Dagana 23. og 24. nóvember nk. býður Verkalýðsfélag Akraness trúnaðarmönnum sínum á námskeið, en slík námskeið eru haldin árlega á vegum félagsins.

Á fyrri degi námskeiðsins fræðast trúnaðarmenn um samskipti á vinnustað og seinni daginn er á dagskrá námsþátturinn "Að standa upp og tala". Við fræðslu til trúnaðarmanna er unnið eftir námsskrám sem viðurkenndar hafa verið af menntamálaráðuneytinu, og er það Félagsmálaskóli Alþýðu sem annast kennsluna. Fræðslan þrepaskipt og á þessu námskeiði verður farið í gegnum 4. þrep . Ekki er nauðsynlegt að taka þrepin í ákveðinni röð og eru því nýir trúnaðarmenn og þeir reyndari saman á námskeiðunum.

Starf trúnaðarmanna er afar mikilvægt fyrir starfsemi félagsins og þurfa þeir að taka á ýmsum erfiðum málum í sínu starfi. Námskeiðinu er ætlað að gera trúnaðarmönnunum betur kleift að takast á við starf sitt. Samkvæmt kjarasamningum er trúnaðarmanni heimilt að sækja slík námskeið í allt að eina viku á ári án skerðingar á dagvinnulaunum.

Enn eru nokkur pláss laus á námskeiðið og fer skráning fram á skrifstofu VLFA í síma 4309900.

Lögmenn Verkalýðsfélags Akraness hafa nú lagt fyrir Félagsdóm stefnu á hendur Sambandi íslenskra sveitarfélaga vegna rammasamkomulags aðila vinnumarkaðarins sem svokallaður SALEK hópur undirritaði. Krafa Verkalýðsfélags Akraness er að viðurkennt verðir fyrir dómi að ákvæði rammasamkomulags milli aðila vinnumarkaðarins frá 27. október 2015 sé dæmt ólögmætt og óskuldbindandi bæði fyrir stefnanda og stefnda við gerð kjarasamnings þeirra á milli.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá liggur fyrir að þetta rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins þýðir að þeir hafi skuldbundið sig til að semja ekki um hærri kjarabætur heldur en ákveðið hefur verið í samkomulaginu. Forsvarsmenn Sambands íslenskra sveitarfélaga tilkynntu þegar fundað var hjá ríkissáttasemjara um kjarasamning VLFA vegna starfsmanna hjá Akraneskaupstað að búið væri að ákveða fyrirfram samkvæmt rammasamkomulagi hverjar launahækkanir mættu vera. Nefnt var að svigrúmið frá nóvember 2013 væri 32% og þau tilkynntu einnig að því til frádráttar ættu að koma 11,4% sem og frádráttur upp á 1,5% vegna lífeyrissjóðsmála. Með öðrum orðum, SALEK hópurinn var búinn að ákveða fyrirfram hverjar launahækkanir gætu orðið hjá starfsmönnum Akraneskaupstaðar og er það mat lögmanna Verkalýðsfélags Akraness að slíkt sé brot á lögum um stéttarfélög og vinnudeilur og sé veruleg skerðing á samningsrétti félagsins enda búið að ákveða fyrirfram hverjar launabreytingarnar mega vera og það af aðilum sem hafa ekkert umboð til að ákveða slíkt.

Frelsi stéttarfélaga til að semja um kaup og kjör félagsmanna sinna hefur margoft verið staðfest í dómum Félagsdóms og Hæstaréttar. Hæstiréttur sagði til dæmis einu sinni í dómsorði: "Með vísan til viðtekinnar túlkunar á 1. og 2. mgr. 11. gr. mannréttindasáttmálans verður að túlka 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar svo að ákvæðið verndi ekki einungis rétt manna til að stofna stéttarfélög heldur verndi það einnig frelsi stéttarfélaga til að standa vörð um og tryggja hagsmuni félagsmanna sinna. Samningsfrelsi félaganna er leið að slíku marki og nýtur því sérstakrar verndar." Skýrara verður það ekki frá Hæstarétti Íslands! Því getur það ekki verið að það standist lög um stéttarfélög og vinnudeilur að aðilar geti gert með sér rammasamkomulag sem ákvarði fyrirfram hverjar launabreytingar geta verið. Með slíku er klárlega verið að fótum troða frjálsan samningsrétt stéttarfélaga.

