfélags Akraness og kemur fram í svarbréfinu að framkvæmdastjórn SGS sjái ekki ástæðu til að kalla saman formenn aðildarfélaga Starfsgreinasambandsins til að fjalla um umrædd mál. Er þessi afstaða SGS óskiljanleg með öllu.  Verkalýðsfélag Húsavíkur óskaði einnig eftir því við SGS að haldinn yrði formannafundur þar sem til umfjöllunar yrðu kjaramál og sá óróleiki sem er hjá verkafólki sem starfar á hinum almenna vinnumarkaði.  Verkalýðsfélagi Húsavíkur var einnig hafnað um formannafund.  Rétt er að benda á að verkafólk sem tekur laun eftir kjarasamningi SGS hefur setið verulega eftir hvað varðar launahækkanir á við aðra hópa.  Sem dæmi þá eru laun hjá sveitarfélögunum og ríki fyrir sambærileg störf um 20 til 30 þúsundum hærri en hjá verkafólki á hinum almenna vinnumarkaði.

Það liggur líka fyrir að Samtök atvinnulífsins er byrjuð að undirbúa sig fyrir endurskoðun kjarasamninga og hafa m.a. rætt við formann félagsins um þau mál.  Forsendunefndin á að vera búin að meta samningsforsendur fyrir 15. nóv. 

Því er það afar undarlegt að forysta SGS sjái ekki ástæðu til að kalla saman formenn aðildarfélaga SGS til að móta sameiginlega kröfu hvað varðar endurskoðun kjarasamninga og sérstaklega í ljósi þeirrar vinnu sem er nú þegar hafin hjá Samtökum atvinnulífsins. Hins vegar ætlar Starfsgreinasamband Íslands að halda kjaramálaráðstefnu í haust. Er það að mati formanns félagsins allt of seint í ljósi þess að Samtök atvinnulífsins eru nú þegar byrjuð að undirbúa endurskoðun kjarasamninga eins og áður sagði.

Eins og fram hefur komið í fjölmiðlum hefur félagsfundur Starfsmannafélags Akraneskaupstaðar heimilað stjórn félagsins að kanna hugsanlega sameiningu félagsins við Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar. Einnig hefur bæjarráð samþykkt að leita eftir samstarfi við Reykjavíkuborg um launamál starfsmanna Akranesskaupstaðar.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness hefur verið að bera saman laun ófaglærðs starfsfólks kaupstaðarins miðað við kjarasamning Reykjavíkurborgar annars vegar og kjarasamning launanefndar sveitarfélaga hins vegar. Karl Björnsson formaður launanefndar sveitarfélaga sagði í viðtali við Skessuhornið ekki alls fyrir löngu að á launaráðstefnu sem haldin var 28. janúar hafi laun ófaglærðs fólks hjá Akraneskaupstað verið aðlöguð að kjarasamningi Reykjavíkurborgar. Einnig sagði hann að launanefndin hefði ekki treyst sér til að hækka þá sem hæstu hefðu launin hjá Akraneskaupstað.

Í þessum samanburði sem formaður félagsins hefur unnið kemur í ljós að stór hluti ófaglærðs fólks sem starfar hjá Akraneskaupstað hækkar sáralítið með því að taka laun eftir kjarasamningi Reykjavíkurborgar og í sumum tilfellum lækka einstök störf á við Reykjavíkurborg og nægir þar að nefna starfsfólk í ræstingu og í þvottahúsi. Hins vegar munu forstöðumenn, fulltrúar og deildarstjórar, eða með öðrum orðum: þeir sem hæstu hafa launin, hækka svo jafnvel tug-þúsundum skiptir. Þó eru störf sem munu einnig hækka t.d. matráðar með mannaforráð og stuðningsfulltrúar í skólum.  Þeir sem munu hækka lítillega eða jafnvel standa í stað eru skólaliðar, sundlaugarverðir, matráðar I, verkamenn í bæjarvinnu og starfsmenn á leikskóla.

Sem dæmi má nefna að 36 ára gamall starfsmaður í ræstingu sem vinnur eftir kjarasamningi launanefndar er með í grunnlaun 138.279 kr. Taki hann hins vegar laun eftir kjarasamningi Reykjavíkurborgar eru grunnlaunin 134.294 kr. Lækkunin er því upp á 5.785 kr.

Hins vegar mun algengt vera að stjórnendur og millistjórnendur Akraneskaupstaðar hækki frá 20.000 kr. upp í tæpar 50.000 kr. á mánuði.  Það getur ekki verið vilji bæjaryfirvalda að þeir sem hæstu hafa launin hækki um tugi þúsunda á mánuði á meðan ófaglærðir standa nánast í stað. 

Formaður Verkalýðsfélags Akraness átti óformlegan fund með formanni Starfsmannafélags Akraness þar sem farið var yfir þessi mál og ríkir ekki ágreiningur um að kjarabót þeirra lægstlaunuðustu verður ekki í neinu samræmi við þær kjarabætur sem þeir hæstlaunuðustu fá.

Einnig hefur formaður félagsins átt fund með bæjarráði þar sem hann gerði þeim grein fyrir því að hækkanir til þeirra sem hæstu hafa launin eru ekki nokkru samræmi við hækkanir til ófaglærða.  Vissulega ber að fagna því að Akraneskaupstaður er tilbúin að hækka laun starfsmanna bæjarins en grundvallaratriði er að það ríki sanngirni í þeim hækkunum.

Skilningur hefur ríkt í samfélaginu um að hækka laun þeirra sem hvað lægstu hafa launin en ef niðurstaðan verður sú að starfsmenn Akraneskaupstaðar fari að taka laun eftir kjarasamningi Reykjavíkurborgar þá hefur dæmið snúist við, þeir hæstlaunuðustu munu fá langmest en þeir sem lægstu hafa launin fá lítið og sumir ekki neitt. Er það, að mati formanns Verkalýðsfélags Akraness, algerlega óásættanlegt.