Ekki byrjar það glæsilega ef marka má frétt sem birtist í 24 Stundum í dag. Þar kemur fram hjá Vilhjálmi Egilssyni framkvæmdastjóra Samtaka Atvinnulífsins að samtökin sjái engan fót fyrir þeirri kröfu aðildarfélaga SGS að lágmarkslaun hækki úr 125.000 kr. í 170.000 kr. 

Framkvæmdastjórinn gerir lítið úr þeim kröfum sem stéttarfélögin vítt og breitt um landið hafa verið að vinna að á undanförnum vikum og talar um "órökstudda kröfukeppni" í því samhengi. 

Hjá þeim aðildarfélögum SGS sem nefnt hafa krónutöluhækkun í sinni kröfugerð til SGS kemur fram skýlaus krafa um að lágmarkslaun verði ekki undir 170.000 kr. í samningslok. Hér er um fjölmörg aðildarfélög Starfsgreinasambandsins að ræða og á þeirri forsendu telur formaður VLFA að það stefni í hörð átök í komandi kjarasamningum.

Framkvæmdastjórinn talar um kröfukeppni sem ekki sé byggð á neinu sérstöku og ekki sett í samhengi.  Þetta er alrangt hjá framkvæmdastjóra SA. Krafa Verkalýðsfélags Akraness um að lágmarkslaun verði 170 þúsund krónur í lok samningsins byggist á könnun sem Starfsgreinasamband Íslands lét gera í september 2006.  Í þeirri könnun kom fram að meðaldagvinnulaun félaga innan SGS var í kringum 170 þúsund krónur, krafa VLFA byggist á þeirri könnun.

Eitt vekur furðu í þessari frétt í dag, það er að framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins telur að ekki sé langt á milli í áherslum aðila vinnumarkaðarins.  það liggur fyrir sú staðreynd að allflest aðildarfélög SGS hafa nefnt hækkun lágmarkslauna verði ekki undir 170.000 kr. í komandi kjarasamningum.  Slíkri kröfu hafna Samtök atvinnulífsins alfarið og sjá engan fót fyrir slíkri hækkun lágmarkslauna ef marka má fréttina í dag.  Því spyr formaður VLFA: hvað á framkvæmdastjóri SA við að ekki sé langt á milli áhersla og við hvern hefur framkvæmdastjóri SA verið að tala?

Formaður Verkalýðsfélags Akraness hefur áður sagt að ef það á að ná að laga kjör þeirra sem eru með lægstu launin þá verður Starfsgreinasambandið að standa þétt saman og hvika ekki frá þeirri kröfu að lágmarkslaun hækki þannig að þau dugi fyrir lágmarksframfærslu, en það gera lágmarkslaunin ekki í dag.

Eins og fram hefur komið hér á heimsíðunni þá hefur formaður félagsins að undanförnu verið með kynningarfundi um réttindi og skyldur fyrir starfsmenn Íslenska járnblendifélagsins .  Á þessum kynningarfundum hefur formaður farið nokkuð ítarlega yfir nýja bónuskerfið sem tók gildi samhliða nýjum kjarasamningi árið 2005.

Samningsaðilar bundu nokkuð miklar vonir við að nýja bónuskerfið myndi skila báðum samningsaðilum töluverðum ávinningi þegar gengið var frá nýjum samningi árið 2005.  Reiknuðu samningsaðilar með að bónusinn gæti gefið starfsmönnum að meðaltali 5,2% þegar starfsmenn væru búnir að læra á þá þætti sem bónusinn byggist á, en hæst getur bónusinn gefið 7%.

Árið 2006 gaf bónusinn einungis 3,28% að meðaltali eða tæpum 2% minna heldur en samningsaðilar höfðu vonast til að hann gæfi.  Formaður hefur í samráði við trúnaðarmenn unnið lengi að því að fá breytingu á nokkrum þáttum sem bónusinn byggist á og var t.d. gengið frá breytingu á D liðnum í nýtingarbónusnum en sá liður hafði lítið sem ekkert gefið frá upphafi.  Samkomulag var um að fella D liðinn út og taka inn nýjan lið sem byggðist á fjarveru vegna slysa á vinnustað.  Þessi þáttur virkar þannig að ef ekkert fjarveruslys verður í heilan mánuð þá gefur það starfsmönnum 1,5% í bónus. 

Síðan voru nokkrir þættir í bónusnum sem starfsmenn sjálfir gátu hæglega haft veruleg áhrif á en sá þáttur lýtur að öryggis- og umhverfisþáttum.  T.d. skráningum á hættulegum aðstæðum, notkun á öryggisbúnaði og snyrtimennsku á vinnustað.  Það verður að segjast eins og er að þarna gátu starfsmenn staðið sig betur.  Formaður fór yfir þessa þætti með starfsmönnum á kynningarfundunum og hefur það svo sannarlega skilað árangri því bónusinn í september var 5,72% og hefur aldrei mælst jafn hár frá upphafi.  Í október var bónusinn 5,30% sem er einnig mjög gott.  Nú er bara mikilvægt fyrir starfsmenn ÍJ að halda þessum góða árangri í bónusmálunum áfram eins og þeir hafa gert síðastliðna tvo mánuði.

Bónusinn leggst ofaná öll laun starfsmanna og því er hér um töluvert hagsmunamál að ræða fyrir starfsmenn. Það skiptir máli hvort bónusinn sé rétt rúm 3% eða tæp 6% og alveg klárt að starfsmenn finna fyrir því í launaumslaginu.