Það eru þónokkrir forystumenn í verkalýðshreyfingunni nú þegar búnir að viðurkenna að þeir telji að SALEK samkomulagið sé skerðing á samningsfrelsi stéttarfélaganna. Nægir að nefna í því samhengi að á formannafundi ASÍ 28. október kom fram í máli formanna RSÍ, Byggiðnar og Framsýnar á Húsavík að þeir teldu að umrætt rammasamkomulag væri skerðing á samningsfrelsi. Einnig hefur formaður heyrt haft eftir fyrrverandi formanni Verkamannasambands Íslands að umrætt SALEK samkomulag væri klár skerðing á samningsrétti og frelsi stéttarfélaga. Og fyrrverandi varaforseti ASÍ sagði inni á fésbókarsíðu sambandsins að SALEK samkomulagið væri lúmsk tilraun til að taka lögvarinn samningsrétt af stéttarfélögum.

Í þessu rammasamkomulagi er líka kveðið á um nýtt vinnumarkaðslíkan sem byggist á því að stofnað verði þjóðhagsráð aðila vinnumarkaðarins sem eigi að vega og meta hvert svigrúm til launahækkana er á hverjum tíma fyrir sig og allar líkur eru á því að öllum stéttarfélögum verði skylt að fara eftir því svigrúmi sem umrætt þjóðhagsráð mun ákvarða. Þetta mun hinsvegar ekki taka gildi fyrr en eftir árið 2018 en þetta á eftir að skýrast betur þegar líður að lokum samningstímans. Það er morgunljóst að ef þjóðhagsráð verður sett á laggirnar og það kæmist til dæmis að þeirri niðurstöðu að svigrúmið væri 2,5-3,5% og það ætti að vera það svigrúm sem félögin hefðu til að semja um þá væri slíkt einnig gróft brot á lögum um stéttarfélög og vinnudeilur. Og það er líka morgunljóst að VLFA mun láta á það mál reyna en það er seinni tíma vandamál. Það verður fróðlegt að sjá hver niðurstaðan í þessu máli verður því það er mat félagsins að hér sé um að ræða eitt stærsta hagsmunamál íslensks launafólks því við megum ekki undir nokkrum kringumstæðum glata þessum lögvarða rétti og gera kjarasamningsgerð á Íslandi miðstýrða. Það myndi leiða til þess að tilvist stéttarfélaganna yrði stefnt í hættu eins og gerst hefur á hinum Norðurlöndunum enda er stéttarfélagsaðild í Noregi einungis 55% á móti 87% á Íslandi.

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni þá hefur stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness ákveðið í samráði við lögmenn félagsins að stefna öllum aðilum SALEK samkomulagsins, sem undirritað var 27. október síðastliðinn. Það er mat félagsins að þetta SALEK samkomulag sé skerðing á samningsrétti og frelsi stéttarfélaganna enda kemur fram í samkomulaginu að fyrirfram sé búið að ákveða hverjar launabreytingar eigi að vera í þeim frjálsu samningum sem félagið er að gera og á eftir að gera. 

Rétt er að vekja sérstaka athygli á því að á formannafundi ASÍ þann 28. október síðastliðinn kom fram hjá nokkrum formönnum, meðal annars Aðalsteini Baldurssyni formanni Framsýnar á Húsavík, Finnbirni Hermannssyni formanni Byggiðnar og einnig Kristjáni Þórði Snæbjörnssyni formanni RSÍ, að klárt mál væri að SALEK samkomulag aðila vinnumarkaðarins væri skerðing á samningsrétti stéttarfélaganna. Hinsvegar heldur forseti Alþýðusambandsins því fram að samkomulagið innihaldi ekki skerðingu á samningsrétti en það er mat formanns VLFA að þar sé hann að tala gegn betri vitund því flestum ber saman um að hér sé um skerðingu á samningsrétti frjálsra stéttarfélaga að ræða. Hvernig má líka annað vera þegar búið er að ákveða fyrirfram nákvæmlega samkvæmt rammasamkomulaginu sem undirritað var 27. október, hverjar kostnaðarbreytingarnar mega vera? Og ekki bara það heldur kemur skýrt fram í rammasamkomulaginu að allir aðilar að samkomulaginu séu skuldbundnir til að fylgja því eftir í hvívetna. Og því til viðbótar hafa aðilar rammasamkomulagsins skuldbundið sig til að láta það einnig gilda fyrir alla þá sem standa utan samkomulagsins. Hugsið ykkur að það sé búið að skuldbinda aðila sem eru ekki einu sinni aðilar að þessu samkomulagi til að taka þeim launabreytingum sem þessir tilteknu aðilar hafa ákveðið. Að sjálfsögðu getur slíkt ekki staðist frjálsan rétt stéttarfélaganna til kjarasamningsgerðar samkvæmt lögum um stéttarfélög og vinnudeilur.

Það liggur líka fyrir að það eru veruleg áhöld um hvaða umboð forseti ASÍ hafði til að ganga frá umræddu rammasamkomulagi því nánast engin lýðræðisleg umræða fór fram hjá aðildarfélögum ASÍ hvað þetta samkomulag varðar, hvað þá kosningar eða annað slíkt. Til dæmis var samninganefnd Starfsgreinasambands Íslands tilkynnt um að forsetinn væri að fara að undirrita þetta samkomulag nánast 5 mínútum áður en undirskriftin átti að eiga sér stað.

Núna eru lögmenn félagsins að leggja lokahönd á stefnuna en hún verður klár til birtingar á mánudaginn og það er morgunljóst að hér er um gríðarlega mikið hagsmunamál að ræða fyrir allt íslenskt launafólk og öll stéttarfélög í landinu enda er með þessu rammasamkomulagi verið að fótum troða frjálsan rétt stéttarfélaganna til kjarasamningsgerðar.

Eins og fram kom hér á heimasíðunni í gær þá hefur Verkalýðsfélag Akraness falið lögmönnum félagsins að láta reyna á það fyrir dómstólum hvort svokallað rammasamkomulag aðila vinnumarkaðarins standist lög um stéttarfélög og vinnudeilur. Þetta SALEK samkomulag verður ekki öðruvísi skilið en að verið sé að skerða samningsrétt stéttarfélaganna gríðarlega. Enda segir í samkomulaginu að mótuð hafi verið sameiginleg launastefna til ársloka 2018 og Samtök atvinnulífsins, ríkið, Reykjavíkurborg og Samband íslenskra sveitarfélaga skuldbindi sig til að framfylgja þessari launastefnu gagnvart öllum þeim hópum og einnig þeirra sem standa utan samkomulagsins. Takið eftir, Alþýðusambandið er búið að gera rammasamkomulag við þessa aðila þar sem samningsrétturinn er nánast tekinn af stéttarfélögunum og það án þess að hafa neitt umboð til þess eða að kosningar hafi verið framkvæmdar til að veita slíkt umboð. Þessi vinnubrögð eru stórundarleg þó ekki sé fastar að orði kveðið í ljósi þess að samkvæmt lögum um stéttarfélög og vinnudeilur hafa stéttarfélögin frjálsan samningsrétt.

Eins og kom einnig fram hér í gær var formanni tilkynnt þegar hann átti fund við forsvarsmenn launanefndar sveitarfélaganna og ríkissáttasemjara í gær að búið væri að ákveða að svigrúm til launahækkana væri einungis rúm 20% því 11,4% áttu að dragast frá vegna fyrri launahækkana sem komið hafa fram í kjarasamningum frá nóvember 2013. Að sjálfsögðu var þetta ekki skilið öðruvísi af hálfu formanns en að hér væri búið að ákveða fyrirfram í gegnum þetta rammasamkomulag hverjar launahækkanirnar ættu að vera þrátt fyrir að samningsrétturinn sé sjálfstæður hjá VLFA eins og öllum öðrum stéttarfélögum á Íslandi samkvæmt lögum um stéttarfélög og vinnudeilur.

Það magnaðasta í þessu öllu saman er að formaður VLFA fékk tölvupóst frá forsvarsmönnum launanefndar sveitarfélaga í gærkvöldi þar sem skýrt var frá því að aðilar rammasamkomulagsins hefðu komið saman og ákveðið að breyta viðmiðum frá árinu 2013 hvað varðar sveitarfélögin sem gerði það að verkum að frádrátturinn fór úr 11,4% í 6,3%. Formaður spyr sig eðlilega: Er þetta tilviljun að aðilar SALEK hópsins hafi verið kallaðir saman og frádrátturinn sé lækkaður úr 11,4% í 6,3%. Nei, fjandakornið ekki og má ætla að það hafi gripið um sig einhver hræðsla hjá þessum aðilum sem hljóta að sjá það hvernig þeir hafa skert kjarasamningsrétt sjálfstæðra stéttarfélaga.

Það er fleira sem hefur verið rætt inni í þessum reykfylltu bakherbergjum SALEK hópsins. Eitt af því sem formaður hefur heyrt er að hugmyndir séu um að hækka eigi iðgjöld í samtryggingarlífeyrissjóðinn úr 12% upp í 15,5% á kostnað almennra launahækkana. Formaður trúir ekki öðru en að þessar breytingar fari klárlega í almenna atkvæðagreiðslu því hann er sannfærður um að það er enginn vilji á meðal launafólks að setja meira inn í þá hít sem lífeyrissjóðskerfið er á meðan kerfið hefur ekki getað sýnt fram á sjálfbærni. Ef það er til svigrúm hjá atvinnurekendum til að hækka iðgjöld þá væri miklu nær að nota þá fjármuni annað hvort til almennra launahækkana eða þá að þeir verði eyrnamerktir í séreignarlífeyrissjóð hvers launamanns. En að ætla sér að hækka iðgjöldin um 3,5% í áföngum á kostnað almennra launahækkana er algjörlega galið því hugmyndir eru líka um að hækka töku lífeyris úr 67 árum upp í 70 ár í þrepum og hjá opinbera geiranum úr 65 árum upp í 67 ár. Það er bjargföst skoðun formanns að það sé enginn vilji hjá launafólki til að setja meira inn í samtryggingarþátt lífeyrissjóðsins. Við skulum ekki gleyma því að lífeyrissjóðirnir töpuðu 500 milljörðum í hruninu og búið er að skerða lífeyrisréttindi um 200 milljarða síðan þá.

Formaður skorar á allt launafólk að vera vel vakandi yfir því sem er að gerast á íslenskum vinnumarkaði því það er markmið þessara aðila að festa hér í sessi samræmda láglaunastefnu til eilífðarnóns. Stöndum saman öll sem eitt og komum í veg fyrir að slíkt gerist.

Rétt í þessu sleit Verkalýðsfélag Akraness viðræðum við launanefnd sveitarfélaga vegna kjarasamnings sem félagið er með við sambandið vegna starfsmanna sem vinna hjá Akraneskaupstað. Þetta gerði formaður vegna þess að nú liggur fyrir að launanefnd sveitarfélaga vísar í rammasamkomulag á milli aðila vinnumarkaðarins sem svokallaður SALEK hópur gerði og var undirritað 27. október síðastliðinn.

Forsvarsmenn launanefndar sveitarfélaga segja að í samkomulaginu sem aðilar vinnumarkaðarins gerðu sé kveðið á um að mörkuð hafi verið samræmd launastefna þar sem tekið skal tillit til launabreytinga sem átt hafa sér stað frá nóvember 2013 og í þessu rammasamkomulagi er kveðið á um að heildar kostnaðaráhrif kjarasamningsins megi ekki vera hærri en 32% í árslok 2018.

Nú hefur komið í ljós að kostnaðaraukinn frá nóvember 2013 fram að núverandi kjaraviðræðum er 11% sem þýðir að starfsmönnum sveitarfélaga vítt og breitt um landið stendur einungis til boða rúm 20% til ársloka 2018.  Með öðrum orðum, forseti Alþýðusambands Íslands var búinn að semja fyrirfram um hverjar heildar launahækkanir til handa starfsmönnum sveitafélaganna mega vera og það þrátt fyrir að skýrt sé kveðið á um sjálfstæðan samningsrétt stéttarfélaganna samkvæmt lögum.

Það er morgunljóst að þetta rammasamkomulag SALEK hópsins stenst alls ekki lög um stéttarfélög og vinnudeilur enda er þar skýrt  kveðið á um að það séu stéttarfélögin sem fara með samningsumboðið fyrir hönd sinna félagsmanna. Á þeirri forsendu stenst það ekki eina einustu skoðun að meðal annars forseti ASÍ sé búinn að ganga frá rammasamkomulagi fyrir öll aðildarfélög innan ASÍ sem kveður á um hvert hámark launahækkana getur orðið. Ekki bara það heldur eru þessir snillingar líka búnir að ákveða hvaða launahækkanir fyrri kjarasamninga skuli dragast frá þeim samningum sem nú eru lausir. Hvernig í himninum getur slíkt staðist frjálsan samningsrétt stéttarfélaganna á Íslandi sem kveðið er á um í lögum um stéttarfélög og vinnudeilur?

Það má líka spyrja sig hvað ef getið hefði verið um í þessu rammasamkomulagi aðila vinnumarkaðarins að allar launahækkanir á næstu árum yrðu frystar? Það er í raun og veru jafn fáránlegt og að ákveða fyrirfram hverjar hámarkslaunahækkanir mega vera að frádregnum einhverjum fyrirfram gefnum launahækkunum fyrri ára.

Formaður fór ítarlega yfir það með forsvarsmönnum launanefndar sveitarfélaga og ríkissáttasemjara að það sem hér væri búið að gerast í svokölluðum SALEK hóp væri klárt brot á lögum um stéttarfélög og vinnudeilur. Í rammasamkomulaginu væri samningsrétturinn fótum troðinn þar sem búið væri að ákveða fyrirfram, án vitneskju stéttarfélagsins, um að 11% skuli koma til frádráttar á því sem um kann að semjast. Ekki bara að það komi til frádráttar heldur er þetta rammasamkomulag líka þannig uppbyggt að það má ekki semja um meira en 32% til ársloka 2018 og það þrátt fyrir að stéttarfélögin séu með frjálsan samningsrétt. Er nokkur furða að helstu forsvarsmenn launagreiðenda á Íslandi skuli fagna þessu samkomulagi eins og enginn sé morgundagurinn?

Á þessari forsendu sem hér hefur verið rakin hefur félagið falið lögmönnum félagsins að láta á það reyna fyrir félagsdómi hvort svokallaður SALEK hópur hafi heimild til að skerða og fótum troða samningsrétt frjálsra stéttarfélaga jafn illilega og kveðið er á um í umræddu rammasamkomulagi. Samkomulagi sem ekki einu sinni hefur farið til atkvæðagreiðslu á meðal almennra félagsmanna Alþýðusambands Íslands. Grundvallaratriðið er það að fulltrúar atvinnulífsins, ríkis og sveitafélaga vísa nú eðlilega í umrætt rammasamkomulag og segjast vera búnir að ganga frá samkomulagi um hverjar launahækkanirnar eiga að vera til ársins 2018. Formaður ítrekar það að þessi vinnubrögð standast enga skoðun, engin lög og eru siðferðislega röng enda er verið að fótum troða lýðræðislegan rétt frjálsra stéttarfélaga til kjarasamningsgerðar.

Lögmenn félagsins eru sammála formanni hvað þessa túlkun varðar og hefur þetta mál verið sett í forgang hjá þeim og vænta má að málinu verði stefnt fyrir félagsdóm innan fárra daga.

Formaður sá sig knúinn til þess í ljósi þess að honum var stillt upp við vegg á grundvelli þessa rammasamkomulags um launahækkanir að slíta þessum viðræðum við launanefnd sveitarfélaga. Enda er það sorglegt til þess að vita að forsvarsmenn Alþýðusambands Íslands skuli vega svo illilega að sjálfstæði sinna eigin stéttarfélaga með þeim hætti sem birtist í þessu rammasamkomulagi aðila vinnumarkaðarins.

Það er óhætt að segja að það gangi mikið á á íslenskum vinnumarkaði um þessar mundir en svokallaður SALEK hópur undirritaði í gær nýtt samkomulag undir yfirskriftinni "betri vinnubrögð, betri árangur." Þetta samkomulag var síðan til umfjöllunar á formannafundi Alþýðusambands Íslands í dag. Það er skemmst frá því að segja að formaður Verkalýðsfélags Akraness ber verulegan kvíðboga fyrir þeirri hugmyndafræði sem liggur á bakvið þetta nýja vinnumarkaðslíkan. Vinnumarkaðslíkan sem byggist á því sem gerist á hinum Norðurlöndunum en talað er um að sett verði á laggirnar svokallað þjóðhagsráð aðila vinnumarkaðarins sem muni hafa það hlutverk að meta í hvert sinn sem kjarasamningar eru lausir hvert svigrúm til launahækkana sé.

Það er vonlaust að ætla sér að taka einn þátt út úr norræna vinnumarkaðslíkaninu og heimfæra það yfir á íslenskt fyrirkomulag eins og þann þátt er lýtur að þjóðhagsráðinu. Ef að menn ætla að hverfa til norræna módelsins þá verður að taka alla þá þætti sem eru inni í því módeli og nægir að nefna í því samhengi að launamunur á milli Norðurlandanna og Íslands er í kringum 30-60%. Það er ekkert verið að tala um í þessu nýja vinnumarkaðslíkani að jafna þennan mun, það er verið að tala um að semja um afar hóflegar launahækkanir í anda þess svigrúms sem þjóðhagsráð mun komast að en það svigrúm verður mjög líklega í anda þess sem Seðlabankinn, Samtök atvinnulífsins og fjármálaráðuneytið hafa ætíð komist að þegar samningar eru lausir. Nánast undantekningalaust hafa þeir talað um að svigrúmið sé 3-3,5%. Formaður óttast það að ef þetta vinnumarkaðslíkan verður að veruleika þá sé búið að hlekkja íslenskt launafólk við samræmda láglaunastefnu og ekki verði heimilt að taka tillit til sterkrar stöðu einstaka atvinnugreina og fyrirtækja þegar kemur að mótun kröfugerðar. Semsagt, ekki megi sækja aukna hlutdeild til fyrirtækja sem skila milljörðum eða jafnvel tugum milljarða í hagnað því allir eigi að hlíta því sem þjóðhagsráð ákveður á hverjum tíma fyrir sig.

Það kom fram á formannafundi ASÍ áðan að það er ljóst að samningsréttur stéttarfélaganna verður skertur ef þetta nýja vinnumarkaðslíkan verður að veruleika. Eins og áður sagði þá er ekki nóg að taka einn þátt upp sem tengist norræna módelinu, það þarf að horfa til margra þátta, ekki bara þess mikla launamunar sem er á milli Norðurlandanna og Íslands hvað laun varðar heldur einnig þátta eins og þeirra sem tengjast vöxtum, verðtryggingu og öðru er viðkemur húsnæðismálum neytenda. Svo ekki sé talað um kostnaðarhlutdeild í heilbrigðisþjónustunni.

Já, það er ekki gott að taka einungis þann þátt út þar sem íslensku launafólki verða skammtaðar launahækkanir af hópi aðila sem sitja í svokölluðu þjóðhagsráði á sama tíma og laun margra launamanna duga vart fyrir framfærsluviðmiðum sem hið opinbera hefur gefið út. Formaður biður allt launafólk að fylgjast vel með umræðunni og reyna að tryggja með afgerandi hætti að hér sé ekki verið að skerða samningsrétt stéttarfélaganna, samningsrétt sem gerir meðal annars mögulegt að sækja á atvinnugreinar sem hafa skilað góðri afkomu og eru vel aflögufærar til að bæta kjör sinna starfsmanna. Það liggur fyrir að ef Verkalýðsfélag Akraness hefði fylgt eftir samræmdu launastefnunni sem var fyrst mótuð 2011 þá væru laun starfsmanna í stóriðjunum á Grundartanga 1 milljón króna lakari á ársgrundvelli en þau eru í dag. Og það er þetta sem Verkalýðsfélag Akraness hræðist innilega enda byggist hræðslan á því að verða hlekkjuð við samræmda láglaunastefnu næstu áratugina. Formaður er svosem ekki hissa þó fulltrúar Samtaka atvinnulífsins, stjórnvalda, sveitarfélaga og annarra hagsmunaaðila atvinnulífsins skuli fagna þessu samkomulagi enda er það og verður að mati formanns á kostnað íslensks launafólks.

Í dag komu starfsmenn og trúnaðarmenn stéttarfélagsins Drífanda, Vestmannaeyjum í heimsókn á skrifstofu Verkalýðsfélags Akraness. Fengu gestirnir kynningu á starfsemi félagsins og snæddu saman hádegisverð. Að því loknu skoðaði hópurinn Safnasvæðið á Akranesi.

Samskipti milli þessara stéttarfélaga hafa ætíð verið góð og uppbyggileg enda hafa félögin sameiginlegra hagsmuna að gæta og hafa staðið saman í baráttunni fyrir bættum hag launafólks. Bæði félögin hafa innan sinna raða félagsmenn úr ýmsum atvinnugreinum og má þar nefna sjávarútveginn sérstaklega, en stór hópur beggja félaga hefur atvinnu af sjósókn og fiskvinnslu og skipta málefni þessa hóps því bæði félögin gríðarmiklu máli.

Það er alltaf gagnlegt að funda með fulltrúum annarra félaga, ræða málefni sem helst brenna á fólki hverju sinni og treysta böndin enn frekar, og eru fulltrúum Drífanda færðar bestu þakkir fyrir góða og gagnlega heimsókn.

Formaður Verkalýðsfélags Akraness átti fund með launanefnd sveitarfélaganna hjá ríkissáttasemjara í gær en eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni vísaði félagið kjaradeilunni til ríkissáttasemjara. Farið var yfir stöðuna en það er ljóst að töluverðrar óþreyju er farið að gæta hjá þeim starfsmönnum sem vinna eftir kjarasamningi VLFA við Akraneskaupstað og vonast menn til þess að hægt verði að ganga frá kjarasamningi eins fljótt og kostur er. Það er æði margt í stöðunni sem bendir til þess að kjarasamningur við sveitarfélögin verði með sambærilegu sniði og kauphækkunum og Starfsgreinasamband Íslands samdi um við ríkið fyrir rúmri viku síðan. Sá kjarasamningur gaf í heildina tæp 30% til handa ófaglærðu starfsfólki sem starfar hjá ríkinu.

Það eru fleiri mál sem tengjast þessum kjarasamningi. Þau mál tengjast sérmálum sem Verkalýðsfélag Akraness er með við Akraneskaupstað og hefur formaður átt þónokkuð marga fundi með bæjarstjóra, formanni bæjarráðs og starfsmönnum Akraneskaupstaðar þar sem reynt hefur verið að afgreiða þau sérmál þannig að þau muni ekki flækjast fyrir þegar kjarasamningurinn við launanefnd sveitarfélaga verður klár. Eitt af þeim málum sem um ræðir lýtur að starfsmönnum á leikskólum en þeir hafa verið með sérákvæði sem kveður á um 4% álag en samkvæmt núgildandi sérákvæði er þetta ákvæði dottið út en VLFA er að vinna ötullega að því að þetta ákvæði muni halda sér áfram. Hefur formaður meðal annars gert bæjaryfirvöldum grein fyrir því að félagið muni ekki ganga frá kjarasamningi ef þetta ákvæði verður ekki frágengið sem og nokkur önnur ákvæði. En formaður er nokkuð vongóður með að farsæl niðurstaða fáist ef marka má þá fundi sem hann hefur átt með forsvarsmönnum bæjaryfirvalda en það skýrist á næstu dögum.  

Eins og fram hefur komið hér á heimasíðunni hafa sjómenn gagnrýnt nokkuð harðlega þann mikla kostnað sem þeir þurfa að greiða vegna netnotkunar á sjó. Á þeirri forsendu átti formaður fund með forsvarsmönnum HB Granda og fulltrúa frá Radíómiðlun til að fara yfir þessi mál. Formaður viðurkennir fúslega að hann hefur ekki ýkja mikla þekkingu á þeirri tækni sem fólgin er í þeim tæknibúnaði sem til þarf til að ná netsambandi úti á sjó. Hinsvegar er alveg ljóst að miðað við upplýsingar frá sjómönnum þá er sá kostnaður sem þeir eru að greiða gríðarlega hár. Mjög algengt er að sjómenn séu að borga þetta frá nokkur þúsund krónum upp í jafnvel fleiri tugi þúsunda á mánuði.

Skýringin sem formaður fær er að kostnaður við gervihnattasamband geri þennan kostnað þetta háan en hinsvegar kemur fyrir að skipin geta oft notað 3G til að komast í samband. En einhverra hluta vegna greiða sjómennirnir sama gjald þó slík tenging sé til staðar. Sjómennirnir eru að greiða 10 krónur fyrir hvert Mb. en í landi er hægt að fá það fyrir rétt rúma 3 aura. Það er æði margt sem þarf að fara yfir í þessu máli og útskýra og á þeirri forsendu ætlar HB Grandi að skoða þessi mál betur og í framhaldinu stendur til að funda með öllum áhöfnum á skipum HB Granda og fara yfir og svara spurningum hvað þessi mál varðar. Formaður trúir ekki öðru en að hægt sé að ná verulegri hagræðingu og lækkun á þessari þjónustu til handa sjómönnum því eins og staðan er í dag er þessi kostnaður alltof alltof mikill. Hinsvegar ber öllum saman um að þessi þjónusta sé mikilvæg og skipti miklu máli fyrir sjómenn að geta verið í betra sambandi við umheiminn þegar þeir gegna sínu mikilvæga starfi sem sjómennskan er, fjarri heimahögum.

Á fundi sínum þann 22. september síðastliðinn lagði stjórn og trúnaðarráð Verkalýðsfélags Akraness fram framboðslista til stjórnar félagsins næstu tvö árin. Auglýst var eftir öðrum framboðum hér á heimasíðunni og í Póstinum. Þar sem ekki bárust aðrir listar til kjörstjórnar telst listi stjórnar og trúnaðarráðs vera sjálfkjörinn til næstu tveggja ára. 

Listann má sjá með því að smella hér.